Τρεις νέοι πολιτικοί διεκδικούν την προσοχή μας

της Φιλουμένας Ζλατάνου

'Νέοι' και 'πολιτικοί' είναι δυο έννοιες που ταιριάζουν μεταξύ τους; Με ποιο κριτήριο κάποιο νέο παιδί επιλέγει να ασχοληθεί ενεργά με τον πολιτικό χώρο και τα κοινά; Εν αναμονή της διεξαγωγής των εκλογών, τα παραπάνω ερωτήματα μας απασχόλησαν αρκετά. Η ηλικία εκτός από το να ρίξει τον ηλικιακό μέσο όρο, μπορεί να προσφέρει νέες ιδέες, να εργαστεί για το κοινό καλό, να αγωνιστεί με πάθος και να μην υποπέσει στον πειρασμό της εξουσίας, η οποία μπορεί να διαφθείρει και τον πλέον αθώο;

Διαλέξαμε νέους πολιτικούς από τρία μικρότερα κόμματα που θα αναμετρηθούν με τα «θηρία» στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου και μας μίλησαν για τις επιλογές τους, τους στόχους τους, την πολιτική και την διαφθορά από τον πειρασμό της εξουσίας. Δυο άντρες και μία γυναίκα με πολιτικό λόγο, που θα δοκιμαστούν αν τελικά μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.

Ο Ορέστης Κολοκούρης είναι υποψήφιος στην Α’ Πειραιά με το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων, η πολιτική των οποίων εστιάζει στην περιβαλλοντική κρίση καθώς και στα κοινωνικά ζητήματα. Όπως έχουν πει και οι ίδιο σε διακήρυξή τους «η διαβούλευση με την Κοινωνία των Πολιτών και η λειτουργία μας ως γέφυρας ανάμεσα στις κοινωνικές προσπάθειες και τους πολιτικούς θεσμούς, αποτελούν βασική δέσμευση των Οικολόγων Πράσινων». Είναι υπέρ της ανακίνησης της εξουσίας και του rotation system στα εσωτερικά τους όργανα και επιλέγουν τα μέλη τους πολύ προσεκτικά.

Η Χρυσούλα Παπαγεωργίου είναι υποψήφια με το κόμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ –Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή-, ένα κόμμα με σταθερή πορεία εδώ και πολλά χρόνια και αγώνες ενάντια στον καπιταλισμό και τον νεοφιλελευθερισμό. Μότο τους είναι «Πάλη για τη ρήξη, την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και διάλυση της ΕΕ! Για μια Ελλάδα της εργατικής εξουσίας, από τη σκοπιά του διεθνισμού και όχι της εθνικιστικής περιχαράκωσης ή της «αυτοδύναμης ανάπτυξης. Για τη διεθνιστική αλληλεγγύη, τη συνεργασία και ενοποίηση επαναστατημένων χωρών και κινημάτων. Για μια νέα σοσιαλιστική – κομμουνιστική προοπτική στα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο.»

Τέλος, ο Ηλίας Λέντζος κατεβαίνει με το κόμμα της Δημοκρατικής Αναγέννησης, ιδρυτής του οποίου είναι ο Στέλιος Παπαθεμελής. Βασική τους γραμμή η υπεράσπιση των εθνικών θεμάτων και η αποφυγή χρήσης, στη σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια, του ονόματος Μακεδονία. Πορεύονται με «τις παραδόσεις του Γένους, της Ορθοδοξίας και το σύνολο των Ελληνικών Αξιών ζωής που συγκροτούν την ταυτότητα των Ελλήνων και εγγυώνται την κοινωνική συνοχή τους» και θέλουν να μάχονται για τη «λειτουργία» μιας ελεύθερης Ελλάδας και μιας «Ευρώπης των Λαών, των Εθνών και των Πολιτών».

Τρεις νέοι με πύρινο λόγο που έχουν αποφασίσει να υπερασπιστούν τα πιστεύω τους, όποια και αν είναι αυτά και να παλέψουν για το κοινό καλό. Χρειάζονται ιδεαλιστές αλλά και ρεαλιστές στην πολιτική και φαίνεται πως η νέα γενιά έχει τα κατάλληλα εφόδια για να διακριθεί.

Διαβάστε τις συνεντεύξεις στα Άρθρα του Αφιερώματος