Γιάννης Πηλιούρης: «Follow your heart»

συνέντευξη στον Γιώργο Κόκουβα

Ακόμη πιο μακροχρόνια είναι η σχέση του συνθέτη Γιάννη Πηλιούρη με τον χώρο της διαφημιστικής μουσικής – μπήκε στον χώρο το 1975. Ανάμεσα στις δημιουργίες του, δεν γίνεται να μην αναγνωρίσετε τουλάχιστον τα θρυλικά “Είναι κεφάτη” για γνωστή αλυσίδα supermarket και “Follow your heart” για το ουίσκι που έκανε την νύφη να το σκάσει… με τον πιανίστα.

«Όταν πρωτοξεκίνησα στον χώρο, τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά, πολύ πιο αθώα. Η αρχή έγινε όταν, με τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς βρεθήκαμε τυχαία να κάνουμε μια διασκευή για την Coca Cola. Εκείνος μου ζήτησε να τον βοηθήσω, και θυμάμαι τότε με πλησίασε μια κυρία και με ρώτησε “Εσείς τι είστε;”. “Περαστικός”, της απάντησα. “Μπορείς να αναλάβεις το τάδε jingle;” Ε, έκτοτε, η μία εταιρία ερχόταν μετά την άλλη και έδινε παραγγελίες. Μας έδιναν τους στίχους, κάναμε ένα προσχέδιο, το εκτελούσαμε με ένα-δύο όργανα, απλά πράγματα», μας εξιστορεί.

«Απλά αλλά όχι εύκολα», επισημαίνει. «Ήταν μια συνεχής δημιουργική εργασία, αλλά και ευχάριστη. Μπορεί σήμερα να υπάρχουν πιο ολοκληρωμένες ενορχηστρώσεις, αλλά θυμάμαι πως τότε τα τραγουδάκια μας είχαν τόση επιτυχία που μόλις τα έπαιζε η τηλεόραση, έτρεχες στην οθόνη να τα δεις», λέει.



Τα πράγματα άλλαξαν όταν το 2000 μπήκαν για τα καλά τα computers στην ζωή μας, κατά την γνώμη του κ. Πηλιούρη. Παλαιότερα, θυμάται, όλα τα όργανα μιας σύνθεσης ηχογραφούνταν ζωντανά. Μετά ήρθαν οι μουσικές βιβλιοθήκες κι άλλες ευκολίες, ενώ τα χρήματα για τους συνθέτες έχουν πέσει κατά πολύ. Πρόσφατα για παράδειγμα, μας λέει ο κ. Πηλιούρης, έκανε μια δουλειά, με τα χρήματα που έπαιρνε και πριν 15 χρόνια.

Το πλούσιο αρχείο του περιέχει σήμερα περίπου 2.500 διαφημίσεις, ενώ έχει να υπερηφανεύεται πως τα jingles του έχουν επιβιώσει δεκαετίες ολόκληρες – ακόμη και σήμερα, στην διαφήμιση των supermarket Βερόπουλος ακούγεται μια διασκευή του “είναι κεφάτη”. «Δεν ξέρω αν σήμερα έχει πέσει η ποιότητα της διαφήμισης, αλλά σίγουρα έχει πέσει το budget. Όταν φτιάχναμε μια διασκευή του “Follow your heart” για παράδειγμα, είχαμε ταξιδέψει μόνο και μόνο γι’ αυτό μέχρι την Αμερική, για να μας κάνει φωνητικά η πρώτη τραγουδίστρια του Stevie Wonder», μας αναφέρει.



Μάλιστα, μας διηγείται ένα ενδιαφέρον παρασκήνιο για το συγκεκριμένο διαφημιστικό, που δείχνει πόση αίσθηση έκαναν τις προηγούμενες δεκαετίες τα jingles. «Όταν πρωτοβγήκε στον αέρα το “Follow your heart”, επειδή η φωνή έμοιαζε πολύ με της Annie Lennox, κυκλοφόρησαν δημοσιεύματα και υποστήριζαν πως οι Eurythmics είχαν τραγουδήσει για ελληνική διαφήμιση, και είχε γίνει ένας μικρός σάλος. Θυμάμαι την έκπληξή τους όταν βγήκα και είπα «ποια Lennox και ποιοι Eurythmics, είναι η Λία Βίσση!»

