Τα μπαράκια που αγαπήσαμε φέτος
Καθώς οδεύουμε προς το τέλος της σεζόν αναπολούμε και τσουγκρίζουμε εις υγείαν των μπαρ που μας κράτησαν την πιο γλυκιά συντροφιά.
Τα τιμήσαμε δεόντως, ήπιαμε στις μπάρες τους, χορέψαμε στις μουσικές τους και δώσαμε ραντεβού στην είσοδό τους για βραδιές αξέχαστες.
Ιδού τα μπαράκια που αγαπήσαμε – πλατωνικά και μη.
To Sober
Γιατί ανανέωσε το ενδιαφέρον μας για την ιδιαίτερη πλατεία Αβησσυνίας, προσπάθησε να μας κρατήσει… νηφάλιους με τα σούπερ κοκτέιλ του, αλλά ενδώσαμε και δεν τα καταφέραμε μιας και οι πειρασμοί ήταν δυνατοί.
Το Πικάπ
Γιατί εν ριπή οφθαλμού μας κέρδισε με τις σούπερ μουσικές του, τα φτηνά ποτά και κοκτέιλ του, τα κυριακάτικα street parties του που έγιναν αφορμή για open air συναντήσεις με ωραίο κόσμο και τα 90s cult μουσικά ξεφαντώματα.
Το Upupa Epops
Γιατί κατάφερε να γίνει ένα διαχρονικά (και διεποχικά) hot spot στην νυχτερινή ζωή της πόλης, η αυλή του οποίου παραπέμπει σε Αθήνα του ’30 και τα κοκτέιλ του σε… αιώνιο καλοκαίρι.
Το Alcohole
Γιατί ήταν το πρώτο μπαρ που σέρβιρε κοκτέιλ σε σούπερ χαμηλές τιμές σε πλαστικό ποτήρι και κατάφερε να μας φέρει ουκ ολίγες φορές στην πάνω πλατεία της Αγίας Παρασκευής, για να απολαύσουμε τον πληθωρικό του κατάλογο σε κάθε πιθανό συνδυασμό.
Το Barret
Γιατί ανεξαρτήτως εποχής μας… ανάγκασε να κατεβούμε κέντρο και είτε να αράξουμε στην Πρωτογένους με μπύρα στο χέρι είτε να μπουκάρουμε στο βιομηχανικό εσωτερικό του για να ακούσουμε σωστές μουσικές.
Το Fox
Γιατί όσα χρόνια και αν πέρασαν από τότε που άνοιξε, δεν σταμάτησε να σερβίρει «σκληρές» μουσικές που ηχούν στα αυτιά των απανταχού μεταλο-ροκάδων σαν γλυκές μελωδίες.
Το Rainbow
Για τα φοβερά ροκ/μέταλ αφιερώματά του τα οποία με ευλάβεια προγραμματίζει απευθυνόμενο σε όλους τους φαν του σκληρού ήχου στην Αθήνα.
Το WhiteNoise
Για την σούπερ ταράτσα του στην οποία φιλοξένησε – και φιλοξενεί καιρού επιτρέποντος- «ταρατσάτα» θεματικά πάρτυ με Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά, Rage Against the Machine, Tool, System of a Down και ένα σωρό ακόμα μνημειώδεις μπάντες.
Το Bolivar
Γιατί απέδειξε περίτρανα ότι ακόμα σε απόσταση μιας ανάσας από την Αθήνα μπορούμε να τηλεμεταφερθούμε σε ένα τροπικό νησί, να χορέψουμε δίπλα στο κύμα και να ξεφαντώσουμε μέχρι πρωίας με μουσικές από διεθνούς φήμης Djs.
To Che
Γιατί έφερε στον Πειραιά αέρα… Κούβας και έφτιαξε την πιο καλοκαιρινή και… τροπικάνα ατμόσφαιρα στο Λιμάνι με ωραία κοκτέιλ και κεφάτη ατμόσφαιρα
To Clumsies
Γιατί δεν ανακηρύχτηκε τυχαία ως ένα από τα πενήντα καλύτερα μπαράκια του πλανήτη ολόκληρου και παρ’ όλα αυτά δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες του αλλά κράτησε ψηλά τον πήχη της κοκτειλοποσίας.
