Ο γύρος του κόσμου σε 7 αθηναϊκά εστιατόρια
Τι τρώνε στην Αιθιοπία; Τι πίνουν με το φαγητό οι Ουκρανοί; Τι εννοούμε όταν λέμε ”περσική κουζίνα”; Ανακαλύψτε τις έθνικ κουζίνες της Αθήνας, ακολουθώντας τον οδηγό του In2life και φάτε στα καλύτερα.
της Ηρώς Κουνάδη
”Πού θα βρω ταϊβανέζικο στην Αθήνα;” ρώτησε ο άρτι αφιχθείς εκ Δανίας συνάδελφος έξω από ένα γήπεδο που σειόταν ένα ζεστό απόγευμα του Αυγούστου του 2004. Απορημένα βλέμματα από την πλευρά του ελληνικού team διαδέχθηκαν την ερώτησή του. Ταϊβανέζικο; Όχι mousaka, tzatziki, greek salad; Όχι, ταϊβανέζικο. ”Για αλλαγή” εξήγησε με απολογητικό ύφος. Και τι το ιδιαίτερο έχει η ταϊβανέζικη κουζίνα; ”Μοιάζει με την πολυνησιακή, αλλά στο πιο πικάντικο”. Μάλιστα.
Ταϊβανέζικο στην Αθήνα δεν υπήρχε. Κι ακόμη δεν υπάρχει. Η συζήτηση, όμως, μας έβαλε σε σκέψεις. Αλήθεια, τι θα μπορούσε να δοκιμάσει κάποιος, μόνιμος κάτοικος ή τουρίστας, ”για αλλαγή” στην Αθήνα; Αν υποθέσουμε ότι βαρεθήκαμε το τρίπτυχο κινέζικο-γαλλικό-ινδικό –το ιταλικό δε μετράει, pasta φτιάχνουμε και στα σπίτια μας– τι άλλες επιλογές θα μπορούσαν να υπάρχουν;
Ξεκινώντας τη σχετική έρευνα, οι προσδοκίες μας ήταν συγκρατημένες. Αν υπήρχαν επιλογές, κατά πάσα πιθανότητα δε θα ήταν ούτε πολλές ούτε ιδιαίτερα δελεαστικές. Στην πορεία, η αρχική υπόθεση διαψεύστηκε κατά το ήμισυ. Οι επιλογές όντως δεν είναι πολλές. Η Αθήνα μετρά μόλις δεκατρία έθνικ εστιατόρια –χωρίς να μετράμε τα προφανή γαλλικά, ινδικά, κινέζικα κλπ– που αντιπροσωπεύουν εννέα ”πρωτότυπες” κουζίνες. Οι υπάρχουσες είναι, όμως, δελεαστικότατες.
Μετανάστες που φέρνουν μαζί τους τις κουζίνες των πατρίδων τους, επιχειρηματίες με πρωτότυπες ιδέες, φανατικοί ταξιδιώτες που προσπαθούν να ξεγελάσουν τον εαυτό τους μέχρι την επόμενη εξόρμηση διακοσμούν με παραδοσιακά αντικείμενα μικρούς, όμορφους χώρους σε κάθε σημείο της Αθήνας, παντρεύουν γεύσεις, πλημμυρίζουν τη γειτονιά με μυρωδιές και αναλαμβάνουν να εξηγήσουν στους Έλληνες τι μαγειρεύεται πώς, τι σημαίνουν τα ονόματα στον κατάλογο και γιατί οι μουσουλμάνοι δεν τρώνε χοιρινό.
”Εξηγώ πώς μαγειρεύεται το κάθε τι και μετά με ρωτάνε τι γεύση έχει. Πρέπει να το δοκιμάσετε, τους λέω. Πώς να εξηγήσω τι γεύση έχει;” μας λέει ο κύριος Δημήτρης, Έλληνας από τη Γεωργία, ιδιοκτήτης του εστιατορίου Cadko. Είμαστε λίγο επιφυλακτικοί με τις γεύσεις ως λαός.
Παρ’ όλα αυτά, όλοι λένε πως το μεγαλύτερο ποσοστό των πελατών τους είναι Έλληνες. Λίγο η περιέργεια, λίγο η ανάγκη της ”αλλαγής” που λέγαμε προηγουμένως, λίγο η ψευδαίσθηση του ταξιδιού που δημιουργεί η γνωριμία με μια ξένη κουζίνα, η επίσκεψη σε ένα έθνικ εστιατόριο ανάγεται σε ολόκληρη εμπειρία.
Αν έχετε επισκεφθεί κάποιο από αυτά έστω και μία φορά, μάλλον θα συμφωνήσετε. Αν πάλι όχι, ρίξτε μια ματιά στις προτάσεις που ακολουθούν –πρόκειται για επτά από τα καλύτερα έθνικ εστιατόρια στην Αθήνα, που θα σας βγάλουν από το δίλημμα γλυκόξινο χοιρινό ή κοκκινιστό με πουρέ.
Αλεξάνδρεια: Ο φάρος της γαστρονομίας
Φαλάφελ οι περισσότεροι έχετε δοκιμάσει. Σε αυτό το συμπαθέστατο αιγυπτιακό στο Μουσείο θα δοκιμάσετε και τα υπόλοιπα. Κουμπέμπα, χούμους, μπαμπαγκάνους, ταχινέια, φούλια με ταχίνι και ολίγο από μεσογειακή κουζίνα για όσους δεν αντέχουν τον κατακλυσμό των καινούριων γεύσεων.
Σε έναν cozy, ανεπιτήδευτα stylish χώρο, με minimal διακόσμηση –εξαιρετική η ιδέα των συρταριών με τα μπαχαρικά περιμετρικά στους τοίχους–, κατάλευκα τραπέζια και καρέκλες και ατμοσφαιρικό φωτισμό, θα απολαύσετε τα πικάντικα εδέσματα που θα σας προτείνουν, εξηγώντας κάθε λεπτομέρεια, η Αλεξάνδρα και ο Αλέξανδρος.
