Κέρκυρα: Ιόνιο... κι ακόμα παραπέρα

Γιατί αγαπάμε το Ιόνιο; Για τα τιρκουάζ νερά, τις εξωτικές παραλίες, τις κατάφυτες βουνοπλαγιές, τις βενετσιάνικες πόλεις του. Γιατί λατρεύουμε την Κέρκυρα; Γιατί είναι η επιτομή όλων αυτών, καταφέρνει όμως μυστηριωδώς να παραμένει sui generis.
Κέρκυρα: Ιόνιο... κι ακόμα παραπέρα
της Ηρώς Κουνάδη

Τιρκουάζ νερά. Εξωτικές παραλίες. Βενετσιάνικη αύρα. Γραφικά χωριουδάκια σκαρφαλωμένα σε καταπράσινες βουνοπλαγιές. Έντονη νυχτερινή ζωή. Μεγάλες αποστάσεις, που εξασφαλίζουν την ποικιλία αλλά και τη χαρά του road trip lover που ακούει νησί και αρχίζει να βαριέται. Η Κέρκυρα είναι η επιτομή όλων εκείνων των λόγων για τους οποίους αγαπάμε το Ιόνιο, κι ακόμα περισσότερα. Γιατί είναι πιο... ιόνια από τα ιόνια νησιά. Γιατί, ακριβώς όπως η μεγάλη κόρη μιας βασιλικής οικογένειας, ό,τι κι αν κάνει το κάνει στο μάξιμουμ.

Την πρώτη φορά που προσγειώνεσαι –ή αποβιβάζεσαι– στην Κέρκυρα εκπλήσσεσαι. Ειδικά αν είσαι από τους φαντικούς λάτρεις του Ιονίου, και περιμένεις να αντικρίσεις ένα ακόμη νησί με όλα τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του. Δεν είναι, βέβαια, ότι δεν τα έχει. Έχει, ας πούμε, το τουριστικό hype της Ζακύνθου, αλλά χωρίς την άκρατη εμπορευματοποίηση και τη νέον ταμπέλα στην υπερβολή της. Έχει το sui generis της Κεφαλλονιάς, αλλά συνδυασμένο με έναν αέρα κοσμοπολιτισμού, τον οποίο διατηρεί αναλλοίωτο από το αριστοκρατικό παρελθόν της μέχρι σήμερα.

Έχει την ηπειρωτική αίσθηση της Λευκάδας, αυτήν που απαλλάσσει τα Ιόνια νησιά από την ατμόσφαιρα άγονης γραμμής του Αιγαίου, αλλά κρατάει και τις αποστάσεις της. Εντάξει –κι ας μου επιτραπεί εδώ μια μικρή δόση υποκειμενισμού– τις παραλίες της Λευκάδας δεν τις έχει. Έχει όμως τις δικές της, τις ερωτεύσιμες καθεμιά για τους δικούς της, μοναδικούς λόγους.

Οι περιηγήσεις ξεκινούν, φυσικά, από τα περίφημα Καντούνια, τα στενά πλακόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης της Κέρκυρας. Ενετικά αρχοντικά, ψηλά –έως και επταόροφα– κτίρια κληρονομιά της Αγγλοκρατίας, περίτεχνα μπαλκόνια και αμέτρητα αξιοθέατα πλαισιώνουν αυτόν τον υπέροχο λαβύρινθο που έχει κάτι από μηχανή του χρόνου, παρά τη ζωή και την έντονη κινητικότητα που απολαμβάνει κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας.

Τα δύο φρούρια, παλιό και νέο, που δεσπόζουν στην πόλη, η πλατεία Σπιανάδα, που θεωρείται η μεγαλύτερη των Βαλκανίων, το δημοφιλές Μον Ρεπό, η εκκλησία του πολιούχου Αγ. Σπυρίδωνα, επάνω στην πανέμορφη Πλακάδα τ’ Αγιού, ή Πλατεία Ηρώων Κυπριακού Αγώνα, αν προτιμάτε το... επίσημο όνομά της, και το εντυπωσιακό Δημαρχείο – θέατρο Σαν Τζιάκομο, που μετράει σχεδόν τέσσερις αιώνες ζωής –έναν με τη σημερινή του μορφή– διακοσμημένο με πέτρινες μάσκες, αποτελούν μερικά μόνο από τα πολυάριθμα αξιοθέατα της πόλης που αξίζει να επισκεφθείτε.

