Διακοπές στην αρχαία Ελλάδα

Αρχαίοι τόποι λατρείας, ιστορικά διοικητικά κέντρα και νεκρικά μνημεία από άλλες χιλιετίες. Τα ελληνικά νησιά έχουν την δική τους πολιτιστική κληρονομιά, στην οποία αξίζει, όταν βρεθούμε σε αυτά, να αφιερώσουμε λίγες ώρες των διακοπών μας.
Διακοπές στην αρχαία Ελλάδα

της Έλενας Μπούλια


Αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής μας ταυτότητα, συνδέοντας το παρελθόν με το μέλλον, και σημαντικότατο στοιχείο του πολιτισμού μας, για το οποίο μάλιστα μας αρέσει υπερηφανευόμαστε σε όλον τον κόσμο. Κι όμως, πέρα από ελάχιστες λαμπρές εξαιρέσεις, τα 5.000 χρόνια της ιστορίας μας φαίνεται πως δεν είναι αρκετά για να αναδείξουν τους αρχαιολογικούς χώρους και τους τόπους ιστορικού ενδιαφέροντος της ελληνικής επικράτειας όπως πραγματικά τους αξίζει.

Με σκοπό να σας προτείνουμε έναν ακόμα τρόπο να εμπλουτίσετε φέτος τις καλοκαιρινές σας διακοπές, στρέφουμε για λίγο τους προβολείς της δημοσιότητας από το εντυπωσιακό Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, στα όχι λιγότερο εντυπωσιακά απομεινάρια του αρχαιοελληνικού πολιτισμού των νησιών μας. Ξεχωρίζουμε τους πιο σημαντικούς λατρευτικούς, αμυντικούς, διοικητικούς κ.λ.π. χώρους που αξίζει, εφόσον βρεθείτε σε αυτά τα νησιά, να επισκεφθείτε, ακόμα κι αν δεν χαίρουν της φροντίδας που θα έπρεπε.

Δήλος: Ένα ζωντανό μνημείο
Η Δήλος αποτελεί μοναδική μαρτυρία των πολιτισμών του Αιγαίου, ήδη από την 3η χιλιετία π.Χ., και ένα από τα σημαντικότερα πανελλήνια ιερά. Σύμφωνα με την μυθολογία, στην Δήλο γεννήθηκε ο Απόλλωνας, ο θεός του φωτός, της ποίησης, της μουσικής, καθώς και η δίδυμη αδελφή του Άρτεμις, θεά της σελήνης. Γι’αυτό άλλωστε ονομάστηκε Δήλος (=φανερή) και γι’αυτό εξελίχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα λατρευτικά κέντρα της αρχαιότητας. Γι’αυτό, ακόμα, λέγεται πως τα γύρω νησιά ονομάστηκαν Κυκλάδες, αφού θεωρητικά βρίσκονται σε κύκλο γύρω από το νησί.

Πάνω στο βραχώδες και άγονο έδαφός της, πράσινη όαση δημιουργεί μόνο μία μικρή κοιλάδα, στα βορειοδυτικά του νησιού, εκεί που ο επισκέπτης συναντά το Ιερό του Απόλλωνος και της Αρτέμιδος. Η περιήγηση, ωστόσο, στον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου, ο οποίος είναι ο καλύτερα διατηρημένος, μεγαλύτερος και αρχαιότερος υπαίθριος της Ευρώπης, δεν είναι απλή υπόθεση. Αξίζει, όμως, κανείς να επισκεφθεί το νησί μόνο και μόνο για να θαυμάσει τα μνημεία διαφόρων περιόδων της δεύτερης χιλιετίας π.Χ,. μέχρι και τους Ρωμαϊκούς χρόνους, το «Κέρατον» που αποτέλεσε βωμό του Απόλλωνα και τους τρεις ναούς του, την Αγορά του Θεόφραστου και φυσικά το περίφημο Άνδηρο των Λεόντων (φωτο), τις αρχαιότερες μνημειακές ζωικές μορφές της ελληνικής τέχνης. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και το Αρχαιολογικό Μουσείο που, εκτός των άλλων, περιλαμβάνει και μία πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή από τα ευρήματα των ανασκαφών. Σε κάθε περίπτωση, για να κατανοήσετε καλύτερα την περιήγησή σας στον χώρο, θα χρειαστείτε είτε την βοήθεια ξεναγού ή κάποιου βιβλίου-οδηγού, καθώς τα ερείπια και τα κτίσματα βρίσκονται είτε το ένα δίπλα στο άλλο ή πάνω στο άλλο, μπερδεύοντας και τον καλύτερο μελετητή της ιστορίας.
Εισιτήριο: Ολόκληρο 5 ευρώ, μειωμένο 3 ευρώ.
Περισσότερες πληροφορίες για τον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου θα βρείτε εδώ.