Δοκιμάσαμε –και ενθουσιαστήκαμε– φιλετάκια κοτόπουλο με γιαούρτι, κόλιανδρο και τριμμένα αμύγδαλα, κόφτα –πικάντικο μπιφτέκι σχάρας από αρνί και μοσχάρι– και κεμπάπ χάλα, ήτοι αρνάκι γάλακτος στην κατσαρόλα με κρεμμύδια. Από ορεκτικά, οι… πρωτάρηδες επενδύστε σε μια αραβική ποικιλία, που θα σας βάλει στο πνεύμα, επιτρέποντάς σας να δοκιμάσετε όλα τα –εξαιρετικά– ορεκτικά. Αραβικά κουκιά, φαλάφελ, πουρές από ρεβύθια με ταχίνι (χούμους), πουρές μελιτζάνας με ταχίνι (μπαμπαγκάνους) και τρία διαφορετικά είδη παστουρμά –κι όλα αυτά για αρχή.
Αν αντέχετε, ”κλείστε” με ένα Ομ Άλι, γλυκό με κρέμα γάλακτος, γάλα, ξηρούς καρπούς και ξερά φρούτα. Εκτενείς και ενημερωμένες είναι και οι λίστες των –ελληνικών, βέβαια– κρασιών.
Μετσόβου 13 & Ρεθύμνου, Μουσείο, τηλ.: 210 8210004
Ανοιχτά καθημερινά έως 12 μ.μ. εκτός Κυριακής
Τιμές: 20-25 ευρώ το άτομο, χωρίς κρασί
Λβυβ: Έκρηξη γεύσης
Ζεστό και φιλόξενο, με ζωηρά χρώματα και εντυπωσιακά φωτιστικά, πλημμυρισμένο από φωτογραφίες της πανέμορφης ουκρανικής πόλης από την οποία δανείζεται το όνομά του και, κυρίως, κεφάτο, το Λβυβ είναι ο βασικός λόγος για να εκτιμήσετε την ουκρανική κουζίνα.
Σπιτικό φαγητό, φιλικότατο σέρβις που θα αναλάβει να απαντήσει σε όλες σας τις απορίες σχετικά με το μενού, και ζωηρή, παραδοσιακή μουσική –μην πάει το μυαλό σας στη φετινή Eurovision, η χώρα έχει να επιδείξει πολύ καλύτερη μουσική παράδοση– είναι τα βασικά συστατικά της επιτυχίας του.
Για να περάσουμε στο… ψητό, από ορεκτικά δοκιμάσαμε και προτείνουμε ξινό λάχανο με χοιρινό, μαμαλήγα –σιμιγδάλι από καλαμπόκι σε γάλα με φέτα και πάπρικα– και ντερουνί, πατατοτηγανίτες με σάλτσα σμετάνα. Στα κυρίως, ξεχωρίσαμε τα εξαιρετικά γκουλιάς, ρολάκια χοιρινά με γάμιση λαχανικών, συνοδευόμενα από χειροποίητο πουρέ πατάτας, το κοτόπουλο ”Κίεβο”, με γέμιση βούτυρο και άνηθο και τα Βαρένηκι, βραστά ζυμαρικά με γέμιση πατάτας.
Το απεριτίφ μας ήταν η γνήσια, παραδοσιακότατη ουκρανική βότκα με πιπέρι, η οποία σερβίρεται σε καραφάκι και πίνεται σε σφηνάκια, για ευνόητους λόγους. Η ποσότητα καθορίζεται από εσάς –αν δεν την έχετε ξαναδοκιμάσει τα 50 ml είναι η ασφαλέστερη επιλογή. Βεβαιωθείτε ότι την αντέχετε πριν παραγγείλετε κι άλλη. Εντυπωσιακότατη είναι και η υπόλοιπη κάβα, με διάφορα τοπικά ποτά –βότκες– τα οποία μπορείτε να απολαύσετε και στην μπάρα.
Μηθύμνης 27Α, Πλ. Αμερικής, τηλ.: 210 8659429
Ανοιχτά καθημερινά έως 1 π.μ., Κυριακή από 4 μ.μ. Δευτέρα κλειστά.
Τιμές: 15-20 ευρώ το άτομο χωρίς… τη βότκα
Axum: Τι τρώνε στην Αιθιοπία, μαμά;
Απέξω δεν τραβάει τα βλέμματα. Για την ακρίβεια, δε μοιάζει καν με εστιατόριο. Μέχρι να προσέξεις την επιγραφή με το όνομα και να μπεις μέσα, για να αισθανθείς ότι πέρασες κάποια αδιόρατα σύνορα. Κόκκινα τραπεζομάντιλα και καναπέδες, ξύλινες καρέκλες, παραδοσιακά χρηστικά αντικείμενα και έργα τέχνης κοσμούν τη μεγάλη αίθουσα. Παντού στην ατμόσφαιρα, η χαρακτηριστική, ζωηρή παράδοση της μαύρης ηπείρου.
Την ώρα της ανάγνωσης του καταλόγου, τα πράγματα δυσκολεύουν. Yedoro Watt, κομματάκια κοτόπουλο σε berbere sauce, Sigana Atkilt, κομμάτια μοσχάρι με καρότα και πατάτες σε σάλτσας ernt, Gored Gored, ωμό μοσχάρι με sauce awaze και πικάντικο βούτυρο, Kik Watt, φακές με berbere sauce, Shuro Watt, ρεβυθάλευρο μαγειρεμένο σε berbere. Επιλέγουμε το Axum Platter, ποικιλία για δύο άτομα με… λίγο απ’ όλα.
Και η επιλογή μας δικαιώνει. Νοστιμότατα ψωμάκια injeras έρχονται σε πιάτα, αλλά και ως βάση σε έναν τεράστιο δίσκο που φιλοξενεί δέκα διαφορετικά εδέσματα. Η γλυκύτατη κοπέλα που σερβίρει αναλαμβάνει, σε σπαστά ελληνικά, τις οδηγίες.
