Βερμούτ: Το... προγονικό ποτό επιστρέφει

Το βρίσκαμε κάποτε στην κάβα των σημερινών εξηντάρηδων. Το βρίσκουμε και στο Μαρτίνι, ως βασικό συστατικό. Το... ιστορικό ποτό του Μεσοπολέμου κάνει δυναμικό comeback, αναμειγνυόμενο με ρούμι, gin και άλλα δημοφιλή ποτά, και μεταπηδά απευθείας από το χρονοντούλαπο στις πιο trendy μπάρες της υφηλίου.
Βερμούτ: Το... προγονικό ποτό επιστρέφει
Βερμούτ, το: λευκό κρασί αρωματισμένο με βότανα και μπαχαρικά. Απαντάται σε ξηρή και γλυκιά μορφή. Το βρίσκουμε στο Μαρτίνι και στο ντουλάπι όπου έκρυβαν το αλκοόλ οι σημερινοί εξηντάρηδες.

Εδώ σταματούν οι γνώσεις των περισσότερων εξ ημών για το βερμούτ. Γνωστό ως το πρώτο εισαγόμενο αλκοολούχο ρόφημα των πάρτι του '50 και του '60, αλλά και ως βασικό συστατικό του «βασιλιά των κοκτέιλ», του Μαρτίνι, στο οποίο προστίθεται για να εξισορροπήσει τη δυνατή γεύση του gin, το βερμούτ είναι ένα ποτό με ιστορία που χάνεται στα βάθη της μεσαιωνικής Ιταλίας.

Ο Antonio Benedetto Carpono ήταν ο πρώτος άνθρωπος που ανακάτεψε, το 1786 στο αποστακτήριο του στο Τορίνο, λευκό κρασί με βότανα, και βάφτισε τη δημιουργία του "βερμούτ", δανειζόμενος το όνομα ενός αντίστοιχου γερμανικού ποτού με βασικό συστατικό την αγριαψιθιά –που έγινε διάσημη για τη χρήση της στην απόσταξη του αψεντιού. Το αποτέλεσμα εξαπλώθηκε ταχύτατα σε όλη την Ευρώπη, και σύντομα κάθε χώρα δημιουργούσε τη δική της εκδοχή.

Τελικά, η Ιταλία κράτησε τα σκήπτρα του γλυκού βερμούτ, ενώ η Γαλλία κέρδισε τις δάφνες του καλύτερου ξηρού. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, οι αρχικοί… πρακτικοί λόγοι της μείξης του κρασιού με βότανα και μπαχαρικά –που δεν ήταν άλλοι από την συγκάλυψη της χαμηλής ποιότητας ή της παρελθούσης ημερομηνίας λήξης τους– άρχισαν να δίνουν τη θέση τους σε εξευγενισμένες αποστάξεις, διαγωνισμούς προσμίξεων και «ψαγμένες» συνταγές για κοκτέιλ.

Τα συστατικά που χρησιμοποιούνται σήμερα ευρύτερα για τον αρωματισμό του βερμούτ είναι το κάρδαμο, η κανέλα, η μαντζουράνα και το χαμομήλι. Το βερμούτ χωρίζεται, κατά σειρά ξηρότητας σε extra dry, ξηρό/bianco και γλυκό/κόκκινο. Το γλυκό βερμούτ σερβίρεται συνήθως χωρίς πάγο, ως απεριτίφ, ενώ το ξηρό βερμούτ είναι αυτό που γνωρίζουμε ως συστατικό του Μαρτίνι.

Βερμούτ έχετε δοκιμάσει –κι ας μην το ξέρετε– σε κοκτέιλ όπως τα Manhattan, Bronx, Mephisto και βέβαια το Martini. Αν, τώρα, θέλετε να εντυπωσιάσετε την παρέα με τις bartending γνώσεις σας, ιδού δύο πιο «ψαγμένες» συνταγές για κοκτέιλ με βερμούτ.

El Presidente
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι έπιναν οι Κουβανοί πριν ανακαλύψουν το Mojito; Το αγαπημένο κοκτέιλ της πατρίδας των κοκτέιλ πήρε το όνομά του από τον παλαιό Πρόεδρο Gerardo Machado και έγινε γρήγορα το αγαπημένο ποτό της ανώτερης τάξης της χώρας. Έχασε την πρώτη θέση σε δημοφιλία του όταν ο Χέμινγουεϊ άρχισε να γυρνά στα μπαρ της Αβάνας παραγγέλνοντας Mojito, αλλά οι εραστές του ρουμιού –και του βερμούτ– εξακολουθούν να ορκίζονται στο όνομά του.

Η παρασκευή του είναι απλούστατη: χτυπάμε στο σέικερ δύο μεζούρες ρούμι, μία μεζούρα curacao, μία μεζούρα βερμούτ και λίγη γρεναδίνη μαζί με πάγο, στραγγίζουμε και σερβίρουμε σε ποτήρι του Μαρτίνι, χωρίς πάγο. Γαρνίρουμε με ένα ξύσμα πορτοκαλιού.

Satan's Whiskers
Η συνταγή προέρχεται από το θρυλικό βιβλίο Savoy Cocktail Book του Harry Craddock, και θεωρείται μία από τις παλαιότερες συνταγές για κοκτέιλ με βάση το βερμούτ.

Χτυπάμε στο σέικερ μία μεζούρα gin, μισή μεζούρα Grand Marnier, μία μεζούρα χυμό πορτοκαλιού, μία μεζούρα ξηρό και μία μεζούρα γλυκό βερμούτ και λίγο orange bitters, μαζί με πάγο. Στραγγίζουμε και σερβίρουμε χωρίς πάγο σε ποτήρι του κοκτέιλ, γαρνίροντας με ένα ξύσμα πορτοκαλιού.

Η.Κ.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v