Ανδρέας Ζουρδός: «Τα μπλογκ που επιβιώνουν είναι τα χρήσιμα, τα προοδευτικά και τα ‘βλάσφημα’»

Διατροφικές συμβουλές, απομυθοποίηση ευρέως διαδεδομένων αντιλήψεων με τη χρήση επιστημονικών στοιχείων και μπόλικες έρευνες γύρω από το fitness φιλοξενούνται στο blog του Ανδρέα Ζουρδού, ο οποίος μη μπορώντας να εκφραστεί ελεύθερα (;) σε forums αποφάσισε να δημιουργήσει το Metavolismos.com. Θεωρεί ότι το Διαδίκτυο υπερτερεί της τηλεόρασης ή του ραδιοφώνου κυρίως επειδή ενθαρρύνει τον διάλογο. 
* Πώς ξεκίνησες/ Τί σε έκανε να ασχοληθείς με το blogging; Πώς γεννήθηκε η ιδέα του «metavolismos.com»;

Άρχισα να γράφω σε bodybuilding forum το 2008, όταν ήμουν ακόμη φοιτητής. Δεν είχα καμία προσδοκία όταν γράφτηκα. Νόμιζα ότι θα βρω μόνο "Ούγκανους". Αλλά έκανα λάθος. Διαπίστωσα πως υπήρχαν και  άτομα που συνδύαζαν τις επιστημονικές γνώσεις με την εμπειρία στην πράξη και αυτό με έκανε να ασχοληθώ πιο έντονα. Συχνά σε αυτά τα φόρουμ υπήρχαν διαφωνίες και  θεωρούσα πως για να έχω άποψη πρέπει να την στηρίζω όσο πιο καλά γίνεται. Θεωρώ πως το έκανα αρκετά καλά γιατί πολλά άτομα από τότε με ακολουθούν και στο μπλογκ μου. Το μπλογκ το άνοιξα όταν έχασα το δικαίωμα να εκφράζομαι  στα forum, έγινα banned για την ακρίβεια - το οποίο το θεωρώ εν μέρει τιμητικό και εν μέρει αστείο αν κρίνω για ποιους λόγους έγινε κάθε φορά.  Όπως και να έχει συνέχισα να είχα πράγματα να πω ή να συζητήσω. Το μπλογκ μου το έχω δύο χρόνια και δεν το έχω μετανιώσει, με έχει βοηθήσει και επαγγελματικά και έχω κάνει και ορισμένους καλούς φίλους από αυτό.

* Πιστεύεις ότι τα μπλογκ πρέπει να είναι επώνυμα ή ανώνυμα και γιατί;

Το δικό μου είναι επώνυμο αλλά καταλαβαίνω απόλυτα φίλους bloggers που είναι ανώνυμοι. Μην ξεχνάμε πως υπήρξαν μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Thomas Paine με το Common Sense π.χ. που  προτίμησαν την ανωνυμία για να προστατευθούν.  Ανάμεσα μας κάποιοι ακόμα δεν μπορούν να δεχτούν την ελευθερία του λόγου, και όταν γίνονται αντικείμενο κριτικής απλά τραβούν απειλές για μηνύσεις. Θεωρώ πως η ανωνυμία είναι δικαίωμα, ανήκει στις αξίες του πολιτισμού μας και πρέπει να προστατευθεί. Το ίδιο και η ελευθερία του λόγου. Αν μιλάμε τώρα για  ανώνυμες απειλές  βίας, λιβελογραφίες και άλλες στοχοποιήσεις ανθρώπων με πόλεμο λάσπης εκεί πρέπει να υπάρχουν όρια.

* Τα σχόλια κάτω από τα μπλογκ είναι δημοκρατικός διάλογος ή καννιβαλισμός και trolling με τις... ευλογίες της ανωνυμίας; 

Εξαρτάται ποιος γράφει. Κάποια σχόλια είναι πολύ εύστοχα. Αν σε κάτι το διαδίκτυο είναι καλύτερο της τηλεόρασης ή του ραδιόφωνου, είναι στο ότι υπάρχει διάλογος.

* Το 2006 το ΤΙΜΕ είχε βγάλει πρόσωπο της χρονιάς τους bloggers γιατί μεταξύ άλλων "νίκησαν τους δημοσιογράφους στο δικό τους παιχνίδι". Σήμερα, μήπως έχει "ξεφουσκώσει αυτό"; Τι πιστεύεις; 

Νομίζω πως το TIME ήθελε να κάνει ένα άνοιγμα σε ένα πιο νεανικό κοινό γι' αυτό και πήγε σε αυτήν την επιλογή. Δεν βλέπω κάποιον ανταγωνισμό με τους δημοσιογράφους. Όποιος δίνει έγκυρη πληροφόρηση κάνει μία πολύ σοβαρή δουλειά και είναι άξιος συγχαρητηρίων.