Ρόδος: Πόλεις-κράτη σε κάθε της άκρη
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από τα αρχαιοελληνικά αξιοθέατα της Ρόδου; Ξεκινώντας από την ακρόπολη, στο δυτικό και ψηλότερο μέρος της πόλης, μαθαίνουμε ότι αποτελούσε μνημειακή ζώνη με Ιερά, μεγάλους ναούς, δημόσια κτίρια και χώρους λατρείας, όλα στο πνεύμα της ελληνιστικής αρχιτεκτονικής. Οι ανασκαφές που ξεκίνησαν κατά την ιταλική κατοχή το 1912 και συνεχίστηκαν από την ελληνική αρχαιολογική υπηρεσία το 1946, δεν έχουν καταφέρει ακόμα να φέρουν στο φως όλη της την έκταση, η οποία υπολογίζεται στα 1.250 στρέμματα. Μπορεί, πάντως, προς το παρόν κανείς να θαυμάσει μέρος του Ναού του Πυθίου Απόλλωνος και των Νυμφαίων.

Συνεχίζοντας την περιπλάνηση στο νησί, αξίζει κανείς να επισκεφθεί τον αρχαίο οικισμό της Βρουλιάς, στο νοτιότερο άκρο του νησιού και την Ιαλυσό, που καταλαμβάνει το βορειότερο τμήμα του νησιού, όπου βρίσκεται και η ακρόπολη με μνημεία της αρχαίας, βυζαντινής και ιπποτικής περιόδου. Οπωσδήποτε, όμως, ειδικής μνείας αξίζουν η Κάμειρος (φωτο) και η Λίνδος, οι άλλες δύο αρχαίες πόλεις-κράτη του νησιού, οι οποίες μαζί με την Ιαλυσό, και σύμφωνα με τον Όμηρο ιδρύθηκαν από τους Δωριείς. Και στις δύο αυτές περιοχές διασώζονται ερείπια της ελληνιστικής/ρωμαϊκής εποχής, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλούν τα μνημεία της ακρόπολης και της νεκρόπολης της Λίνδου, όπως ανακαλύφθηκαν από ανασκαφές του 1900.
Περισσότερες πληροφορίες για την ακρόπολη της Ρόδου θα βρείτε εδώ, για την Βρουλιά εδώ, για την Ιαλυσό εδώ, για την Κάμειρο εδώ και για την Λίνδο εδώ.

