Πώς να πληρώνετε λιγότερα όταν βγαίνετε για φαγητό

Έξυπνα κόλπα και χρήσιμες συμβουλές για να πληρώνετε λιγότερα σε ταβερνάκια, μεζεδοπωλεία και εστιατόρια, ακριβά και μη.
Πώς να πληρώνετε λιγότερα όταν βγαίνετε για φαγητό
της Ηρώς Κουνάδη

Σε αντίθεση με το αλκοόλ, το φαγητό έξω είναι πιο δύσκολο να «βγει» με κάποιο τρόπο φθηνότερο. Ούτε να φας από πριν έχει νόημα, όπως πίνεις πριν πας στο μπαρ, ούτε happy hours παίζουν. Επειδή, όμως, η έξοδος για φαγητό είναι μια από τις αγαπημένες μας εξόδους, και δεν έχουμε κανέναν σκοπό να την απαρνηθούμε, ψάξαμε και βρήκαμε τις πιο έξυπνες συμβουλές και τα καλύτερα κόλπα για να πληρώνετε λιγότερα σε ταβερνάκια και εστιατόρια.

Βγείτε με μεγαλύτερη παρέα: Η εμπειρία έχει δείξει ότι πάντα, μα πάντα, μια παρέα πέντε ατόμων πληρώνει λιγότερα κατ’ άτομο απ’ όσα ένα ζευγάρι που βγαίνει για φαγητό. Αυτό κατά βάση οφείλεται στον τρόπο που παραγγέλνουμε φαγητό στην από ‘δω πλευρά της Μεσογείου –αλλά η συνήθεια είναι άτιμο πράγμα, κι αφού δεν μπορούμε να τη νικήσουμε, ευτυχώς που έχουμε πολλούς φίλους να βγαίνουμε όλοι μαζί για φαγητό.

Ισορροπήστε ορεκτικά και κυρίως πιάτα: Δεν είναι ανάγκη ούτε να έχει ο καθένας το δικό του κυρίως πιάτο (βαρεμάρα στο δρόμο που χάραξε η Βόρεια Ευρώπη) ούτε να φορτώσετε ένα τραπέζι αποκλειστικά με πιατάκια ορεκτικών, που θα φαγωθούν μόνο κατά το ήμισυ. Πολλά κυρίως πιάτα μπαίνουν ανετότατα στη μέση και μοιράζονται, πράγμα που είναι και η σοφότερη επιλογή αν είστε μόνο δύο άτομα και θέλετε να δοκιμάσετε παραπάνω γεύσεις: Παραγγέλνετε, για παράδειγμα, τρία ορεκτικά και ένα μόνο κυρίως, και τα μοιράζεστε σαν να ήταν όλα ορεκτικά.

Θυμηθείτε την πρωτεΐνη: Σίγουρα, μπριζόλες και μπιφτέκια φτιάχνετε και στο σπίτι σας, ενώ πράσινη φάβα με καραμελωμένα κρεμμυδάκια ή καστανόσουπα και σαλάτα με 25 διαφορετικά υλικά και ψαγμένη βινεγκρέτ πού θα ξαναβρείτε; Το πρόβλημα είναι ότι, για να χορτάσετε και να μην πεινάτε ξανά μετά από λίγες ώρες, η σύνθεση του τραπεζιού σας χρειάζεται κρέας. Οπότε, δώστε μεν την ευκαιρία σε χορτοφαγικά/ λαδερά/ αμυλούχα πιάτα, αλλά θυμηθείτε τον χρυσό κανόνα: ένα στα τρία πιατάκια που παραγγέλνει η παρέα πρέπει να περιέχει κρέας σε κάποια μορφή.

Κοιτάξτε τις τιμές: Τόσο προφανές, που μας εκπλήσσει το πόσοι άνθρωποι υπάρχουν που δεν το κάνουν. Ειδικά στα καλύτερα εστιατόρια, υπάρχουν πάντα ένα-δύο πιάτα που υπερβαίνουν κατά πολύ τον μέσο όρο τιμών των υπολοίπων, είτε επειδή είναι π.χ. ένα καλύτερο κομμάτι κρέατος (μια T-bone steak, για παράδειγμα) είτε επειδή είναι το «καμάρι» του σεφ. Μην παραγγείλετε το ακριβότερο πιάτο του καταλόγου απλώς και μόνο επειδή σε αυτό έπεσε το μάτι σας –οι κατάλογοι είναι πολλές φορές σχεδιασμένοι έτσι ώστε να πέφτει ακριβώς σε αυτό πρώτα το μάτι σας.

