Χριστίνα Κοττώρη, Οικολόγοι Πράσινοι

Η Χριστίνα Κοττώρη γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1981 στον Χολαργό και μεγάλωσε στις Αχαρνές. Είναι απόφοιτος ΤΕΙ Πειραιά του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων και απόφοιτος Ιταλικής Γλώσσας και Κουλτούρας από το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας. Είναι ιδιωτική υπάλληλος και εδώ και έναν χρόνο κατοικεί στο Γκύζη με τον σύντροφό της. Είναι υποψήφια με το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων, στο υπόλοιπο Αττικής.

Για ποιους λόγους αποφασίσατε να εμπλακείτε με την πολιτική, σε μια τέτοια κρίσιμη όσο και ασταθή πολιτικά περίοδο, και σε τόσο νεαρή ηλικία;
Αποφάσισα να εμπλακώ με την πολιτική γιατί ήθελα να καλλιεργήσω την ατομική μου ευθύνη απέναντι στο σύνολο. Ήθελα να πάψω να είμαι θεατής των γεγονότων που επηρεάζουν τη ζωή μου και να συμμετέχω στην κοινωνική δράση και ζύμωση, να βάλω το δικό μου λιθαράκι για να αλλάξω τον κόσμο. Όσο για την ηλικία θεωρώ πως είναι πολύ κρίσιμο σε καιρούς που η νεολαία αμφισβητεί ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και απαντά με αποχή να εμπνεύσουμε τους νέους ανθρώπους να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής πραγματικότητας.

Έχετε κάποιο πολιτικό πρότυπο; Μπορούν οι πολιτικοί να γίνουν πρότυπα;
Εμπνέομαι από τον αγώνα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ κατά των φυλετικών διακρίσεων μέσω της κοινωνικής ανυπακοής και άλλων μέσων χωρίς τη χρήση βίας. Παρομοίως από την Πέτρα Κέλλυ για τη διεθνή ανθρωπιστική και οικολογική της δράση.

Θεωρώ πως οι πολιτικοί μπορούν να γίνουν πρότυπα όταν αυτοί είναι οραματιστές, εμπνέουν τον κόσμο και τον κάνουν να ονειρεύεται. Όταν αυτοί οι ίδιοι γίνονται η αλλαγή που θέλουν να πραγματώσουν. Όταν παραμένουν ανθρώπινοι.

Θεωρείτε ότι σε αυτές τις εκλογές τα μικρά κόμματα πρέπει, εκτός του να αποτελούν «ψήφο διαμαρτυρίας», να έχουν και πρόταση εξουσίας;
Κάθε κόμμα που διεκδικεί την ψήφο του λαού θα πρέπει να έχει προτάσεις και να μην μένει στην καταγγελτικότητα, τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε διαμορφώσει το πρόγραμμά μας μέσα από συνεχείς διαβουλεύσεις με τα μέλη μας και μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, το οποίο πρόγραμμα έχει πραγματικές προτάσεις για την ταυτόχρονη διέξοδο από την οικονομική, περιβαλλοντική, κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση.

Η Βουλή με 10 κόμματα θα είναι δημοκρατία ή Βαβέλ;
Η πολυφωνία είναι κάτι που εμείς οι Πράσινοι επιζητούμε. Σαφώς και θα είναι περισσότερο δημοκρατικό να υπάρχει μεγαλύτερη αντιπροσώπευση, αποκλείοντας βέβαια «μορφώματα» που δεν σέβονται τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας.

Σίγουρα δημοκρατία, όμως, δεν είναι το κόμμα που έχει την πλειοψηφία να αποφασίζει και να διατάζει διαγράφοντας όποιον έχει διαφορετική άποψη.

Ευρώ ή δραχμή;
Η αλήθεια είναι πως δεν μου αρέσει καθόλου αυτό το εκβιαστικό δίλημμα καθώς τους τελευταίους μήνες έχει χειραγωγήσει άρδην τους πολίτες και μας έχει φτάσει στο σημερινό αδιέξοδο. Σίγουρα στηρίζω την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας αλλά με προϋπόθεση την άμεση αλλαγή πορείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μία Ευρώπη με περισσότερη αλληλεγγύη, μία Ευρώπη των πολιτών και όχι των τραπεζών.

Γιατί να σας ψηφίσει ο κόσμος;
Γιατί καταρχήν δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Έχω και γνώση και εμπειρία από τον δρόμο, τα κινήματα ,τον κόσμο και τις δημιουργικές αντιστάσεις και μπορώ να κατανοήσω τις ανάγκες του κόσμου και τα πραγματικά προβλήματα που τον απασχολούν.

Δεν είμαι κλεισμένη σε κάποιο γραφείο ούτε βιδωμένη στον καναπέ. Πώς μπορεί να είναι κάποιος πολιτικός αν δεν αφουγκράζεται τον πολίτη, αν δεν ζει μέσα και μαζί με την κοινωνία;

Οραματίζομαι μία κοινωνία ειρηνική, χωρίς φόβο για το διαφορετικό, που θα κυριαρχεί η αγάπη, η αλληλεγγύη και η κοινωνική δικαιοσύνη. Όπου η υπερκατανάλωση θα ισχύει μόνο για τα σχεσιακά αγαθά.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v