Στη δυτική πλευρά της Σπιανάδας, θα κάνετε σίγουρα την απαραίτητη βόλτα- περαντζάδα στο Λιστόν, τον ολόισιο δρόμο με τις καμάρες και τα θρυλικά café που φέρνει στο νου κάτι από ευρωπαϊκή μεγαλούπολη των αρχών του 19ου αιώνα: ξεκίνησε να κτίζεται από Γάλλους την ίδια περίπου περίοδο με την παριζιάνικη Rue de Rivoli, ενώ πήρε το όνομά του από τη βενετσιάνικη λέξη για τον μεγάλο, πλατύ και ευθύ δρόμο.

Δύο από τις ομορφότερες γειτονιές της πόλης, που αξίζουν όσο από το χρόνο σας μπορείτε να τους αφιερώσετε, είναι η Μουράγια, που ξεκινά από τα Ανάκτορα και ακολουθεί τα παραλιακά τείχη μέχρι το παλιό λιμάνι και η low profile Γαρίτσα, με τα χαμηλά σπιτάκια, τις ολάνθιστες αυλές και τις παραδοσιακές ταβέρνες που βγάζουν τραπεζάκια έξω κάτω από τα δέντρα.

Το τρίπτυχο Κανόνι- Μονή Βλαχερνών- Ποντικονήσι μάλλον το έχετε ακουστά ακόμη και αν δε γνωρίζετε τίποτα άλλο για την Κέρκυρα. Είναι η κλασσική φωτογραφία- σήμα κατατεθέν του Νησιού –σε αντιστοιχία με το Ναυάγιο της Ζακύνθου– που δείχνει μια στενή λωρίδα γης να καταλήγει σε ένα κάτασπρο εκκλησάκι σε πρασινογάλαζο φόντο. Μην προσπαθήσετε να αντισταθείτε στον πειρασμό να τη φωτογραφίσετε, να τη διασχίσετε και από το τέλος της να επιβιβαστείτε σε ένα από τα καραβάκια που περνούν απέναντι, στο μικρό Ποντικονήσι. Θα είναι μάταιο.

Όταν... χορτάσετε πόλη –ή όταν το ταξιδιωτικό σας ένστικτο αρχίσει να διαμαρτύρεται ότι πρέπει να γυρίσετε και λίγο το νησί, γιατί το να τη χορτάσετε πραγματικά είναι μάλλον απίθανο– θα έχετε να διαλέξετε ανάμεσα σε τέσσερις διαφορετικές περιοχές για εξορμήσεις. Δύσκολη επιλογή, οπότε ευχόμαστε να έχετε πολλές μέρες.

Από τη Μέση Κέρκυρα θα περάσετε, κάνοντας πολλές στάσεις, είτε επιλέξετε να κατευθυνθείτε προς Βορρά είτε προς Νότο. Στα «οπωσδήποτε» της περιοχής σημειώστε το Αχίλλειον, το παλάτι της βασίλισσας Σίσσυ, ή Ελισσάβετ της Αυστρίας αν προτιμάτε, που φιλοξενεί μοναδικά έργα τέχνης, μεταξύ των οποίων το γλυπτό ”Αχιλλέας Θνήσκων”, το ηλιοβασίλεμα από τον Πέλεκα, το καταπράσινο δάσος στο βουνό του Άη-Μαθιά και στους Καλαφατιώνες, αλλά και όσα περισσότερα βυζαντινά και βενετσιάνικα χωριά μπορούν να χωρέσουν στο πρόγραμμά σας.

Όσο για παραλίες; Αμμουδιές συγκλονιστικές και νερά να τα πιεις στο ποτήρι. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη μεγάλη, αν και αρκετά πιο τουριστική απ' όσο θα θέλαμε, παραλία του Άη Γόρδη, τη δύσβατη αλλά πανέμορφη αγαπημένη των γυμνιστών Μυρτιώτισσα, τις... σαν παλιό σινεμά Μπενίτσες –και πριν από αυτές τον Άγιο Ιωάννη των Περιστερών και το Τσάκι– και την κοσμοπολίτικη Γλυφάδα.

Στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, εκεί όπου δεσπόζει η 914 μέτρων κορυφή του Παντοκράτορα το τοπίο ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη, άγρια ομορφιά του. Οι κατάφυτες πλαγιές του μοιάζουν να βουτούν στην ανατολική πλευρά προς τη θάλασσα, για να βρέξουν τα πόδια τους σε μικρούς, μυστικούς ορμίσκους, άλλους αμμουδερούς και άλλους βραχώδεις.