Μην σνομπάρετε τα set menu: Κανείς δεν θα σας παρεξηγήσει, στις εποχές που ζούμε, αν θέλετε να δοκιμάσετε ένα καλό εστιατόριο, αλλά δεν έχετε να διαθέσετε τα 40€ το άτομο που απαιτεί για να παραγγείλετε α λα καρτ. Γι’ αυτό, επί παραδείγματι, οι Ορίζοντες του Λυκαβηττού –ένα από τα ωραιότερα εστιατόρια της Αθήνας– έχουν εδώ και πέντε χρόνια ένα set menu των 23€ το άτομο που κάνει θραύση. Και κάτι τελευταίο: Αν αποφασίσετε να τιμήσετε το set menu, μην μπείτε στον πειρασμό να ρίξετε μια ματιά και στο κανονικό, α λα καρτ μενού. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις φίλων και γνωστών που παρασύρθηκαν σε «δυο ακόμα ορεκτικούλια μωρέ, τι είναι; Κοίτα τι ωραία που φαίνονται!» και κατέληξαν να πληρώνουν λογαριασμούς των 80€, ενώ είχαν ξεκινήσει για σετ μενού και οικονομία.

Ούτε το πακετάκι για το σπίτι: Αν, παρ’ όλες τις νουθεσίες μας, τελικά το παρακάνετε και φάτε μόνο τα μισά απ’ όσα είχατε παραγγείλει, αγνοήστε το στομάχι σας που ορκίζεται πως δεν θα ξαναφάει για τον επόμενο μήνα (ψεύδεται ασύστολα) και δεχτείτε να πάρετε τα υπόλοιπα σε πακετάκι για το σπίτι, όπως σας προτείνουν. Το πόσο απενοχοποιημένο είναι πια αυτό αποδεικνύεται και μόνο από το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια στα περισσότερα εστιατόρια σπεύδουν να το προτείνουν την ώρα του λογαριασμού. Για όποιον χρειάζεται ένα φρεσκάρισμα μνήμης, στα ‘90s νιώθαμε την ανάγκη να δικαιολογηθούμε πως είναι «για τον σκύλο» όταν το ζητούσαμε χαμηλοφώνως, γιατί όταν ο ουρανός βρέχει επιδοτήσεις είναι ντροπή εσύ να φεύγεις από εστιατόριο με πακετάκι για το σπίτι. Αλλά οι εποχές αλλάζουν, κι ο ουρανός δε βρέχει πια επιδοτήσεις. Οπότε καλό είναι αν πληρώσετε πολλά στο εστιατόριο να γλιτώσετε τουλάχιστον το κόστος του φαγητού της επόμενης μέρας.

Σκεφτείτε καλά τι θα κάνετε με το αλκοόλ: Κατ’ αρχήν, το κρασί ρέει (βλέπε, τελειώνει) πολύ γρηγορότερα από το ούζο ή το τσίπουρο, επειδή είναι πολύ ελαφρύτερο. Αν δεν ενδώσετε σε κάποια από αυτές τις δύο εναλλακτικές, υπάρχει το δίλημμα χύμα ή εμφιαλωμένο κρασί. Προφανώς το πρώτο είναι πάντα φθηνότερο από το δεύτερο. Όμως αν δεν το εμπιστεύεστε ή δεν βρίσκεστε σε εστιατόριο που το διαθέτει ως επιλογή, έχετε να αντιμετωπίσετε και ένα ακόμα δίλημμα: Ποτήρι ή μπουκάλι; Δεν είναι απαραίτητα οικονομικότερη η πρώτη επιλογή από τη δεύτερη. Αν, για παράδειγμα, το ποτήρι κυμαίνεται στα 4-5€ και το μπουκάλι ξεκινά από τα 17-18€, η μόνη περίπτωση να σας συμφέρει το ποτήρι είναι να είστε βέβαιοι πως θα πιείτε μόνο ένα. Οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σας αν α. το κρασί σας αρέσει γενικώς, β. το συγκεκριμένο κρασί στο ποτήρι σας είναι εξαιρετικό/ ευκολόπιοτο/ φοβερά ελαφρύ και γ. η κουβέντα κυλάει/ η παρέα το σηκώνει/ δεν θέλετε να φύγετε αμέσως μόλις τελειώσετε το γεύμα σας.


Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v