Τρώγονται όλα με τα χέρια, χωρίς πιρούνια, χωρίς τίποτα. Κοτόπουλο σε καυτερή berbere sauce, μοσχάρι με καρότα και πατάτες σε μη καυτερή σάλτσα ernt –και σε άλλο πιατάκι σε καυτερή berbere–, φακές καυτερές, φακές μη καυτερές, ρεβυθάλευρο –μόνο καυτερό–, σπανάκι gomen, λάχανο με καρότο –κι αυτά καυτερά• ακόμη αναρωτιέμαι πώς το έκαναν αυτό– και σαλάτα. Όλα εξαιρετικά. Και καυτερά. Και χορταστικότατα. Και όπως ακριβώς θα φανταζόμασταν την αιθιοπική κουζίνα.
Αν σας ρωτήσουν, μετά το δείπνο, αν θέλετε καφέ, μη διανοηθείτε να αρνηθείτε, θα χάσετε. Φρέσκοι κόκκοι αιθιοπικού καφέ ψήνονται μπροστά στα μάτια σας, σε ειδικό σκεύος, και στη συνέχεια σερβίρονται σε ξύλινη κανάτα και απολαμβάνονται συνοδεία αναμμένου λιβανιού. Διότι ο καφές εδώ είναι ολόκληρη τελετουργία.
Ι. Δροσοπούλου 183, Πλ. Κολιάτσου, τηλ.: 210 2011774
Ανοιχτά καθημερινά έως τις 2 π.μ. και Κυριακή από το μεσημέρι. Δευτέρα κλειστά.
Τιμές: περίπου 15 ευρώ το άτομο
Cadko: Από τη Ρωσία (και τη Γεωργία) με αγάπη
Το κουκλίστικο εστιατόριο στο Μοσχάτο με το παραμυθένιο όνομα –Σαδκό λέγεται ένα ρώσικο παραμύθι– θα σας ταξιδέψει στις γεύσεις δύο χωρών με πλούσια γαστρονομική παράδοση. Δεν έχει, άλλωστε, κατακτήσει άδικα τον τίτλο του καλύτερου έθνικ εστιατορίου στα Gourmet Βραβεία.
Ο χώρος, μικρός και φιλόξενος, με κατακόκκινους δερμάτινους καναπέδες και λίγα παραδοσιακά διακοσμητικά στοιχεία –κλασσικές και διαχρονικές οι μπάμπουσκες– μέσα, και περισσότερα τραπεζάκια –προστατευμένα από τζαμαρία για τις… αλλαγές διάθεσης του καιρού– έξω. Το σέρβις είναι φιλικότατο, η ατμόσφαιρα ευχάριστη και το κέφι ανεβαίνει από τα live που στήνουν αυθόρμητα οι Ρώσοι θαμώνες.
Η κουζίνα, χωρίς υπερβολές, από τις καλύτερες που έχουμε δοκιμάσει. Τιμήστε οπωσδήποτε τη σαλάτα Σαδκό, με βραστό φιλέτο κοτόπουλου με μαγιονέζα και ψιλοκομμένο μαρούλι αρωματισμένα με μείγμα 3 γεωργιανών μπαχαρικών, τα ρολά τηγανιτής μελιτζάνας γεμισμένα με αλεσμένο καρύδι, σκόρδο και γεωργιανά μπαχαρικά, το γεωργιανό χαλούμι και το χοιρινό ρόλο με μαύρο πιπέρι, σκόρδο και μείγμα μπαχαρικών συνοδευμένο με καυτερή σάλτσα.
Από τα κυρίως, ανυπέρβλητο το ”Μαξίμ”, φιλέτο μοσχαρίσιο στο φούρνο με κρεμμύδι τηγανητό, τυρί, μανιτάρια και μαγιονέζα, συνοδευόμενο από φρέσκο πουρέ, το σουβλάκι σολομού, αλλά και το ”Σατσίβι”, η γεωργιανή σπεσιαλιτέ με μπούτια κοτόπουλου βραστά, περασμένα ελαφρά από το τηγάνι, σε σάλτσα καρυδιών, μείγματος μπαχαρικών, τηγανιτών κρεμμυδιών και σκόρδου.
Πέντε διαφορετικές σάλτσες, πικάντικες και μη, προσφέρονται για να δημιουργήσετε το δικό σας πιάτο. Δοκιμάστε, επίσης, τις ρώσικες μπίρες Baltika, τα γεωργιανά κρασιά και –ξανά– τη βότκα Nemirov με κόκκινο πιπέρι.
Λάμπρου Κατσώνη 63, Μοσχάτο, τηλ.: 210 9412207
Ανοιχτά καθημερινά από τις 15.00 έως τις 12.00. Δευτέρα κλειστά
Τιμές: 20 ευρώ το άτομο, χωρίς κρασί
Κίτρινος Σκίουρος: Οι γεύσεις χορεύουν… σάμπα
Ο Αδάμ λατρεύει τη Βραζιλία. Ταξιδεύει εκεί κάθε χρόνο την τελευταία πενταετία. Μπορεί να σου μιλάει ώρες για τις πόλεις, τους ανθρώπους της, τα έθιμά τους, τους θεούς τους, τη μουσική. Και, βέβαια, τα φαγητά τους. Έτσι, όταν πριν από οκτώ χρόνια μια κυρία από τη Βραζιλία προσφέρθηκε να μαγειρέψει στο εστιατόριό του, η ιδέα… μονιμοποιήθηκε σχεδόν αμέσως. Και ο Κίτρινος Σκίουρος απέκτησε βραζιλιάνικο διαβατήριο.
Μικρός και πανέμορφος, ο χώρος σε κερδίζει αμέσως. Σχεδόν μέσα στο άλσος, με ατμοσφαιρικό ντεκόρ που παραπέμπει σε γαλλικό μπιστρό, funky χρώματα και ζωγραφιές στους τοίχους, αναπαυτικούς καναπέδες με πολύχρωμα μαξιλαράκια, αλλά και τραπεζάκια έξω, όταν ο καιρός το επιτρέπει. Και, βέβαια, πάντα με το κατάλληλο soundtrack, latin ήχους στη σωστή ένταση. Βασικότατο.
Ξεκινάμε με πικάντικο ντιπ Βενεζουέλας –cheddar και πιπεριές jalapeno– και nachos, εξαιρετικά κοσίνια, χειροποίητα πιτάκια με κοτόπουλο, και φράνκο πασαρίνιο, τηγανιτές μπουκιές κοτόπουλου μαριναρισμένες με lime και σκόρδο.