Άλλη μια ενδιαφέρουσα ιστορία κρύβει η δημιουργία του μουσικού θέματος με το θρυλικό σλόγκαν “είναι κεφάτη”. «Με είχαν φωνάξει τότε εσπευσμένα για να βγάλουμε εκτάκτως το μουσικό θέμα του Βερόπουλου μέσα σε μία ημέρα. Θυμάμαι ότι είχε βγει πολύ εύκολα και ήταν η απλή αυτή μελωδία. Τότε ήταν μαζί μου στο studio ο Νίκος Καρβέλας και μου είχε πει, “να δεις, αυτό θα κρατήσει πολλά χρόνια”». Αν ανοίξετε σήμερα την τηλεόρασή σας, θα τον δικαιώσετε.

Όσο για την καθημερινότητα της «χρυσής εποχής», ο κ. Πηλιούρης μας λέει: «Συνήθως έπρεπε να ετοιμάσω τραγούδι για το κάθε προϊόν μέσα σε 24 ώρες. Σπανίζανε οι περιπτώσεις που μου έδιναν το περιθώριο περισσότερων ημερών. Υπήρχαν και φορές που έπρεπε να γράψω πέντε συνθέσεις για διαφορετικά προϊόντα μέσα σε διάστημα δύο ημερών».

Τον ρωτάμε αν το επάγγελμά τους ήταν «κλειστό», δεδομένου του ότι οι συνθέτες jingles μετρούνταν στην Ελλάδα στα δάχτυλα του ενός χεριού. «Δεν ήταν ακριβώς κλειστό. Ήμασταν τόσο λίγοι, γιατί οι διαφημιστές ήταν ικανοποιημένοι από εμάς και δεν αναζητούσαν άλλους. Προσπάθησαν πολλοί γνωστοί συνθέτες να μπουν στον χώρο, αλλά δεν τα κατάφεραν – κι αυτό όχι γιατί τους εμποδίσαμε εμείς. Δεν είναι εύκολο πράγμα για τον καθένα να κατορθώσει να δώσει μέσα σε πέντε ή σε τριάντα δευτερόλεπτα ένα θέμα εμπορικό, κατανοητό και ικανό να κάνει τον κόσμο να το τραγουδήσει. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως για μια περίοδο άνοιγα την τηλεόραση και άκουγα στις διαφημίσεις μόνο δικά μου κομμάτια».

Φυσικά, κανείς από το ευρύ κοινό δεν γνώριζε τότε ποιος είναι ο συνθέτης αυτών των τραγουδιών. «Ένας συνθέτης διαφημιστικής μουσικής δεν έχει γίνει γνωστός για ένα επιτυχημένο του τραγούδι. Αντίθετα, ένα και μόνο “συμβατικό” τραγούδι μπορεί να κάνει διάσημο έναν συνθέτη», λέει. Πάντως ο ίδιος δεν έχει θέματα αναγνωρισιμότητας. Έχει γράψει μουσική, έχει συμμετάσχει σε Φεστιβάλ όπως αυτά του Σαν Ρέμο, της Θεσσαλονίκης και της Eurovision. Αλλά η αμεσότητα και η δημιουργικότητα της διαφημιστικής μουσικής ήταν αυτή που τελικά τον κέρδισε. Αυτή η μουσική που σήμερα έχει σχεδόν εκλείψει: «Θεωρώ ότι επιτυχημένη διαφήμιση είναι το ιδανικό πάντρεμα εικόνας και μουσικής. Τα σημερινά διαφημιστικά τραγούδια δεν δίνουν προσωπικότητα στο προϊόν. Πλέον, μόνο τα ραδιοφωνικά spots του Jumbo είναι επιτυχημένα, με τον τρόπο που φτιάχνονται κάθε φορά. Γενικότερα, μπορεί πλέον να υπάρχει η εικόνα και το χιούμορ που “τραβάει”, αλλά μουσική δυστυχώς, δεν υπάρχει», καταλήγει.