Η περιοχή του Όρους, όπως ονομάζεται, αξίζει να τη συμπεριλάβετε στο πρόγραμμά σας, για να ανακαλύψετε το δικό σας prive ορμίσκο και να βουτήξετε εκεί, για να επισκφθείτε τον υδροβιότοπο της λιμνοθάλασσας Αντινιώτη, για να... δείτε και να σας δουν στην 7 χιλιομέτρων παραλία του Αλμυρού, που συνεχίζεται και συνεχίζεται προς τα παραθαλάσσια χωριά Αχαράβη και Ρόδα, για να θαυμάσετε τα αρχοντικά στην Επίσκεψη και την υπέροχη βενετσιάνικη μηχανή του χρόνου που ακούει στο όνομα Παλιά Περίθεια.

Αν η βορειοδυτική περιοχή του Γύρου ήταν χρώμα, αυτό θα ήταν σίγουρα το πράσινο. Το πράσινο των πανέμορφων κοιλάδων της, που τις διασχίζουν τρεχούμενα νερά, κάνοντας το τοπίο σε κάθε στροφή του δρόμου να προκαλεί για μια ακόμα στάση, μια ακόμα φωτογραφία. Μεγάλες αμμουδιές στα βόρεια, και απέραντο γαλάζιο που ακουμπά τον ουρανό στα δυτικά πλαισιώνουν ιδανικά το... πράσινο προφίλ της.

Βουτιά οπωσδήποτε στο σεληνιακό Σιδάρι, στον Άη-Γιώργη των Πάγων –μόνο αν αντέχετε το κρύο που υποδηλώνει το όνομά του, και όχι, δεν είναι καθόλου τυχαίο– και στην Παλαιοκαστρίτσα –με μπουκάλες, για τους φαν του είδους, αλλά και χωρίς, για τους υπόλοιπους. Βόλτες στο Αγγελόκαστρο, το βυζαντινό φρούριο του 13ου αιώνα, τους γραφικούς Λάκωνες με την Bella Vista που αγναντεύει από ψηλά ένα από τα ομορφότερα τοπία της Μεσογείου, και τη χερσόνησο του Αφιώνα, απέναντι από το θρυλικό πετρωμένο Καράβι των Φαιάκων.

Στο νότο, η Λευκίμμη θα μπορούσε και να αποτελεί ένα ξεχωριστό νησί –ίσως και έναν ξεχωριστό κόσμο– αν δεν είχε συνδέσει τις πανέμορφες ιδιαιτερότητές της με την Κέρκυρα τόσο έντονα ώστε να τις καταστήσει κομμάτι του ιδιαίτερου παζλ της. Μακριά από την εμπορευματοποίηση και το τουριστικό hype του υπόλοιπου νησιού, η ζωή εδώ κυλά αργά, στους ατέλειωτους αμπελώνες, στο κεδροδάσος της λίμνης των Κορισσίων, στο δάσος του Αρκουδήλα, στο φάρο και τις αλυκές του 15ου αιώνα του ομώνυμου ακρωτηρίου.

Εδώ θα... στήσετε ομπρέλα στην απέραντη, 10 χιλιομέτρων αμμουδιά του Άη-Γιώργη, με τους αμμόλοφους και τα ρηχά, κρυστάλλινα νερά, στο Μεγάλο Χορό, στο Μάλτα με τη βελούδινη άμμο, στο Γαρδένο όπου εκβάλλει το ομώνυμο ποτάμι, και στον Κάβο, για κοσμοπολίτικες βουτιές υπό τους ήχους των παρακείμενων beach bars. Θα θαυμάσετε τα παραδοσιακά αρχοντικά των βυζαντινών Ριγγλάδων, θα κάνετε βόλτα στο Ποτάμι και θα trekking ανάμεσα σε κυπαρίσσια, σχίνους και κουμαριές στο νοτιότερο άκρο της Κέρκυρας, τον Αρκουδήλα.

Κι όταν οι μέρες τελειώσουν, θα γυρίσετε πίσω με μια λίστα όλων όσων δεν προλάβατε να γνωρίσετε, να δείτε, να χορτάσετε. Θα την κρατήσετε στο συρτάρι. Για την επόμενη φορά. Πάντα θα υπάρχει επόμενη φορά.