Και για τη συνέχεια, το εθνικό πιάτο της Βραζιλίας. Μία εκπληκτική Φεσουάδα, με μαύρα φασόλια, τέσσερα είδη κρέατος, ρύζι, σπανάκι, πορτοκάλι και φαρόφα –τηγανιτό αλεύρι με μπαχαρικά. Εξαιρετικό, επίσης, το Μπιφίνιο, μοσχάρι με καρότο, μπέικον και sauce πορτοκάλι μαγειρεμένα στην κατσαρόλα με κρεμμύδια και λευκό κρασί, και το κοτόπουλο Κατυπιρί, στο πήλινο με τυρί Φιλαδέλφεια και σάλτσα ντομάτας με ρύζι.
Εν τω μεταξύ, έχουμε ”καταφέρει” δύο Μαργαρίτες που αξίζουν βραβείο, και μερικές βραζιλιάνικες μπύρες. Όταν ο δίσκος με τα γλυκά προσγειώνεται στο τραπέζι είναι αργά για τύψεις. Σοκολατένιο κέικ Μουλάτα, με μους σοκολάτας, ρούμι και σταφίδες, Ντότσε ντε Λέσσε, με φρέσκο γάλα, Ντότσε ντε Αμπόμπορα, με γάλα καρύδας και σως από δαμάσκηνα. Υπάρχει, άραγε, λαός που ξέρει να χαίρεται τη ζωή καλύτερα;
Δημητρέσσα 21, Ιλίσια, τηλ.: 210 7211586
Ανοιχτά καθημερινά μέχρι τη 1 π.μ.
Τιμές: περίπου 25 ευρώ το άτομο, χωρίς τις Μαργαρίτες
Αναχίτα: Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται... γευστικά
Λιτός και απέριττος χώρος, διακοσμημένος με παραδοσιακά αντικείμενα –must οι ναργιλέδες–, άψογο σέρβις και προσεγμένη κουζίνα είναι τα μυστικά συστατικά της επιτυχημένης συνταγής του Αναχίτα, που δανείζεται το όνομά του από την περσική θεά της γονιμότητας.
Το μενού δεν ξενίζει ιδιαίτερα στο μάτι. Πολλά κεμπάπ, μοσχάρι και αρνί και ρύζι μπασμάτι. Κι όμως, οι περσικές γεύσεις κρύβουν πολλές εκπλήξεις. Ξεκινάμε με ψητή μελιτζάνα με γιαούρτι και ελαφρώς πικάντικους κουφτέ μπερεντζί, από κιμά με ρύζι, αρωματικά χορταρικά και σάλτσα ντομάτας. Ο καλύτερος πρόλογος για τα κυρίως που ακολουθούν.
Ζερέσκ πολό λέγεται η πρώτη μας επιλογή, που αποτελείται από ψητό κοτόπουλο με ρύζι και φραγκοστάφυλο, φιστίκι Αιγίνης και αμύγδαλο. Πρωτόγνωρο, όσο και απολαυστικό. Συνεχίζουμε με Κεμπάπ Κουμπιντέ, μοσχάρι, ντομάτα και κρεμμύδι, και Κεμπάπ Μπαργκ, με αρνίσιο κιμά, ντομάτα, λεμόνι και πίττες. Τα ιδιαίτερα περσικά ψωμάκια, που μοιάζουν περισσότερο με πίττες, κλέβουν την παράσταση. Χώρος για γλυκό δε μένει. Την επόμενη φορά.
Χρ. Σμύρνης 3, Χαλάνδρι, τηλ.: 210 6891222
Ανοιχτά καθημερινά από το μεσημέρι έως τις 12. Δευτέρα κλειστά
Τιμές: 15-18 ευρώ το άτομο
Σβέικ: Ο καλός στρατιώτης... μαγειρεύει
Το ομολογώ. Θα μπορούσα να το κατατάξω στην κορυφή της λίστας των αγαπημένων εστιατορίων απλά και μόνο για την υπέροχη, τεράστια τοιχογραφία της γέφυρας του Καρόλου στον επάνω όροφο. Εντάξει, και για τις υπόλοιπες φωτογραφίες της Πράγας. Όλα αυτά, βέβαια, αν το φαγητό δεν ήταν τόσο καλό.
Το Σβέικ, όμως, οφείλει κυρίως την επιτυχία του στην εξαιρετική του κουζίνα, που συνδυάζει τις τσέχικες και σλοβάκικες γεύσεις με λίγη ουγγρική επιρροή και το αποτέλεσμα παραδίδει μαθήματα… κεντροευρωπαϊκής γαστρονομίας. Προσθέστε σε αυτό το άψογο σέρβις και την ταιριαστή μουσική και έχετε τα μυστικά της επιτυχίας ενός από τα παλαιότερα έθνικ εστιατόρια στην Αθήνα –το Σβέικ μετρά ήδη 25 χρόνια.
Πάμε, όμως, στην… ουσία. Από ορεκτικά, δοκιμάσαμε και προτείνουμε Smazeni Syr, τυρί πανέ με σος ταρτάρ, Veprova Rolada, χοιρινό ρολό με πικάντικη γεύση και τα λουκάνικα Uzeninova Misa. Για κυρίως, εξαιρετικά τα τυπικά τσέχικα Gulas και κνεντλίκι, καθώς και τα Popradsky Talir, κομμάτια χοιρινού σε πατατοτηγανίτα και Hovezi na houbach u Testove Placce, κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος σε πίτα με σάλτσα μανιταριών.
Αν αντέχετε, τιμήστε για επιδόρπιο το κέικ σοκολάτας Cocoladovy Zakusek και την κρέπα Palacinka με σοκολάτα και παγωτό. Εννοείται πως οι μπύρες είναι Plzen –ή Pilsner Urquell ή Plzensky Prazdroj, ζητήστε τη με όποιο όνομα προτιμάτε– και Budvar. Ενημερωμένη και η λίστα κρασιών, με τις ουγγρικές ετικέτες να ξεχωρίζουν.
