Έξοδος: 5 σκηνοθέτες, 5 συγγραφείς, 6 ηθοποιοί σε ρεσιτάλ ερμηνείας

της Μάνιας Ζούση

Έναρξη της παράστασης και όλος ο θίασος επί σκηνής ψιθυρίζει επαναλαμβάνοντας με ρυθμικούς ήχους και αυτοσχεδιασμούς, το «φεγγαράκι μου λαμπρό …», θυμίζοντας παιδική χορωδία ή αναμνηστική φωτογραφία σχολικής εκδρομής και γιορτής. Έτσι οι αγαπημένες θύμησες και οι δυνατές αναμνήσεις που αντέχουν στο χρόνο, σημείο αναφοράς μιας μακρινής και χαμένης αθωότητας, αλλά και συλλογικής συνείδησης και κυτταρικής μνήμης, μπορούν με έναν ανεξήγητο, μαγικό τρόπο, να ξορκίζουν όλους τους ενήλικους φόβους μας που παραμονεύουν στη γωνία.

Το ολόλευκο σκηνικό θα μπορούσε να είναι η αποστειρωμένη εντατική μονάδα νοσοκομείου ή ο σιωπηλός παγωμένος θάλαμος νεκροτομείου με τους συγγενείς έτοιμους να υποστούν την σκληρή δοκιμασία της αναγνώρισης και του βωβού θρήνου για τον χαμό του αγαπημένου προσώπου. Ωστόσο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αίθουσα αναμονής ενός οδοντιατρείου όπου εξελίσσεται η δράση της πρώτης ιστορίας «Ερινύα με τανάλια» που έγραψε ο Σάκης Σερέφας και σκηνοθέτησε ο Άρης Τρουπάκης. Πρωταγωνιστές μία οδοντίατρος που υποδύεται η Μαρία Αιγινήτου, ένας ασθενής που ερμηνεύει ο Σπύρος Τσεκούρας και ένας φρονιμίτης που πρέπει να βγει και γίνεται αφορμή για εξομολογήσεις, αντιπαραθέσεις, εντάσεις και κορυφώσεις που καταλήγουν σε ένα σαρκοβόρο παιχνίδι μονομάχων.

Στα «Μυρμήγκια» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Μπίτος, παρακολουθούμε τον μονόλογο μιας δασκάλας που υποδύεται η Ειρήνη Δράκου, η οποία –ντυμένη με ένα φουστανάκι που δεν χωράει το ενήλικο σώμα της– ανατρέχει στην τραυματική παιδική της ηλικία μέσα από ιστορίες αιμομιξίας και πατροκτονίας. Κατά τη διάρκεια της περιγραφής, βασανίζει μυρμήγκια στην αυλή, προβάλλοντας σε αυτά το δικό της μαρτύριο ως παιδί.

Στο μονόπρακτο του Μισέλ Φάις «Μετά τις τελευταίες μας λέξεις» σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ, ένα ζευγάρι, η Άννα Κουτσαφτίκη και ο Χάρης Χαραλάμπους, ξεσκίζει τις σάρκες του, χτίζοντας και γκρεμίζοντας ταυτόχρονα ολόκληρη τη ζωή του μέσα από λέξεις και φράσεις. Η παραληρηματική στιχομυθία αποκαλύπτει και τον ουσιαστικό πρωταγωνιστή του έργου που δεν είναι άλλος από τις ίδιες τις λέξεις που έχουν χάσει πια το νόημά τους.

Στον μονόλογο «Κυριακή πρωί», του Δημήτρη Γκενεράλη, που σκηνοθετεί η Ελένη Μποζά, ένας περιφερόμενος άστεγος με θολωμένο μυαλό, τον οποίο υποδύεται ο Σπύρος Τσεκούρας, θυμάται σπαράγματα της ζωής του, μονολογώντας πάνω από έναν κάδο σκουπιδιών, φέρνοντάς τα στην επιφάνεια όπως τα απορρίμματα που ανασύρει.

Η παράσταση κλείνει με τον «Θάλαμο» του Αλέξη Σταμάτη σε σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου, μια ιστορία μεταμορφώσεων και ρόλων, όπου ένα νεαρό ζευγάρι
η Δέσποινα Κούρτη και ο Χάρης Χαραλάμπους προσπαθεί να συμβιβαστεί με τον απροσδόκητο θάνατό του αναπολώντας στιγμιότυπα της ζωής του. Μία γυναίκα, η Μαρία Αιγινήτου, αναλαμβάνει σαν ένας ιδιότυπος «ψυχοπομπός», την μετάβασή του σε έναν άλλον κόσμο.

Μέσα από πέντε διαφορετικούς συγγραφείς, ιστορίες και σκηνοθέτες, και έναν θίασο αστραφτερών πρωταγωνιστών και δυναμικών ερμηνειών, η παράσταση «Έξοδος» καταφέρνει να εντυπωσιάσει με την κοινή και ενιαία φόρμα, αισθητική και ατμόσφαιρα αναδεικνύοντας μια κοινή γλώσσα που λειτουργεί σύγχρονα και καταλυτικά.

Info:
Θέατρο «Συνεργείο», Κολωνού 31, Μεταξουργείο.
Συγγραφείς: Δημήτρης Γκενεράλης, Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Σάκης Σερέφας, Αλέξης Σταμάτης, Μισέλ Φάις
Σκηνοθεσία: Γιολάντα Μαρκοπούλου, Λίλλυ Μελεμέ, Δημήτρης Μπίτος, Ελένη Μποζά, Άρης Τρουπάκης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαρία Αιγινίτου, Ειρήνη Δράκου, Δέσποινα Κούρτη, Άννα Κουτσαφτίκη, Σπύρος Τσεκούρας, Χάρης Χαραλάμπους
Σκηνικά - κοστούμια: Αλεξάνδρα Σιάφκου, Αριστοτέλης Καρανάνος

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη έως Κυριακή, ώρα 21:00
Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό)
Πληροφορίες - κρατήσεις: 6981-802544.