«Δύσκολες» βίζες: Οι χώρες που δε σε θέλουν

Νομίζετε ότι η τουριστική βίζα είναι τυπική διαδικασία; Θα αναθεωρήσετε, όταν σας ζητήσουν πιστοποιητικό γάμου, επιστολή από εργοδότη και… απόδειξη ότι δεν είστε δημοσιογράφος.
«Δύσκολες» βίζες: Οι χώρες που δε σε θέλουν
της Ηρώς Κουνάδη

Μπορεί να νομίζετε ότι είναι απλά μια τυπική διαδικασία. Και, για να ακριβολογούμε, για τις περισσότερες χώρες και τους περισσότερους ταξιδιώτες είναι ακριβώς αυτό. Μέχρι να αποφασίσουμε να πάμε σε μια χώρα όπου ο τουρισμός αντιπροσωπεύει από αμελητέο έως μηδενικό ποσοστό του ΑΕΠ, οι περισσότεροι εξ ημών γκρινιάζαμε για τις δύο εργάσιμες ημέρες που απαιτούνται για την έκδοση της κουβανικής βίζας και το αλεξίσφαιρο τζάμι πίσω από το οποίο καθόταν ο υπάλληλος της Αμερικανικής Πρεσβείας, όταν ακόμη χρειαζόμασταν βίζα για τις ΗΠΑ. Μετά μάθαμε πώς είναι να σου αρνούνται τη βίζα για μια χώρα που θέλεις να επισκεφθείς.

Υπάρχουν πολλές χώρες στον πλανήτη που δε δίνουν εύκολα τουριστική βίζα. Είτε επειδή έχουν άλλες πολύ καλύτερες πηγές εσόδων και δεν περιμένουν να πλουτίσουν από το συνάλλαγμα των τουριστών, είτε επειδή δε θέλουν δυτικές επιρροές στις κοινωνίες τους, είτε επειδή φοβούνται ότι δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις έναν τουρίστα από έναν κατάσκοπο ή, ακόμα χειρότερα, δημοσιογράφο –ναι, το ακούσαμε κι αυτό.

Συνήθως, βέβαια, υπάρχει τρόπος. Μπορεί αυτός να είναι ένα έξτρα ποσό στο budget του ταξιδιού, λίγη παραπάνω οργάνωση για τις συνεννοήσεις με τοπικά ταξιδιωτικά γραφεία και τις κρατήσεις ξενοδοχείων και αεροπορικών και κάποια επιμονή –μπορεί, ας πούμε, να χρειαστεί να πάτε δυο-τρεις φορές στην πρεσβεία μέχρι να τα καταφέρετε. Όπως έγραφαν κάποτε οι ιδρυτές του Lonely Planet, Tony και Maureen Wheeler, «το δύσκολο είναι να πάρεις την απόφαση να πας. Από τη στιγμή που το αποφασίσεις, έχεις κάνει τη μισή διαδρομή. Οπότε πήγαινε». Σχεδόν πάντα, θα αξίζει τον (μεγάλο) κόπο.

Για να πάρετε μια ιδέα σε τι συνίσταται ο εν λόγω κόπος, ιδού μερικές από τις «δυσκολότερες» βίζες για τουρίστες, και οι τρόποι να τις αποκτήσετε.

Λιβύη: Τον περασμένο Φεβρουάριο, η έκδοση βίζας για τους πολίτες όλων των χωρών της ζώνης Σένγκεν πλην της Βρετανίας ανεστάλη, ως αποκορύφωμα μιας διπλωματικής διένεξης της χώρας με την Ελβετία. Το θέμα λύθηκε λίγο καιρό αργότερα, αλλά η Λιβύη του Καντάφι παραμένει υψηλά στη λίστα με τις δυσκολότερες βίζες στον κόσμο.