Ρουμπέση 6, Ν. Κόσμος, τηλ.: 210 9018389
Ανοιχτά καθημερινά έως τη 1 π.μ., Κυριακή από το μεσημέρι. Δευτέρα κλειστά.
Τιμές: 25-30 ευρώ το άτομο, χωρίς τις μπύρες
”Πού θα βρω ταϊβανέζικο στην Αθήνα;” ρώτησε ο άρτι αφιχθείς εκ Δανίας συνάδελφος έξω από ένα γήπεδο που σειόταν ένα ζεστό απόγευμα του Αυγούστου του 2004. Απορημένα βλέμματα από την πλευρά του ελληνικού team διαδέχθηκαν την ερώτησή του. Ταϊβανέζικο; Όχι mousaka, tzatziki, greek salad; Όχι, ταϊβανέζικο. ”Για αλλαγή” εξήγησε με απολογητικό ύφος. Και τι το ιδιαίτερο έχει η ταϊβανέζικη κουζίνα; ”Μοιάζει με την πολυνησιακή, αλλά στο πιο πικάντικο”. Μάλιστα.
Ταϊβανέζικο στην Αθήνα δεν υπήρχε. Κι ακόμη δεν υπάρχει. Η συζήτηση, όμως, μας έβαλε σε σκέψεις. Αλήθεια, τι θα μπορούσε να δοκιμάσει κάποιος, μόνιμος κάτοικος ή τουρίστας, ”για αλλαγή” στην Αθήνα; Αν υποθέσουμε ότι βαρεθήκαμε το τρίπτυχο κινέζικο-γαλλικό-ινδικό –το ιταλικό δε μετράει, pasta φτιάχνουμε και στα σπίτια μας– τι άλλες επιλογές θα μπορούσαν να υπάρχουν;
Ξεκινώντας τη σχετική έρευνα, οι προσδοκίες μας ήταν συγκρατημένες. Αν υπήρχαν επιλογές, κατά πάσα πιθανότητα δε θα ήταν ούτε πολλές ούτε ιδιαίτερα δελεαστικές. Στην πορεία, η αρχική υπόθεση διαψεύστηκε κατά το ήμισυ. Οι επιλογές όντως δεν είναι πολλές. Η Αθήνα μετρά μόλις δεκατρία έθνικ εστιατόρια –χωρίς να μετράμε τα προφανή γαλλικά, ινδικά, κινέζικα κλπ– που αντιπροσωπεύουν εννέα ”πρωτότυπες” κουζίνες. Οι υπάρχουσες είναι, όμως, δελεαστικότατες.
Μετανάστες που φέρνουν μαζί τους τις κουζίνες των πατρίδων τους, επιχειρηματίες με πρωτότυπες ιδέες, φανατικοί ταξιδιώτες που προσπαθούν να ξεγελάσουν τον εαυτό τους μέχρι την επόμενη εξόρμηση διακοσμούν με παραδοσιακά αντικείμενα μικρούς, όμορφους χώρους σε κάθε σημείο της Αθήνας, παντρεύουν γεύσεις, πλημμυρίζουν τη γειτονιά με μυρωδιές και αναλαμβάνουν να εξηγήσουν στους Έλληνες τι μαγειρεύεται πώς, τι σημαίνουν τα ονόματα στον κατάλογο και γιατί οι μουσουλμάνοι δεν τρώνε χοιρινό.
”Εξηγώ πώς μαγειρεύεται το κάθε τι και μετά με ρωτάνε τι γεύση έχει. Πρέπει να το δοκιμάσετε, τους λέω. Πώς να εξηγήσω τι γεύση έχει;” μας λέει ο κύριος Δημήτρης, Έλληνας από τη Γεωργία, ιδιοκτήτης του εστιατορίου Cadko. Είμαστε λίγο επιφυλακτικοί με τις γεύσεις ως λαός.
Παρ’ όλα αυτά, όλοι λένε πως το μεγαλύτερο ποσοστό των πελατών τους είναι Έλληνες. Λίγο η περιέργεια, λίγο η ανάγκη της ”αλλαγής” που λέγαμε προηγουμένως, λίγο η ψευδαίσθηση του ταξιδιού που δημιουργεί η γνωριμία με μια ξένη κουζίνα, η επίσκεψη σε ένα έθνικ εστιατόριο ανάγεται σε ολόκληρη εμπειρία.
Αν έχετε επισκεφθεί κάποιο από αυτά έστω και μία φορά, μάλλον θα συμφωνήσετε. Αν πάλι όχι, ρίξτε μια ματιά στις προτάσεις που ακολουθούν –πρόκειται για επτά από τα καλύτερα έθνικ εστιατόρια στην Αθήνα, που θα σας βγάλουν από το δίλημμα γλυκόξινο χοιρινό ή κοκκινιστό με πουρέ.
Αλεξάνδρεια: Ο φάρος της γαστρονομίας
Φαλάφελ οι περισσότεροι έχετε δοκιμάσει. Σε αυτό το συμπαθέστατο αιγυπτιακό στο Μουσείο θα δοκιμάσετε και τα υπόλοιπα. Κουμπέμπα, χούμους, μπαμπαγκάνους, ταχινέια, φούλια με ταχίνι και ολίγο από μεσογειακή κουζίνα για όσους δεν αντέχουν τον κατακλυσμό των καινούριων γεύσεων.Σε έναν cozy, ανεπιτήδευτα stylish χώρο, με minimal διακόσμηση –εξαιρετική η ιδέα των συρταριών με τα μπαχαρικά περιμετρικά στους τοίχους–, κατάλευκα τραπέζια και καρέκλες και ατμοσφαιρικό φωτισμό, θα απολαύσετε τα πικάντικα εδέσματα που θα σας προτείνουν, εξηγώντας κάθε λεπτομέρεια, η Αλεξάνδρα και ο Αλέξανδρος.
