Τραγούδια που δεν λένε αυτό που νομίζεις, μέρος 2ο

της Ηρώς Κουνάδη

Είναι μυστήριο το τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ένας καλλιτέχνης που ξεκινά να γράψει ένα σοβαρό ή ακόμα και καταθλιπτικό τραγούδι και αποφασίζει να το ντύσει με χαρούμενη μουσική. Το αποτέλεσμα, πάντως, είναι να βρίσκεσαι σε πάρτι να χορεύεις/ χοροπηδάς/ κάνεις τραινάκι υπό τους ήχους μιας πολιτικής διαμαρτυρίας ενάντια στο Απαρτχάιντ (όπως λέγαμε πριν από λίγο καιρό) ή ενός βαθύτατα απαισιόδοξου τραγουδιού για κόσμο που πεθαίνει.

Δε μας πιστεύετε; Ρίξτε μια ματιά στα παρακάτω έξι τραγούδια και… ξανασκεφτείτε το.

Outkast – Hey Ya
Τι ακούς κάθε φορά που παίζει: Shake it, shake it, shake, shake it, shake it, shake it (OHH OH)/Shake it, shake it like a Polaroid picture!
Για τι μιλάει στην πραγματικότητα: Για τον έρωτα που τελειώνει, και για το πόσο καταδικασμένες είναι όλες οι ανθρώπινες σχέσεις να αποτύχουν, βουλιάζοντας στη ρουτίνα και τα φθαρμένα συναισθήματα. Ο ήρωας του τραγουδιού βρίσκεται παγιδευμένος σε μια σχέση με μια γυναίκα την οποία δεν αγαπάει πια, και ούτε εκείνη τρέφει συναισθήματα γι’ αυτόν.

Paul Simon – You Can Call Me Al
Τι ακούς κάθε φορά που παίζει: I can call you Betty, and Betty when you call me you can call me Al.
Για τι μιλάει στην πραγματικότητα: Για την κρίση της μέσης ηλικίας, με στίχους όπως “Whoa my nights are so long/Where's my wife and family?/What if I die here?/Who'll be my role model now that my role model is gone”. Δηλαδή, «οι νύχτες μου είναι τόσο μεγάλες, πού είναι η γυναίκα και η οικογένειά μου, τι θα γίνει αν πεθάνω εδώ, ποιος θα είναι το πρότυπό μου τώρα που το πρότυπό μου έφυγε;».

Third Eye Blind – Semi Charmed Life
Τι ακούς κάθε φορά που παίζει: Do do doo/Do do do doo/Do do doo/Do do do doo
Για τι μιλάει στην πραγματικότητα: Για τα ναρκωτικά, και τον εθισμό στη μεθαδόνη, πιο συγκεκριμένα. Χαρακτηριστικός στίχος: “I was taking sips of it through my nose/And I wish I could get back there/Someplace back there/Smiling in the pictures you would take/Doing crystal meth will lift you up until you break”. Δηλαδή, «έπαιρνα γουλιές από τη μύτη/ και εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω εκεί/ σε κάποιο μέρος εκεί πίσω/ να χαμογελάω στις φωτογραφίες που θα έβγαζες/ η χρήση μεθαδόνης θα σε ανεβάζει μέχρι να σπάσεις».

Kiss – Detroit Rock City
Τι ακούς κάθε φορά που παίζει: Get up/Everybody's gonna move their feet/Get down/Everybody's gonna leave their seat.
Για τι μιλάει στην πραγματικότητα: Για έναν νεκρό σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Οι στίχοι στο τέλος λένε ξεκάθαρα “12 o'clock, I gotta rock/There's a truck ahead, lights starin' at my eyes/Oh my God, no time to turn/I got to laugh, cause I know I'm gonna die/Why?". Δηλαδή, «12 η ώρα, πρέπει να ροκάρω, υπάρχει ένα φορτηγό μπροστά, φώτα με κοιτάνε καταμάτα, ω θεέ μου δεν προλαβαίνω να στρίψω, πρέπει να γελάσω γιατί ξέρω ότι θα πεθάνω, γιατί;»

Goran Bregovic – Kalashnikov
Τι ακούς κάθε φορά που παίζει: Boom, boom, boom, boom, boom. Και μετά διάφορα σέρβικα σε ωραίο ρυθμό.
Για τι μιλάει στην πραγματικότητα: Για τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία, με στίχους όπως «θεέ μου, κανείς δεν μετράει τις βολές, κανείς δεν συγκρατεί τα χτυπήματα» και «έλα να παίξουμε πόλεμο τώρα που δε μας βλέπει κανείς, κοίτα, να ένα καινούριο Καλάσνικοφ, ας φτιάξουμε ένα δολοφόνο, είναι σε καλή τιμή, εγώ είμαι ο βαλές κι εσύ ο βασιλιάς, να ακολουθήσουμε το σχέδιό μας».

Van Halen – Jump
Τι ακούς κάθε φορά που παίζει: Well can't you see me standing here/I got my back against the record machine.
Για τι μιλάει στην πραγματικότητα: Όπως δήλωσε ο ίδιος ο David Lee Roth, κατά κόσμον Van Halen, «έβλεπα στην τηλεόραση τις ειδήσεις των 5, κι έδειχναν αυτόν τον τύπο που στεκόταν στην οροφή του Arco Towers του Λος Άντζελες κι ετοιμαζόταν να πηδήξει από αυτό το κτίριο των 33 ορόφων. Είχε μαζευτεί πλήθος από κάτω, και όλοι φώναζαν ‘μην το κάνεις, μην πηδήξεις’. Εγώ σκέφτηκα ‘πήδα’. Και το έγραψα».

Πηγή: Cracked.com