Σάμος: Υπό το βλέμμα της θεάς Ήρας
Η αρχαία Σάμος, το Πυθαγόρειο δηλαδή, εθεωρείτο μία από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαιότητας, καθώς η θέση του νησιού αποτελούσε σταυροδρόμι των θαλάσσιων δρόμων που συνδέουν την κεντρική Ελλάδα με την Ανατολή και την Αφρική και έτσι ο εμπορικός και ναυτικός πλούτος ήταν μεγάλος. Τόσο στο Πυθαγόρειο όσο και στο Ηραίο, τα παλαιότερα αρχαιολογικά ευρήματα τοποθετούνται χρονικά στην 4η χιλιετία π.Χ., ενώ δεν είναι λίγα και αυτά από την ακμή της πόλης, κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. Από τα σημαντικότερα έργα εκείνης της εποχής που θα αντικρίσει ο επισκέπτης είναι ο μεγάλος ναός της θεάς Ήρας με τον μοναδικό κίονα που στέκεται έως σήμερα όρθιος στο μισό από το αρχικό του ύψος (φωτο), το Ευπαλίνειο Όρυγμα καθώς και όλα τα ερείπια της άλλοτε οργανωμένης πόλης που ήρθαν (και έρχονται) στο φως τα τελευταία χρόνια μετά από ανασκαφές.
Περισσότερες πληροφορίες για τα αρχαία μνημεία της Σάμου θα βρείτε εδώ.
Εισιτήριο: Ολόκληρο 3 ευρώ, μειωμένο 2 ευρώ – ενιαίο εισιτήριο για τον αρχαιολογικό χώρο του Ηραίου και το Ευπαλίνειο Όρυγμα 6 ευρώ και μειωμένο 3 ευρώ.

Νάξος: Κούροι, Κόρες και αρχαίοι ναοί
Με τους πρώτους κατοίκους του νησιού να χρονολογούνται από την 5η χιλιετία π.Χ., μπορεί κανείς εύκολα να υποψιαστεί το μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει το νησί. Καθώς η μυθολογία λέει πως στο νησί ανατράφηκε ο Ζευς, ο πατέρας των θεών, αξίζει μία επίσκεψη στην υψηλότερη κορυφή της Νάξου, στην Μύτη του Ζα, αφού εκεί πάνω υποτίθεται ότι λατρευόταν ο Δίας. Θα το δείτε και από την επιγραφή σε ακατέργαστο μάρμαρο στο μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή του βουνού. Στον όρμο του Απόλλωνα, στα βορειοανατολικά του νησιού, υπάρχει τέμενος αφιερωμένο στον θεό του φωτός. Εκεί, καθώς και στο χωριό Μέλανες υπάρχουν επίσης τα εκπληκτικά αρχαιολογικά ευρήματα από την μυκηναϊκή και γεωμετρική εποχή, οι υπερφυσικού μεγέθους Κούροι (φωτο). Πρόκειται για ανδρικά και γυναικεία αγάλματα που κείτονται μισοτελειωμένα στους χώρους των αρχαίων λατομείων. Η αρχαία ναξιώτικη αρχιτεκτονική παρουσιάζεται μεγαλειώδης στο ιερό των Υρίων με τον μαρμάρινο βωμό (περισσότερες πληροφορίες εδώ) καθώς και στον Γύρουλα, στο Σαγκρί, με τον ολομάρμαρο ναό του Απόλλωνα και της Δήμητρας να εντυπωσιάζουν. Τέλος, μία επίσκεψη αξίζει οπωσδήποτε στην Πορτάρα, την οποία έτσι κι αλλιώς θα αντικρίσετε όταν το πλοίο σας μπει στο λιμάνι της Νάξου. Πρόκειται για την πύλη του αρχαϊκού ναού του Απόλλωνα, το κτίσιμο της οποίας ξεκίνησε στα μέσα του 6ου αι. π.Χ. και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Το νησάκι Παλάτια, πάνω στο οποίο βρίσκεται η Πορτάρα έχει συνδεθεί με την τραγική ιστορία της Αριάδνης, αφού εκεί λέγεται πως την εγκατέλειψε ο Θησέας και από εκεί την έκλεψε ο Διόνυσος για να την κάνει γυναίκα του.