Δοκιμάσαμε –και ενθουσιαστήκαμε– φιλετάκια κοτόπουλο με γιαούρτι, κόλιανδρο και τριμμένα αμύγδαλα, κόφτα –πικάντικο μπιφτέκι σχάρας από αρνί και μοσχάρι– και κεμπάπ χάλα, ήτοι αρνάκι γάλακτος στην κατσαρόλα με κρεμμύδια. Από ορεκτικά, οι… πρωτάρηδες επενδύστε σε μια αραβική ποικιλία, που θα σας βάλει στο πνεύμα, επιτρέποντάς σας να δοκιμάσετε όλα τα –εξαιρετικά– ορεκτικά. Αραβικά κουκιά, φαλάφελ, πουρές από ρεβύθια με ταχίνι (χούμους), πουρές μελιτζάνας με ταχίνι (μπαμπαγκάνους) και τρία διαφορετικά είδη παστουρμά –κι όλα αυτά για αρχή.
Αν αντέχετε, ”κλείστε” με ένα Ομ Άλι, γλυκό με κρέμα γάλακτος, γάλα, ξηρούς καρπούς και ξερά φρούτα. Εκτενείς και ενημερωμένες είναι και οι λίστες των –ελληνικών, βέβαια– κρασιών.
Μετσόβου 13 & Ρεθύμνου, Μουσείο, τηλ.: 210 8210004
Ανοιχτά καθημερινά έως 12 μ.μ. εκτός Κυριακής
Τιμές: 20-25 ευρώ το άτομο, χωρίς κρασί
Λβυβ: Έκρηξη γεύσης
Ζεστό και φιλόξενο, με ζωηρά χρώματα και εντυπωσιακά φωτιστικά, πλημμυρισμένο από φωτογραφίες της πανέμορφης ουκρανικής πόλης από την οποία δανείζεται το όνομά του και, κυρίως, κεφάτο, το Λβυβ είναι ο βασικός λόγος για να εκτιμήσετε την ουκρανική κουζίνα.
Σπιτικό φαγητό, φιλικότατο σέρβις που θα αναλάβει να απαντήσει σε όλες σας τις απορίες σχετικά με το μενού, και ζωηρή, παραδοσιακή μουσική –μην πάει το μυαλό σας στη φετινή Eurovision, η χώρα έχει να επιδείξει πολύ καλύτερη μουσική παράδοση– είναι τα βασικά συστατικά της επιτυχίας του.
Για να περάσουμε στο… ψητό, από ορεκτικά δοκιμάσαμε και προτείνουμε ξινό λάχανο με χοιρινό, μαμαλήγα –σιμιγδάλι από καλαμπόκι σε γάλα με φέτα και πάπρικα– και ντερουνί, πατατοτηγανίτες με σάλτσα σμετάνα. Στα κυρίως, ξεχωρίσαμε τα εξαιρετικά γκουλιάς, ρολάκια χοιρινά με γάμιση λαχανικών, συνοδευόμενα από χειροποίητο πουρέ πατάτας, το κοτόπουλο ”Κίεβο”, με γέμιση βούτυρο και άνηθο και τα Βαρένηκι, βραστά ζυμαρικά με γέμιση πατάτας.
Το απεριτίφ μας ήταν η γνήσια, παραδοσιακότατη ουκρανική βότκα με πιπέρι, η οποία σερβίρεται σε καραφάκι και πίνεται σε σφηνάκια, για ευνόητους λόγους. Η ποσότητα καθορίζεται από εσάς –αν δεν την έχετε ξαναδοκιμάσει τα 50 ml είναι η ασφαλέστερη επιλογή. Βεβαιωθείτε ότι την αντέχετε πριν παραγγείλετε κι άλλη. Εντυπωσιακότατη είναι και η υπόλοιπη κάβα, με διάφορα τοπικά ποτά –βότκες– τα οποία μπορείτε να απολαύσετε και στην μπάρα.
Μηθύμνης 27Α, Πλ. Αμερικής, τηλ.: 210 8659429
Ανοιχτά καθημερινά έως 1 π.μ., Κυριακή από 4 μ.μ. Δευτέρα κλειστά.
Τιμές: 15-20 ευρώ το άτομο χωρίς… τη βότκα
Axum: Τι τρώνε στην Αιθιοπία, μαμά;
Απέξω δεν τραβάει τα βλέμματα. Για την ακρίβεια, δε μοιάζει καν με εστιατόριο. Μέχρι να προσέξεις την επιγραφή με το όνομα και να μπεις μέσα, για να αισθανθείς ότι πέρασες κάποια αδιόρατα σύνορα. Κόκκινα τραπεζομάντιλα και καναπέδες, ξύλινες καρέκλες, παραδοσιακά χρηστικά αντικείμενα και έργα τέχνης κοσμούν τη μεγάλη αίθουσα. Παντού στην ατμόσφαιρα, η χαρακτηριστική, ζωηρή παράδοση της μαύρης ηπείρου.
Την ώρα της ανάγνωσης του καταλόγου, τα πράγματα δυσκολεύουν. Yedoro Watt, κομματάκια κοτόπουλο σε berbere sauce, Sigana Atkilt, κομμάτια μοσχάρι με καρότα και πατάτες σε σάλτσας ernt, Gored Gored, ωμό μοσχάρι με sauce awaze και πικάντικο βούτυρο, Kik Watt, φακές με berbere sauce, Shuro Watt, ρεβυθάλευρο μαγειρεμένο σε berbere. Επιλέγουμε το Axum Platter, ποικιλία για δύο άτομα με… λίγο απ’ όλα.
Και η επιλογή μας δικαιώνει. Νοστιμότατα ψωμάκια injeras έρχονται σε πιάτα, αλλά και ως βάση σε έναν τεράστιο δίσκο που φιλοξενεί δέκα διαφορετικά εδέσματα. Η γλυκύτατη κοπέλα που σερβίρει αναλαμβάνει, σε σπαστά ελληνικά, τις οδηγίες.
Τρώγονται όλα με τα χέρια, χωρίς πιρούνια, χωρίς τίποτα. Κοτόπουλο σε καυτερή berbere sauce, μοσχάρι με καρότα και πατάτες σε μη καυτερή σάλτσα ernt –και σε άλλο πιατάκι σε καυτερή berbere–, φακές καυτερές, φακές μη καυτερές, ρεβυθάλευρο –μόνο καυτερό–, σπανάκι gomen, λάχανο με καρότο –κι αυτά καυτερά• ακόμη αναρωτιέμαι πώς το έκαναν αυτό– και σαλάτα. Όλα εξαιρετικά. Και καυτερά. Και χορταστικότατα. Και όπως ακριβώς θα φανταζόμασταν την αιθιοπική κουζίνα.