Πού να μείνετε
Όπως μάλλον θα ξέρετε, η Κέρκυρα είναι από τους προορισμούς εκείνους που περισσότερο μας δυσκολεύουν στην επιλογή, παρά στην εύρεση καταλύματος. Από τις καλύτερες προτάσεις για πολυτελή διαμονή στην πόλη είναι τα Divani Corfu Palace (τηλ.: 26610 38996, από 111 ευρώ το δίκλινο με πρωινό τον Ιούνιο, 160 ευρώ τον Αύγουστο) και Corfu Holiday Palace (τηλ.: 26610 36540, από 100 ευρώ το δίκλινο με πρωινό τον Ιούνιο, 160 ευρώ τον Αύγουστο).

Αν ψάχνετε κάτι πιο low budget μέσα στην πόλη, καλή επιλογή είναι το Dalia Hotel, στη Γαρίτσα, που προσφέρει απλά αλλά καθαρά δωμάτια, προς 65 ευρώ το δίκλινο με πρωινό τον Ιούνιο, 95 ευρώ με πρωινό για τον Αύγουστο.

Εκτός πόλης, την απόλυτη πολυτέλεια θα ζήσετε στα Grecotel Corfu Imperial (Κομμένο, τηλ.: 26610 88400, από 332 ευρώ το δίκλινο με θέα στη θάλασσα και πρωινό τον Ιούνιο, 360 ευρώ τον Αύγουστο) και Eva Palace (Κομμένο, τηλ.: 26610 90003, από 110 ευρώ το δίκλινο με πρωινό τον Ιούνιο, 285 ευρώ τον Αύγουστο).

Δύο ακόμη low budget επιλογές είναι τα Pantokrator (τηλ.: 26630 91005-6, από 46 ευρώ το δίκλινο με πρωινό έως τις 20 Ιουνίου, 55 ευρώ από τις 21 Ιουνίου μέχρι τα μέσα Ιουλίου, 88 ευρώ τη high season, τέλη Ιουλίου και Αύγουστο) δίπλα στην πανέμορφη παραλία Μπαρμπάτι, 18 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Κέρκυρας, και San Marco Villas (τηλ.: 26610 97301, από 100 ευρώ το studio τον Αύγουστο) σκαρφαλωμένο στο λόφο στο Ύψος, με πανοραμική θέα στο χωριό του Αγίου Μάρκου.

Πού να φάτε
Ολόφρεσκο ψαράκι και θαλασσινά στη Ρούλα στο Κοντόκαλι, εξαιρετικά μαγειρευτά, τοπική κουζίνα και σχάρα στο Εύθυμο, στην πόλη της Κέρκυρας, παραδοσιακές κερκυραϊκές γεύσεις στην ταβέρνα του Σταμάτη, στο Βιρό.

Οι φαν της ιταλικής κουζίνας θα βρουν εδώ τον παράδεισό τους. Έχουμε και λέμε: La Cuccina στην πόλη για αυθεντική, παραδοσιακή πίτσα, La Famiglia και Βεζούβιος στο Ποτάμι, για κλασσικές ιταλικές γεύσεις, θεϊκές μακαρονάδες και antipasti, Etrusco στην Κάτω Κορακιάνα για gourmet δημιουργίες, πάντα βασισμένες στην ιταλική κουζίνα, διά χειρός Έκτορα Μποτρίνι. 

Πού να βγείτε
Τα δύο must του nightlife στην πόλη της Κέρκυρας είναι το ιστορικό Base, στην Καποδιστρίου, και το Amaze, στο Φαληράκι, για ολονύχτιο χορό επάνω στο κύμα. Για πιο… χαλαρές καταστάσεις, πρώτη μας επιλογή είναι το roof garden του ξενοδοχείου Cavaglieri, με τη συγκλονιστική θέα στο λιμάνι, αλλά και το Baccarat, με τα τραπεζάκια του να ακουμπούν στο νερό, και ο Στάβλος στα πιο… ηπειρωτικά.

Για καφέ σημειώστε οπωσδήποτε το Μικρό Café στην πόλη, το café στο Παλιό Φρούριο με τη φανταστική θέα, και την πανέμορφη Πέτρα στον Κοντό Γιαλό που αναλαμβάνει και τα κοκτέιλ μας μέχρι αργά.

Τελευταία ενημέρωση: 11 Μαΐου 2010
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v