* Όταν ξεκίνησαν τα μπλογκ ήταν όντως κάτι το πρωτοποριακό και γαμάτο για την εποχή. Πιστεύεις ότι σήμερα συνεχίζουν να είναι; 

Να είμαι ειλικρινής όχι πάντα. Πολλά μπλογκ είναι βαρετά γιατί είναι εγωκεντρικά - ο blogger νομίζει ότι όλοι ενδιαφέρονται για την ζωή του, για το χωρισμό του, για τον έρωτα,  για το πώς κοιμήθηκε το βράδυ. Τα πιο πολλά τα θεωρώ βαρετές φλυαρίες από ψευτοδιανοούμενους. Τα μπλογκ που επιβιώνουν είναι τα χρήσιμα, τα προοδευτικά και τα "βλάσφημα", που κάνουν τον άλλον να σκεφτεί για τον εαυτό του. Στην Ελλάδα έχουμε αρκετά τέτοια ευτυχώς. 
 
* Θεωρείς πώς πίσω από το blogging κρύβονται οικονομικές "βλέψεις" από αυτούς που τα δημιουργούν ή το κάνουν απλά επειδή γουστάρουν;

Θα μιλήσω για τον εαυτό μου εδώ. Πιστεύω ότι το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Γουστάρω που γράφω και επίσης δεν το κρύβω πως έχω οικονομικές βλέψεις από το μπλογκ μου και με βοηθά στην δουλειά μου με δύο τρόπους. Ο εν δυνάμει άνθρωπος που θα βοηθήσω βλέπει πως για ό,τι γράφω έχω επιστημονική βιβλιογραφία που το υποστηρίζει και δεν το έβγαλα από το κεφάλι μου. Ναι, μ' αρέσει που γράφω, είναι ένα μέρος του ποιος είμαι, αλλά το κάνω και για το κέρδος - το οποίο δεν το θεωρώ καθόλου κακό αν προσφέρεις πραγματική βοήθεια.
 

* Υπάρχουν "αγαπημένα" σου posts από την... καριέρα σου στο blogging και αν ναι, ποια είναι αυτά; 

Ναι έχω. Αν και λίγο δύσκολο να ξεδιαλέξω από 140 και βάλε αναρτήσεις θα κάνω την προσπάθεια. Ξεκινώντας από τα λιγότερο πρόσφατα, το "Όχι! Δεν είμαστε ότι τρώμε!", την "Διαλειμματική νηστεία: Aπελευθέρωση από τα δεσμά των πολλών γευμάτων" και το πιο πρόσφατο  "Ο ρόλος της διατροφής στα ολοκληρωτικά καθεστώτα". Επίσης έχω φιλοξενήσει άρθρα, συνεντεύξεις ή απλά σχόλια από πολλούς αξιόλογους επιστήμονες από συγγενή πεδία, και ό,τι έχει να κάνει με αυτό το θεωρώ αγαπημένο και τιμητικό.
 
* Υπάρχει δημοσίευση για την οποία έφαγες κράξιμο ενώ δεν το περίμενες; Ή απειλές από πρόσωπα που θίγεις; 

 Έχω λάβει απειλές για μήνυση ή για φίμωση. Όμως δεν έθιξα τα πρόσωπα,  έκανα κριτική σε  λεγόμενά τους ή προϊόντα τους, φυσικά βάσει επιστημονικών δεδομένων.  Είναι άλλο πράγμα να κάνεις σκληρή επίθεση στα λεγόμενά μου, απολύτως θεμιτό, και άλλο πράγμα, τελείως φτηνό και χυδαίο να τραμπουκίζεις ανώνυμα ή επώνυμα κατά προσώπων, αυτό που λέγεται και ad hominem. Προσωπικά, έχω δεχτεί ότι δεν γίνεται όλοι να συμφωνούν μαζί μου πάντα, και γράφω ώστε να προλάβω και τον πιο δυνατό αντίλογο. Όμως το να θες να φιμώσεις, με οποιονδήποτε τρόπο, έναν άνθρωπο με τον οποίο διαφωνείς είναι λίγο παιδική συμπεριφορά.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v