«All-in-one»: Η έξυπνη λύση των οικιακών υπολογιστών

του Πάρη Καπράλου

Τα "all-in-one" είναι γενικά μία παρεξηγημένη κατηγορία υπολογιστή, που δίνει πολλές δυνατότητες, απαλλάσσει τον χρήστη που θα επιλέξει αυτή τη λύση από μία πλειάδα “πονοκεφάλων” που τυραννούν όλους τους υπόλοιπους χρήστες υπολογιστών, και πλέον, παρουσιάζει πολλές value-for-money αρετές...

Εξ ορισμού η κατηγορία αποτελείται από υπολογιστές που ενσωματώνουν την κεντρική μονάδα στην οθόνη τους, απαιτώντας χώρο μονάχα για το ποντίκι και το πληκτρολόγιο. Μέχρι πρότινος οι υπολογιστές αυτοί ήταν συνήθως μεσαίων δυνατοτήτων και κυκλοφορούσαν λίγα μοντέλα στην Ελληνική αγορά. Αν και εξαιρετικά δημοφιλείς -κυρίως σε εργασιακά περιβάλλοντα- στην υπόλοιπη Ευρώπη, στην Ελλάδα ποτέ δεν ευδοκίμησαν διότι αντιμετωπίστηκαν με δυσπιστία, επειδή “δεν σας δίνουν την ελευθερία να επιλέξετε εσείς τη καλύτερη σύνθεση υπολογιστή και να την συναρμολογήσουμε” όπως μου έλεγε πρόσφατα πωλητής σε κατάστημα ηλεκτρονικών ειδών και υπολογιστών, προσπαθώντας να με αποθαρρύνει από την επιλογή ενός "all-in-one" για το οποίο ζητούσα πληροφορίες.

Ελευθερία επιλογής... Αλήθεια, πόση “ελευθερία επιλογής” έχει ένας χρήστης που δεν ξέρει και -δικαίως- δεν θέλει να ξέρει πολλά από ηλεκτρονικά, αλλά επιθυμεί να έχει στα χέρια του ένα μηχάνημα που να λύνει τα προβλήματα του αντί να του δημιουργεί άλλα; Ένας χρήστης που το μόνο που ζητάει από έναν υπολογιστή είναι να λειτουργεί απρόσκοπτα, και όχι να είναι έρμαιο “του-παιδιού-που-ξέρει-από-αυτά” γιατί δεν καταλαβαίνει όλα εκείνα τα περίεργα μηνύματα σφάλματος, τις δυσλειτουργίες και όλα τα άλλα που συχνά συμβαίνουν σε έναν υπολογιστή; Κι όλα αυτά μονάχα επειδή ο συναρμολογητής του προτίμησε να συμπεριλάβει σε αυτόν τα εξαρτήματα εκείνα που του αφήνουν μεγαλύτερο περιθώριο κέδρους χωρίς να κοιτάξει τι ασυμβατότητες έχουν και τι προβλήματα παρουσιάζουν;

Οι περισσότεροι άνθρωποι άνω των 40 που συναρμολογούν τον υπολογιστή τους σε κάποιο κατάστημα χρησιμοποιούν κριτήρια του τύπου “θέλω το καλύτερο, αλλά να μην είναι πολύ ακριβό”, “να βλέπω φωτογραφίες και βίντεο”, “δεν παίζω παιχνίδια”, “θέλω έναν απλό υπολογιστή, μόνο Word και internet χρησιμοποιώ”. Δεν λέω ότι de facto οι πωλητές που συναρμολογούν υπολογιστές για πελάτες το κάνουν με μόνο μέλημα το κέρδος, ωστόσο, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η συναρμολόγηση υπολογιστή δεν είναι για όλους. Έτοιμες λύσεις μπορούν να έχουν επίσης αξία για ανθρώπους που επιδιώκουν να αποκτήσουν έναν υπολογιστή με επιδόσεις άνω του μετρίου ως προς όλες τις απαιτήσεις τους, και τα “all-in-one” συνήθως εξυπηρετούν καλά αυτή την ανάγκη.

Πολλοί αγοραστές υπολογιστών στρέφονται τα τελευταία χρόνια προς του φορητούς υπολογιστές, ακόμη κι αν αυτοί δεν πρόκειται ποτέ να πάρουν μαζί τους τον υπολογιστή τους, όταν θα φύγουν από το σπίτι τους. Ο λόγος αυτή της προτίμησης είναι η ευκολία ενός “ετοιμοπόλεμου” υπολογιστή για την καλή λειτουργία του οποίου εγγυάται μία εταιρεία και ο οποίος περιλαμβάνει έτοιμες προς χρήση όλες τις διευκολύνσεις που χρειάζονται.

Κάπου εκεί εδράζεται -ως προς την οικιακή χρήση- η λογική των "all-in-one" τα οποία γνωρίζουν ανάπτυξη και σε αυτή την αγορά τα τελευταία χρόνια. Τα μηχανήματα αυτά εκτός από τις αρετές της κατάληψης λίγου χώρου για τις οποίες ήδη μιλήσαμε και εκτός από τη διετή εγγύηση κατασκευαστή, εγγυώνται με στιβαρά ονόματα κατασκευαστών απροβλημάτιστη λειτουργία και έναν πολύ καλό μέσο όρο τιμής. Ακόμη, εσχάτως, έχουν ξεκινήσει να κυκλοφορούν σε πολλές διαφορετικές εκδοχές και σε μεγάλο εύρος τιμής, ξεκινώντας από 800 και φτάνοντας τα 2.500 ευρώ, καλύπτοντας κάθε ανάγκη.

Πρωτοπόρος στο είδος ήταν η Apple, η οποία από τη δεκαετία του '90 κατασκεύαζε μηχανήματα που ακολουθούσαν την ίδια λογική. Τα "all-in-one" της Apple, τα iMac είναι κυρίαρχα στην αγορά σε επαγγελματικά περιβάλλοντα με υψηλές υπολογιστικές απαιτήσεις. Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλά νέα ενδιαφέροντα μοντέλα PC "all-in-one" που δεν πρέπει να αγνοήσετε. Στο αφιέρωμα μας θα δούμε μερικά από τα καλύτερα που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, δίνοντας πάντα βάρος στη σχέση τιμής / χαρακτηριστικών.