Αν σας ρωτήσουν, μετά το δείπνο, αν θέλετε καφέ, μη διανοηθείτε να αρνηθείτε, θα χάσετε. Φρέσκοι κόκκοι αιθιοπικού καφέ ψήνονται μπροστά στα μάτια σας, σε ειδικό σκεύος, και στη συνέχεια σερβίρονται σε ξύλινη κανάτα και απολαμβάνονται συνοδεία αναμμένου λιβανιού. Διότι ο καφές εδώ είναι ολόκληρη τελετουργία.
Ι. Δροσοπούλου 183, Πλ. Κολιάτσου, τηλ.: 210 2011774
Ανοιχτά καθημερινά έως τις 2 π.μ. και Κυριακή από το μεσημέρι. Δευτέρα κλειστά.
Τιμές: περίπου 15 ευρώ το άτομο
Cadko: Από τη Ρωσία (και τη Γεωργία) με αγάπη
Το κουκλίστικο εστιατόριο στο Μοσχάτο με το παραμυθένιο όνομα –Σαδκό λέγεται ένα ρώσικο παραμύθι– θα σας ταξιδέψει στις γεύσεις δύο χωρών με πλούσια γαστρονομική παράδοση. Δεν έχει, άλλωστε, κατακτήσει άδικα τον τίτλο του καλύτερου έθνικ εστιατορίου στα Gourmet Βραβεία.
Ο χώρος, μικρός και φιλόξενος, με κατακόκκινους δερμάτινους καναπέδες και λίγα παραδοσιακά διακοσμητικά στοιχεία –κλασσικές και διαχρονικές οι μπάμπουσκες– μέσα, και περισσότερα τραπεζάκια –προστατευμένα από τζαμαρία για τις… αλλαγές διάθεσης του καιρού– έξω. Το σέρβις είναι φιλικότατο, η ατμόσφαιρα ευχάριστη και το κέφι ανεβαίνει από τα live που στήνουν αυθόρμητα οι Ρώσοι θαμώνες.Η κουζίνα, χωρίς υπερβολές, από τις καλύτερες που έχουμε δοκιμάσει. Τιμήστε οπωσδήποτε τη σαλάτα Σαδκό, με βραστό φιλέτο κοτόπουλου με μαγιονέζα και ψιλοκομμένο μαρούλι αρωματισμένα με μείγμα 3 γεωργιανών μπαχαρικών, τα ρολά τηγανιτής μελιτζάνας γεμισμένα με αλεσμένο καρύδι, σκόρδο και γεωργιανά μπαχαρικά, το γεωργιανό χαλούμι και το χοιρινό ρόλο με μαύρο πιπέρι, σκόρδο και μείγμα μπαχαρικών συνοδευμένο με καυτερή σάλτσα.
Από τα κυρίως, ανυπέρβλητο το ”Μαξίμ”, φιλέτο μοσχαρίσιο στο φούρνο με κρεμμύδι τηγανητό, τυρί, μανιτάρια και μαγιονέζα, συνοδευόμενο από φρέσκο πουρέ, το σουβλάκι σολομού, αλλά και το ”Σατσίβι”, η γεωργιανή σπεσιαλιτέ με μπούτια κοτόπουλου βραστά, περασμένα ελαφρά από το τηγάνι, σε σάλτσα καρυδιών, μείγματος μπαχαρικών, τηγανιτών κρεμμυδιών και σκόρδου.
Πέντε διαφορετικές σάλτσες, πικάντικες και μη, προσφέρονται για να δημιουργήσετε το δικό σας πιάτο. Δοκιμάστε, επίσης, τις ρώσικες μπίρες Baltika, τα γεωργιανά κρασιά και –ξανά– τη βότκα Nemirov με κόκκινο πιπέρι.
Λάμπρου Κατσώνη 63, Μοσχάτο, τηλ.: 210 9412207
Ανοιχτά καθημερινά από τις 15.00 έως τις 12.00. Δευτέρα κλειστά
Τιμές: 20 ευρώ το άτομο, χωρίς κρασί
Κίτρινος Σκίουρος: Οι γεύσεις χορεύουν… σάμπα
Ο Αδάμ λατρεύει τη Βραζιλία. Ταξιδεύει εκεί κάθε χρόνο την τελευταία πενταετία. Μπορεί να σου μιλάει ώρες για τις πόλεις, τους ανθρώπους της, τα έθιμά τους, τους θεούς τους, τη μουσική. Και, βέβαια, τα φαγητά τους. Έτσι, όταν πριν από οκτώ χρόνια μια κυρία από τη Βραζιλία προσφέρθηκε να μαγειρέψει στο εστιατόριό του, η ιδέα… μονιμοποιήθηκε σχεδόν αμέσως. Και ο Κίτρινος Σκίουρος απέκτησε βραζιλιάνικο διαβατήριο.
Μικρός και πανέμορφος, ο χώρος σε κερδίζει αμέσως. Σχεδόν μέσα στο άλσος, με ατμοσφαιρικό ντεκόρ που παραπέμπει σε γαλλικό μπιστρό, funky χρώματα και ζωγραφιές στους τοίχους, αναπαυτικούς καναπέδες με πολύχρωμα μαξιλαράκια, αλλά και τραπεζάκια έξω, όταν ο καιρός το επιτρέπει. Και, βέβαια, πάντα με το κατάλληλο soundtrack, latin ήχους στη σωστή ένταση. Βασικότατο.Ξεκινάμε με πικάντικο ντιπ Βενεζουέλας –cheddar και πιπεριές jalapeno– και nachos, εξαιρετικά κοσίνια, χειροποίητα πιτάκια με κοτόπουλο, και φράνκο πασαρίνιο, τηγανιτές μπουκιές κοτόπουλου μαριναρισμένες με lime και σκόρδο.