Για να την αποκτήσετε: Χρειάζεστε μεταφρασμένη στα αραβικά την σελίδα των στοιχείων του διαβατηρίου σας από το Μεταφραστικό τμήμα του Υπουργείου Εξωτερικών (Αρίωνος 10 & Ερμού 106, Μοναστηράκι, τηλ.: 2103285723) γεγονός που θα σας κοστίσει 13 ευρώ και τρεις εργάσιμες ημέρες. Αφού την αποκτήσετε, πηγαίνετε το διαβατήριό σας, το οποίο έχετε βεβαιωθεί εκ των προτέρων ότι δε λήγει τους επόμενους έξι μήνες από την ημερομηνία του ταξιδιού σας και δε φέρει καμία βίζα ή σφραγίδα του Ισραήλ, ή άλλα ίχνη που να υποδηλώνουν ότι έχετε επισκεφθεί τη χώρα –όπως σφραγίδες των ιορδανό-ισραηλινών συνόρων– μαζί με 2 φωτογραφίες και 40 ευρώ στην Πρεσβεία της Λιβύης στην Αθήνα (Βύρωνος 3, Π.Ψυχικό, τηλ.210 6742120). Εναλλακτικά, κι επειδή οι κανονισμοί αλλάζουν τακτικά κι ενδέχεται να χρειάζεστε επίσημη πρόσκληση από τοπικό ταξιδιωτικό γραφείο, μπορείτε να απλοποιήσετε τη διαδικασία απευθυνόμενοι σε ένα ελληνικό ταξιδιωτικό γραφείο όπως το Mideast Tours που ειδικεύεται σε ταξίδια στη Μέση Ανατολή, το οποίο θα αναλάβει τα πάντα –πλην της μετάφρασης του διαβατηρίου σας, που πρέπει να αναλάβετε οι ίδιοι. Ξεκινήστε τη διαδικασία ένα μήνα πριν το ταξίδι σας.

Βόρεια Κορέα: Αν και η Βόρεια Κορέα διεκδικεί δικαιωματικά την πρώτη θέση στη λίστα με τις δυσκολότερες –ήτοι λιγότερο προσβάσιμες– για τους τουρίστες χώρες, η απόκτηση της βίζας θα είναι, από τη στιγμή που θα αποφασίσετε να ταξιδέψετε εκεί, το μικρότερο από τα γραφειοκρατικά προβλήματά σας. Σε μια χώρα όπου απαγορεύεται η χρήση κινητών τηλεφώνων και η πρόσβαση στο internet, και όπου είστε υποχρεωμένοι να συνοδεύεστε καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού σας από δύο ξεναγούς και έναν οδηγό, η «δύσκολη» βίζα μοιάζει απλή υπόθεση.

Για να την αποκτήσετε: Θα απευθυνθείτε σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο που αναλαμβάνει τη δύσκολη δουλειά της οργάνωσης του ταξιδιού, η οποία περιλαμβάνει και την έκδοση της βίζας. Εξαιρετική επιλογή για online κρατήσεις είναι το Koryo Tours στο Πεκίνο, το οποίο αναλαμβάνει να λύσει και όλες σας τις απορίες, πριν κάνετε οποιαδήποτε κράτηση, αλλά και να σας εξηγήσει γιατί αξίζει τον (μεγάλο) κόπο να κάνετε το ταξίδι. Δημοσιογράφοι και φωτογράφοι δεν παίρνουν βίζα, και το να δηλώσετε διαφορετικό επάγγελμα πιάνει σε άλλες χώρες, όχι στους ειδήμονες της κατασκοπίας. Μπορείτε, παρ’ όλα αυτά, να απευθυνθείτε στο Koryo Tours για να βάλουν το όνομά σας στη σχετική λίστα αναμονής και να ελπίζετε σε έγκριση.

