Το θέατρο έρχεται στο σαλόνι σου!

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Το σινεμά είναι σχετικά εύκολο να το φέρεις στο σπίτι: Μια καλή τηλεόραση, ένα home cinema και τατάν, κατ’ οίκον προβολή.

Το θέατρο όμως; Δεν το φέρνεις, θα πεις, πας εσύ.

Ε, να όμως που έτσι τα φέρνει η ζωή και πλέον μπορείς ακόμα και το θέατρο να το απολαύσεις στο σαλόνι του σπιτιού του. Υπεύθυνοι γι’ αυτό οι συντελεστές της «8η Μέρας», μιας παράστασης που παίζεται και περιπλανιέται αποκλειστικά και μόνο σε σπίτια, εντός και εκτός Αθήνας.

Τι πραγματεύεται όμως το δημιούργημα του Virgil Georghiou σε σκηνοθεσία Ηλία Κουνέλα, με πρωταγωνιστή τον ίδιο και τον Παναγιώτη Καμμένο;

Ένας ιερέας σε κάποιο ορεινό χωριό της Μολδαβίας, ενταφιάζει έναν ανώνυμο νεκρό που βρέθηκε εγκαταλελειμμένος, εν καιρώ πολέμου. Τον ενταφιάζει με όλες τις τιμές που αποδίδει η Ορθόδοξη Εκκλησία σε έναν νεκρό χριστιανό. Η πράξη του, όμως θα έχει συνέπειες και θα θέσει μεγάλα ερωτήματα. Ο Virgil Georghiou, αφηγείται την αληθινή ιστορία του προλετάριου ιερέα- πατέρα του, φέρνοντας αντιμέτωπο το κοινό με την ηθική του ελέους.

Ένα κοινό το οποίο κάθεται στο σαλόνι του σπιτιού του και απολαμβάνει μπροστά του το έργο, αρκεί να δεχτεί και άλλους θεατές στο σπίτι του. Γιατί η παράσταση είναι ανοιχτή και σε άλλους θεατές, που έχουν εκφράσει την επιθυμία να τη δουν. Και το «άνοιγμα» αυτό, όπως αναφέρουν οι συντελεστές, προέκυψε από ένα δίστιχο του ποιητή János Pilinszky:

«Υπάρχει έξοδος / ένας άγνωστος που χτυπά την πόρτα σου.»

Πώς «κλείνετε» την παράσταση και πώς μπορείτε να την παρακολουθήσετε σε άλλο σπίτι; Αφ’ ενός κάνοντας κλικ εδώ για να δείτε τις διαθέσιμες ημερομηνίες  αφ’ ετέρου επικοινωνώντας σε κάποιο από τα τηλέφωνα 6955560403 και 6936170193.

Όσον αφορά το κόστος, εισιτήριο δεν υπάρχει. Μόνο προαιρετική συνεισφορά.

O σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής Ηλίας Κουνέλας μίλησε στο In2life για το ενδιαφέρον αυτό εγχείρημα.

Για την ιδέα

«Η ιδέα για το σπίτι προέκυψε μέσα από το ίδιο το κείμενο, στο οποίο ένας ιερέας θάβει έναν ξένο νεκρό στον τόπο του, χωρίς να τον απασχολεί η θρησκεία του. Αυτή η φιλοξενία μας ενέπνευσε στο να παρουσιάσουμε το έργο σε σπίτια. Έχουμε μπει σε 200 ξένα σπίτια, μαζί με τέσσερις αγνώστους θεατές – πλην του οικοδεσπότη

» Θέατρο δωματίου ξεκίνησα να κάνω με το Κήπος, Στάχτες του Ντανίλο Κις, σε ένα παλιό νεοκλασικό σπίτι, στο οποίο ερχόταν το κοινό. Όμως με την ‘8η Μέρα’ είναι η πρώτη φορά που μια παράσταση μετακινείται σε διαφορετικά σπίτια.

Για τους θεατές

«Αντιδρούν με τρομερή χαρά. Το κάθε σπίτι μας φέρνει και ένα ακόμα, η παράσταση δεν διαφημίζεται διαφορετικά. Όλο αυτό είναι μια κοινωνικολογική εμπειρία για εμάς, έχει αλλάξει η ζωή μας. Παρά τον φόβο και όλη αυτήν την εσχατολογία των ΜΜΕ, εμείς βλέπουμε ότι ο κόσμος δε φοβάται, ανοίγει το σπίτι του, έχει ελπίδα, θέλει να μοιραστεί πράγματα και δεν κλονίζεται, είναι εκεί. Δεν είναι και λίγο να ανοίξεις το σπίτι σου σε ξένους.

Η παράσταση θα συνεχίσει να παίζεται μέχρι τέλος Μαΐου, λόγω μεγάλης ζήτησης«Είναι ένα θέατρο εγγύτητας, ένα θέατρο προσώπου. Θυμόμαστε τα πρόσωπα όλων και έχουμε κάνει καινούργιες γνωριμίες. Φιλίες ζωής. Έχουμε ταξιδέψει σε Αίγινα, Κύπρο, Ζυρίχη και Θεσσαλονίκη», αναφέρει ο ίδιος.

Για το προαιρετικό «εισιτήριο»

«Ο κόσμος αφήνει ότι επιθυμεί και συνήθως αφήνει περισσότερα από ένα απλό εισιτήριο θεάτρου. Αναλαμβάνει και αυτός την ευθύνη για αυτό που συμβαίνει και γι’ αυτό που βλέπει. Έχει ψυχικό κόστος όλο αυτό. Το θεωρώ έναν δίκαιο τρόπο, όλοι μαζί τη φτιάχνουμε την παράσταση».