Και για τη συνέχεια, το εθνικό πιάτο της Βραζιλίας. Μία εκπληκτική Φεσουάδα, με μαύρα φασόλια, τέσσερα είδη κρέατος, ρύζι, σπανάκι, πορτοκάλι και φαρόφα –τηγανιτό αλεύρι με μπαχαρικά. Εξαιρετικό, επίσης, το Μπιφίνιο, μοσχάρι με καρότο, μπέικον και sauce πορτοκάλι μαγειρεμένα στην κατσαρόλα με κρεμμύδια και λευκό κρασί, και το κοτόπουλο Κατυπιρί, στο πήλινο με τυρί Φιλαδέλφεια και σάλτσα ντομάτας με ρύζι.
Εν τω μεταξύ, έχουμε ”καταφέρει” δύο Μαργαρίτες που αξίζουν βραβείο, και μερικές βραζιλιάνικες μπύρες. Όταν ο δίσκος με τα γλυκά προσγειώνεται στο τραπέζι είναι αργά για τύψεις. Σοκολατένιο κέικ Μουλάτα, με μους σοκολάτας, ρούμι και σταφίδες, Ντότσε ντε Λέσσε, με φρέσκο γάλα, Ντότσε ντε Αμπόμπορα, με γάλα καρύδας και σως από δαμάσκηνα. Υπάρχει, άραγε, λαός που ξέρει να χαίρεται τη ζωή καλύτερα;
Δημητρέσσα 21, Ιλίσια, τηλ.: 210 7211586
Ανοιχτά καθημερινά μέχρι τη 1 π.μ.
Τιμές: περίπου 25 ευρώ το άτομο, χωρίς τις Μαργαρίτες
Αναχίτα: Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται... γευστικά
Λιτός και απέριττος χώρος, διακοσμημένος με παραδοσιακά αντικείμενα –must οι ναργιλέδες–, άψογο σέρβις και προσεγμένη κουζίνα είναι τα μυστικά συστατικά της επιτυχημένης συνταγής του Αναχίτα, που δανείζεται το όνομά του από την περσική θεά της γονιμότητας.Το μενού δεν ξενίζει ιδιαίτερα στο μάτι. Πολλά κεμπάπ, μοσχάρι και αρνί και ρύζι μπασμάτι. Κι όμως, οι περσικές γεύσεις κρύβουν πολλές εκπλήξεις. Ξεκινάμε με ψητή μελιτζάνα με γιαούρτι και ελαφρώς πικάντικους κουφτέ μπερεντζί, από κιμά με ρύζι, αρωματικά χορταρικά και σάλτσα ντομάτας. Ο καλύτερος πρόλογος για τα κυρίως που ακολουθούν.
Ζερέσκ πολό λέγεται η πρώτη μας επιλογή, που αποτελείται από ψητό κοτόπουλο με ρύζι και φραγκοστάφυλο, φιστίκι Αιγίνης και αμύγδαλο. Πρωτόγνωρο, όσο και απολαυστικό. Συνεχίζουμε με Κεμπάπ Κουμπιντέ, μοσχάρι, ντομάτα και κρεμμύδι, και Κεμπάπ Μπαργκ, με αρνίσιο κιμά, ντομάτα, λεμόνι και πίττες. Τα ιδιαίτερα περσικά ψωμάκια, που μοιάζουν περισσότερο με πίττες, κλέβουν την παράσταση. Χώρος για γλυκό δε μένει. Την επόμενη φορά.
Χρ. Σμύρνης 3, Χαλάνδρι, τηλ.: 210 6891222
Ανοιχτά καθημερινά από το μεσημέρι έως τις 12. Δευτέρα κλειστά
Τιμές: 15-18 ευρώ το άτομο
Σβέικ: Ο καλός στρατιώτης... μαγειρεύει
Το ομολογώ. Θα μπορούσα να το κατατάξω στην κορυφή της λίστας των αγαπημένων εστιατορίων απλά και μόνο για την υπέροχη, τεράστια τοιχογραφία της γέφυρας του Καρόλου στον επάνω όροφο. Εντάξει, και για τις υπόλοιπες φωτογραφίες της Πράγας. Όλα αυτά, βέβαια, αν το φαγητό δεν ήταν τόσο καλό.
Το Σβέικ, όμως, οφείλει κυρίως την επιτυχία του στην εξαιρετική του κουζίνα, που συνδυάζει τις τσέχικες και σλοβάκικες γεύσεις με λίγη ουγγρική επιρροή και το αποτέλεσμα παραδίδει μαθήματα… κεντροευρωπαϊκής γαστρονομίας. Προσθέστε σε αυτό το άψογο σέρβις και την ταιριαστή μουσική και έχετε τα μυστικά της επιτυχίας ενός από τα παλαιότερα έθνικ εστιατόρια στην Αθήνα –το Σβέικ μετρά ήδη 25 χρόνια.
Πάμε, όμως, στην… ουσία. Από ορεκτικά, δοκιμάσαμε και προτείνουμε Smazeni Syr, τυρί πανέ με σος ταρτάρ, Veprova Rolada, χοιρινό ρολό με πικάντικη γεύση και τα λουκάνικα Uzeninova Misa. Για κυρίως, εξαιρετικά τα τυπικά τσέχικα Gulas και κνεντλίκι, καθώς και τα Popradsky Talir, κομμάτια χοιρινού σε πατατοτηγανίτα και Hovezi na houbach u Testove Placce, κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος σε πίτα με σάλτσα μανιταριών.
Αν αντέχετε, τιμήστε για επιδόρπιο το κέικ σοκολάτας Cocoladovy Zakusek και την κρέπα Palacinka με σοκολάτα και παγωτό. Εννοείται πως οι μπύρες είναι Plzen –ή Pilsner Urquell ή Plzensky Prazdroj, ζητήστε τη με όποιο όνομα προτιμάτε– και Budvar. Ενημερωμένη και η λίστα κρασιών, με τις ουγγρικές ετικέτες να ξεχωρίζουν.
Ρουμπέση 6, Ν. Κόσμος, τηλ.: 210 9018389
Ανοιχτά καθημερινά έως τη 1 π.μ., Κυριακή από το μεσημέρι. Δευτέρα κλειστά.
Τιμές: 25-30 ευρώ το άτομο, χωρίς τις μπύρες