Ιράν: Η πάλαι ποτέ δυσκολότερη χώρα του πλανήτη για τους τουρίστες έχει χαλαρώσει αρκετά την αυστηρή νομοθεσία της, και πλέον εκδίδει τουριστικές βίζες ισχύος δύο εβδομάδων στο αεροδρόμιο. Τα κριτήρια παραμένουν κατά τι αόριστα, και παρ’ όλο που οι Έλληνες συνήθως δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα, στο αεροδρόμιο της Τεχεράνης είδαμε κόσμο να επιβιβάζεται στην επόμενη πτήση με την αίτηση για βίζα απορριφθείσα. Καλύτερα να μην το ρισκάρετε.

Για να την αποκτήσετε: Παίρνετε το διαβατήριό σας –καθαρό από σφραγίδες Ισραήλ και ίχνη γύρω συνόρων–, μία φωτογραφία και 60 ευρώ και πηγαίνετε πέντε εβδομάδες πριν το ταξίδι σας στην Πρεσβεία του Ιράν στην Αθήνα (Στρατηγού Καλλάρη 16, Ψυχικό, τηλ.: 210 6741436). Θα χρειαστείτε τα ακριβή στοιχεία ενός ξενοδοχείου στο οποίο θα έχετε κάνει κράτηση έστω για τις δύο πρώτες μέρες της παραμονής σας στη χώρα –ναι, θα το ελέγξουν. Αν δηλώσετε δημοσιογράφος, η αίτηση κατά πάσα πιθανότητα θα απορριφθεί.

Αλγερία: Η πλέον εξωτική χώρα της Μεσογείου δεν είναι ασφαλής σε ορισμένα σημεία της –στον Βορρά και τη Σαχάρα, συγκεκριμένα– και η έκδοση βίζας για μεμονωμένους ταξιδιώτες είναι κάθε άλλο παρά απλή υπόθεση. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει τρόπος να την αποκτήσετε, ακόμα κι αν δεν επιλέξετε την εύκολη και γρήγορη λύση του οργανωμένου ταξιδιού.

Για να την αποκτήσετε: Θα χρειαστείτε διαβατήριο με ισχύ τουλάχιστον έξι μηνών μετά το τέλος του ταξιδιού σας, και το οποίο να μην έχει σφραγιστεί από το Ισραήλ, το Μαλάουι ή την Ταϊβάν. Επίσης, τέσσερις φωτογραφίες, μία επίσημη επιστολή από τον εργοδότη σας στην οποία να αναφέρεται ότι θα επιστρέψετε μετά το ταξίδι, και μία πρόσκληση από κάποιον στην Αλγερία –την αναλαμβάνουν και τοπικά ταξιδιωτικά γραφεία, όπως το Touring Algerie. Συγκεντρώνετε όλα αυτά και πηγαίνετε στην Πρεσβεία της Αλγερίας (Βασ.Κωνσταντίνου 14, τηλ.: 210 7564191) ένα μήνα πριν ταξιδέψετε, ή απευθύνεστε σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο όπως το Cosmorama και αναλαμβάνουν εκείνοι τα πάντα για εσάς.

Σαουδική Αραβία: Μεμονωμένοι ταξιδιώτες δεν παίρνουν βίζα. Γυναίκες κάτω των 30 ετών που δεν συνοδεύονται από σύζυγο –με αποδεικτικό πιστοποιητικό γάμου– ή αδελφό δεν παίρνουν βίζα. Ταξιδιώτες με σφραγίδα Ισραήλ ή γύρω συνόρων στο διαβατήριο δεν παίρνουν βίζα. Αν δεν ανήκετε σε καμία από αυτές τις κατηγορίες, συνεχίστε να διαβάζετε.

Για να την αποκτήσετε: Κάνετε όλες τις κρατήσεις σας –αεροπορικά, ξενοδοχεία, ξεναγήσεις, μεταφορές κλπ– μέσω ενός αναγνωρισμένου από το κράτος ταξιδιωτικού γραφείου: δείτε τη σχετική λίστα εδώ. Το γραφείο θα αναλάβει και τη βίζα σας. Άλλη επιλογή δεν έχετε.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v