Το Frau
Για τον καλλιτεχνικό χαρακτήρα του, τις αρτιστίκ ανησυχίες και το θεατράλε κοινό που έσπευσε να το αγκαλιάσει άμα την άφιξή του στην underground αλλά πέρα για πέρα αγαπημένη οδό Φειδίου.
Νικόλας Γεωργιακώδης
Ιδού τα μπαράκια που αγαπήσαμε – πλατωνικά και μη.
To Sober
Γιατί ανανέωσε το ενδιαφέρον μας για την ιδιαίτερη πλατεία Αβησσυνίας, προσπάθησε να μας κρατήσει… νηφάλιους με τα σούπερ κοκτέιλ του, αλλά ενδώσαμε και δεν τα καταφέραμε μιας και οι πειρασμοί ήταν δυνατοί.
Το Πικάπ
Γιατί εν ριπή οφθαλμού μας κέρδισε με τις σούπερ μουσικές του, τα φτηνά ποτά και κοκτέιλ του, τα κυριακάτικα street parties του που έγιναν αφορμή για open air συναντήσεις με ωραίο κόσμο και τα 90s cult μουσικά ξεφαντώματα.
Το Upupa Epops
Γιατί κατάφερε να γίνει ένα διαχρονικά (και διεποχικά) hot spot στην νυχτερινή ζωή της πόλης, η αυλή του οποίου παραπέμπει σε Αθήνα του ’30 και τα κοκτέιλ του σε… αιώνιο καλοκαίρι.
Το Alcohole
Γιατί ήταν το πρώτο μπαρ που σέρβιρε κοκτέιλ σε σούπερ χαμηλές τιμές σε πλαστικό ποτήρι και κατάφερε να μας φέρει ουκ ολίγες φορές στην πάνω πλατεία της Αγίας Παρασκευής, για να απολαύσουμε τον πληθωρικό του κατάλογο σε κάθε πιθανό συνδυασμό.
Το Barret
Γιατί ανεξαρτήτως εποχής μας… ανάγκασε να κατεβούμε κέντρο και είτε να αράξουμε στην Πρωτογένους με μπύρα στο χέρι είτε να μπουκάρουμε στο βιομηχανικό εσωτερικό του για να ακούσουμε σωστές μουσικές.
Το Fox
Γιατί όσα χρόνια και αν πέρασαν από τότε που άνοιξε, δεν σταμάτησε να σερβίρει «σκληρές» μουσικές που ηχούν στα αυτιά των απανταχού μεταλο-ροκάδων σαν γλυκές μελωδίες.
Το Rainbow
Για τα φοβερά ροκ/μέταλ αφιερώματά του τα οποία με ευλάβεια προγραμματίζει απευθυνόμενο σε όλους τους φαν του σκληρού ήχου στην Αθήνα.
Το WhiteNoise
Για την σούπερ ταράτσα του στην οποία φιλοξένησε – και φιλοξενεί καιρού επιτρέποντος- «ταρατσάτα» θεματικά πάρτυ με Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά, Rage Against the Machine, Tool, System of a Down και ένα σωρό ακόμα μνημειώδεις μπάντες.
Το Bolivar
Γιατί απέδειξε περίτρανα ότι ακόμα σε απόσταση μιας ανάσας από την Αθήνα μπορούμε να τηλεμεταφερθούμε σε ένα τροπικό νησί, να χορέψουμε δίπλα στο κύμα και να ξεφαντώσουμε μέχρι πρωίας με μουσικές από διεθνούς φήμης Djs.
To Che
Γιατί έφερε στον Πειραιά αέρα… Κούβας και έφτιαξε την πιο καλοκαιρινή και… τροπικάνα ατμόσφαιρα στο Λιμάνι με ωραία κοκτέιλ και κεφάτη ατμόσφαιρα
To Clumsies
Γιατί δεν ανακηρύχτηκε τυχαία ως ένα από τα πενήντα καλύτερα μπαράκια του πλανήτη ολόκληρου και παρ’ όλα αυτά δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες του αλλά κράτησε ψηλά τον πήχη της κοκτειλοποσίας.
Το Frau
Για τον καλλιτεχνικό χαρακτήρα του, τις αρτιστίκ ανησυχίες και το θεατράλε κοινό που έσπευσε να το αγκαλιάσει άμα την άφιξή του στην underground αλλά πέρα για πέρα αγαπημένη οδό Φειδίου.
Νικόλας Γεωργιακώδης