Κως: Στην σκιά του Ιπποκράτη
Πλούσια τα αρχαιολογικά ευρήματα και στην Κω, την οποία αξίζει έτσι κι αλλιώς να επισκεφθείτε καθώς αποτελεί ένα από το ομορφότερα νησιά των Δωδεκανήσων. Από αυτά ξεχωρίζει ο αρχαιολογικός χώρος του Ασκληπιείου, μόλις 4χλμ. από το κέντρο του νησιού, σε μία κατάφυτη περιοχή. Αυτός χρονολογείται από τον 4 π.χ. αιώνα και θεωρείται το σημαντικότερο αξιοθέατο του νησιού, αφού εκεί δίδαξε και ο πατέρας της ιατρικής Ιπποκράτης. Όπως μαρτυρά και το όνομά του, ήταν και αυτό αφιερωμένο στον θεό της ιατρικής Ασκληπιό, ενώ αποτελούσε τόπο λατρείας, νοσηλείας και εκπαίδευσης. Εκεί ο επισκέπτης θα δει τον βωμό του Ασκληπιού, τον Ιωνικό ναό του Απόλλωνα και τον Δωρικό ναό του Ασκληπιού (περισσότερες πληροφορίες για το Ασκληπιείο θα δείτε εδώ). Στην Κω αξίζει ακόμα να βρεθείτε στην Αρχαία Αγορά (φωτο), τα ερείπια της οποίας εκτείνονται πέρα από την λεωφόρο Ιπποκράτη, με 152μ. μήκος και 82μ. πλάτος. Εδώ χτυπούσε η οικονομική καρδιά της αρχαίας πόλης και στα ίδια ερείπια χρίστηκε αργότερα η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου (περισσότερες πληροφορίες για την Αρχαία Αγορά θα βρείτε εδώ). Τέλος, μην φύγετε από το νησί αν δεν βρεθείτε στην Casa Romana, ρωμαϊκό οίκημα του 3ου αιώνα μ.Χ. που μοιάζει με ανάλογα της Πομπηίας, αλλά και αν δεν απολαύσετε την δροσιά από τον Πλάτανο του Ιπποκράτη, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση φυτεύτηκε από τον ίδιο τον Ιπποκράτη για να διδάσκει κάτω από αυτόν.
Το εισιτήριο για το Ασκληπιείο της Κω είναι 4 ευρώ το ολόκληρο και 2 ευρώ το μειωμένο.

Ίος: Αναζητώντας τον τάφο του Ομήρου
Αν και άγονο σε γενικές γραμμές νησί, ο λόφος του Σκάρκου στον Κάμπο, αποτελεί μία από τις πιο εύφορες περιοχές της Ίου. Πρόκειται για έναν οικισμό της πρωτοκυκλαδικής περιόδου με χαρακτήρα οχυρού, γνωστός κυρίως για τα ειδώλια της νεκρόπολης. Αυτός σώζεται σε εξαιρετική κατάσταση και τα 11 στρέμματά του προσφέρονται για μία πρωινή περιήγηση. Ακόμα, στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού βρίσκονται ακόμα τα αρχαία Τείχη της Πόλης, τεραστίων διαστάσεων, ενώ στην θέση της σημερινής Χώρας, στο απόκρημνο ύψωμα πάνω από το λιμάνι, βρισκόταν κάποτε η Αρχαία πόλη, ευρήματα της οποίας σώζονται μέχρι σήμερα. Ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, πάντως, παρουσιάζει η παράδοση -που δεν είναι ωστόσο επιστημονικά τεκμηριωμένη- ότι στην τοποθεσία Πλακωτό υπάρχουν τα ευρήματα ενός αρχαίου τάφου που υποστηρίζεται πως είναι ο τάφος του Ομήρου (φωτο). Σύμφωνα με τον θρύλο, ο αρχαίος συγγραφέας πράγματι πέθανε Ίο, μην μπορώντας να λύσει ένα αίνιγμα που το έθεσαν οι ψαράδες στην περιοχή του Πλακωτού. Εκεί, μάλιστα, γεννήθηκε και πέθανε και η μητέρα του Κλιμένη.
Περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία και τον πολιτισμό της Ίου θα βρείτε εδώ.


Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v