Τιμές αεροπορικών: Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναλαμβάνει (ξανά) δράση

Αθήνα - Λονδίνο 40 ευρώ. Πόσες φορές δεν έχετε δει –σε newsletter, διαφημίσεις, αφίσες στους δρόμους παλαιότερα– προσφορές σαν κι αυτή, η τιμή των οποίων στην καλύτερη περίπτωση τριπλασιαζόταν όταν δοκιμάζατε να τις κλείσετε; Χρέωση για τη βαλίτσα, χρέωση για το check-in, χρέωση για… την πιστωτική (!) και πολλές ακόμη ευφάνταστες χρεώσεις προστίθενται στην τιμή του εισιτηρίου, κάνοντας δύσκολο το εγχείρημα της σύγκρισης τιμών από αεροπορική σε αεροπορική και προκαλώντας την οργή των καταναλωτικών οργανώσεων ανά τον κόσμο.

Αυτά είδε ο Siim Kallas, αντιπρόεδρος της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και Επίτροπος Μεταφορών, και άνοιξε, σύμφωνα με δημοσίευμα της Guardian, τον φάκελο των επιπρόσθετων χρεώσεων των αεροπορικών εταιρειών. Η έρευνα που ξεκινά από την Κομισιόν πρόκειται να εξετάσει το ενδεχόμενο τροποποίησης των κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την διαφάνεια στην τιμολογιακή πολιτική των αεροπορικών.

Οι κανονισμοί που ισχύουν τώρα θεσπίστηκαν το 2008, και αφορούσαν την απαγόρευση των διαφημίσεων χαμηλών τιμών για αεροπορικά εισιτήρια που δεν περιλάμβαναν τους φόρους των αεροδρομίων και τον επίναυλο καυσίμων. Δεν προέβλεπαν, όμως, πως οι αυθεντίες του marketing θα εφεύρισκαν άλλες κρυφές χρεώσεις –όπως η μεταφορά αποσκευών– να συμπεριλάβουν στα αεροπορικά εισιτήρια.

Τα νέα μέτρα θα ανακοινωθούν το φθινόπωρο, ενώ αναμένεται να τεθούν σε εφαρμογή από τις αρχές του νέου έτους.

«Ανάγκη για διαφάνεια»

Η πρακτική των «κρυφών» χρεώσεων, που εμφανίζονται μόνο λίγο πριν ολοκληρωθεί η online κράτηση του εισιτηρίου, δεν εφαρμόζεται μόνο από τις low cost αλλά και τις από «παραδοσιακές» αεροπορικές εταιρείες, και από σιδηροδρομικές εταιρείες και sites που προσφέρουν online κρατήσεις για εισιτήρια τραίνων.

Όπως δήλωσε ο Kallas, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμμερίζεται τις ανησυχίες του σχετικά με τις παραπλανητικές τιμές των σχετικών διαφημίσεων, και παραδέχεται ότι τα ολοένα αυξανόμενα παράπονα που δέχονται δεν μπορούν να διευθετηθούν υπό την υπάρχουσα νομοθεσία.

Την έρευνα που ξεκίνησε η Κομισιόν είχε προτείνει πριν μερικούς μήνες ο Ευρωβουλευτής του Βρετανικού Εργατικού Κόμματος Brian Simpson, επικεφαλής της επιτροπής μεταφορών της Ευρωβουλής. Σε επιστολή του προς τον Επίτροπο Μεταφορών, ο Simpson σημειώνει ότι η αυξανόμενη τάση των πρόσθετων χρεώσεων προκαλεί σοβαρές ανησυχίες, προσθέτοντας πως «είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί η διαφάνεια των τιμών».

Προτείνει, μάλιστα, οι αεροπορικές εταιρείες να υποχρεώνονται να διαφημίσουν την ανώτατη –αντί για την κατώτατη– τιμή εισιτηρίου, από την οποία θα αφαιρούνται, αντί να προστίθενται, οι έξτρα χρεώσεις (π.χ. η χρέωση της αποσκευής, η χρέωση του check-in και ούτω καθεξής) αν ο επιβάτης δεν επιθυμεί να κάνει χρήση των αντίστοιχων υπηρεσιών.

Αναπόφευκτες (και μη) χρεώσεις

Ο Simpson επισημαίνει, επίσης, πως η λίστα των έξτρα χρεώσεων διαρκώς μεγαλώνει, αναφέροντας ως παράδειγμα την εισφορά “EU 261” που εισήγαγε πρόσφατα η Ryanair, χρεώνοντας τους επιβάτες το ποσό της αποζημίωσης που ίσως κληθεί να τους καταβάλει, σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν για παράδειγμα καθυστερήσει η πτήση. «Δεν είναι δίκαιο να ζητάς από τους επιβάτες να καλύψουν το επιχειρηματικό ρίσκο της εταιρείας σου» σημειώνει.

Σε απάντησή του στον Simpson τον Ιούλιο, ο Kallas ανακοίνωσε την έναρξη της έρευνας, και ανέφερε πως «σύμφωνα με την νομοθεσία 1008/2008 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η τελική τιμή που διαφημίζεται πρέπει απαρεγκλίτως να περιλαμβάνει τους φόρους αεροδρομίων, τον επίναυλο καυσίμων και τις υπόλοιπες αναπόφευκτες χρεώσεις. Οι αεροπορικές εταιρείες εφηύραν, σιγά σιγά, χρεώσεις που μπορούν να αποφευχθούν (check-in στο αεροδρόμιο, αποσκευές κλπ) οι οποίες όμως μέχρι τώρα ήταν ενσωματωμένες στην τιμή του εισιτηρίου.

«Η πρακτική αυτή, που μπορεί να οριστεί ως διαχωρισμός της τιμής, προσφέρει περισσότερες επιλογές, δημιουργεί όμως ταυτόχρονα σύγχυση στον καταναλωτή: η τελική τιμή την ώρα της πληρωμής διαφέρει ολοένα και περισσότερο από την ανακοινωθείσα τιμή, δυσχεραίνοντας την σύγκριση τιμών και δημιουργώντας παράπονα και έλλειψη εμπιστοσύνης των καταναλωτών προς τις εταιρείες» καταλήγει.

Πηγή: Guardian.co.uk
Η.Κ.