Οι αξέχαστοι ρόλοι του παλιού ελληνικού σινεμά
Δέκα ξεκαρδιστικοί ρόλοι του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που μας κάνουν να γελάμε πολλές δεκαετίες τώρα.
Ο Ζήκος (Ο Μπακαλόγατος)
Ο Κώστας Χατζηχρήστος στον πιο χαρακτηριστικό ρόλο της καριέρας του, αυτόν του μπακαλόγατου με την επαρχιώτικη σπιρτάδα, άφησε εποχή ως Ζήκος.
Ο Αντωνάκης Κοκοβίκος (Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα)
Αυστηρός και ανατολίτης, ο άντρας που είχε σούζα… αλλά αστεφάνωτη την Ελενίτσα, βρέθηκε μπροστά σε μια γυναικεία επανάσταση και… πήρε το καπελάκι του να φύγει, σε μία από τις πιο νοσταλγικές, όμορφες ταινίες του ασπρόμαυρου κινηματογράφου.
Η Πάστα Φλώρα (Μια τρελή τρελή οικογένεια)
Η sui generis, ημίτρελη αλλά γλυκύτατη γυναικεία φιγούρα που ενέπνευσε δεκάδες κωμικούς ρόλους και περσόνες έκτοτε, είναι το πιο αστείο κομμάτι της κωμωδίας που σατίρισε κατά κάποιο τρόπο τις ελαφρόμυαλες μεγαλοαστές που ζουν ανάμεσά μας. Την υποδύθηκε εξαιρετικά η Μαίρη Αρώνη.
Η Πελαγία (Η Παριζιάνα)
Η Ρένα Βλαχοπούλου ξεκινά ως Πελαγία απ’ την Κυψέλη, προσπαθώντας να λεπτύνει την Σούζυ που ψεύδεται και τρώει και βρέθηκε στη Μύκονο να παριστάνει την γαλλοτραφή σχεδιάστρια μόδας Πελαζί, διδάσκοντας ενδυματολογικό στιλ αλλά και ερμηνευτικό μπρίο.
Ο Μαυρογιαλούρος (Υπάρχει και φιλότιμο)
Ένας υπουργός που μαθαίνει από πρώτο χέρι τι πιστεύουν οι απλοί Έλληνες για τον ίδιο και την πολιτική ηγεσία του τόπου… Το Υπάρχει και Φιλότιμο, και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στον πρωταγωνιστικό ρόλο, παραμένουν πάντα ένα θέαμα επίκαιρο, ευφυές, αστείο αλλά και αληθινό.
Ο κύριος Φλωράς (Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο)
Ο γοητευτικός καθηγητής τον οποίο ερωτεύονται όλες οι μαθήτριες αποκτά… αρχετυπική φιγούρα στο πρόσωπο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, του φτωχού πλην αυστηρού καθηγητή που δεν διστάζει να κάνει τις ατίθασες κορασίδες να δουν πεταλούδες πράσινες, κίτρινες και μπλε.
Ο Ιάκωβος (Νύχτα Γάμου)
Αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε κάποια από τις περσόνες που υποδύθηκε ο Κώστας Βουτσάς, αυτή του Γιάκωβου με την πολίτισσα μάνα, ενός φαφλατά μπούλη με έντονη προφορά και σκέρτσο κερδίζει τις εντυπώσεις, γιατί ξεφεύγει από τη μανιέρα όλων των υπόλοιπων ρόλων της καριέρας του. Αγαπημένη ατάκα, φυσικά, αυτή με τα φουντούκια που ζητά από την Πέπη του.
Ο πράκτορας Θου-Βου (Πράκτωρ Θου-Βου)
Στη σειρά ταινιών στις οποίες ο Θανάσης Βέγγος παρουσίασε την περσόνα του φαλακρού πράκτορα, το γέλιο είναι πηγαίο, τα gag ξεκαρδιστικά, το χιούμορ σουρεαλιστικό και οι γκάφες του πιο διάσημου έλληνα πράκτορα επικές. Καλύτερη στιγμή, η μυστική αποστολή στο ζαχαροπλαστείο που καταλήγει στον πιο απολαυστικό τουρτοπόλεμο που έχουμε δει ποτέ.
Ο Γύλος (Η Σοφερίνα)
Κατά κόσμον, Σπανοβαγγελοδημήτρης Νικόλας του Νικολάου, ο Βασίλης Αυλωνίτης ως Γύλος, εκτός από δύσκολο επώνυμο είχε και πρόβλημα στα μάτια, ενώ η στιχομυθία του με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο ως πρόεδρο δικαστηρίου στην περίφημη δίκη της Σοφερίνας έμεινε αξέχαστη στο κοινό και όχι μόνο: Ο ίδιος ο Αλέκος Σακελλάριος αποκάλυψε ότι η σκηνή γυρίστηκε δεκάδες φορές, γιατί το συνεργείο και οι κομπάρσοι δεν μπορούσαν να σταματήσουν να γελάνε.
Η Ξένη (Αχ αυτή η γυναίκα μου)
Μπορεί να μην θυμάστε πως η Σαπφώ Νοταρά ονομαζόταν Ξένη στην κωμωδία που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Σκαλενάκης, αλλά σίγουρα θυμάστε την δυναμική υπάλληλο που δεν δίστασε να πετάξει «Μπουρλότο!» στον μπερμπάντη διευθυντή της και να σχολιάσει πως εκεί μέσα γίνονται «Σόδομα και Γόμορα».
Ο Κώστας Χατζηχρήστος στον πιο χαρακτηριστικό ρόλο της καριέρας του, αυτόν του μπακαλόγατου με την επαρχιώτικη σπιρτάδα, άφησε εποχή ως Ζήκος.
Ο Αντωνάκης Κοκοβίκος (Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα)
Αυστηρός και ανατολίτης, ο άντρας που είχε σούζα… αλλά αστεφάνωτη την Ελενίτσα, βρέθηκε μπροστά σε μια γυναικεία επανάσταση και… πήρε το καπελάκι του να φύγει, σε μία από τις πιο νοσταλγικές, όμορφες ταινίες του ασπρόμαυρου κινηματογράφου.
Η Πάστα Φλώρα (Μια τρελή τρελή οικογένεια)
Η sui generis, ημίτρελη αλλά γλυκύτατη γυναικεία φιγούρα που ενέπνευσε δεκάδες κωμικούς ρόλους και περσόνες έκτοτε, είναι το πιο αστείο κομμάτι της κωμωδίας που σατίρισε κατά κάποιο τρόπο τις ελαφρόμυαλες μεγαλοαστές που ζουν ανάμεσά μας. Την υποδύθηκε εξαιρετικά η Μαίρη Αρώνη.
Η Πελαγία (Η Παριζιάνα)
Η Ρένα Βλαχοπούλου ξεκινά ως Πελαγία απ’ την Κυψέλη, προσπαθώντας να λεπτύνει την Σούζυ που ψεύδεται και τρώει και βρέθηκε στη Μύκονο να παριστάνει την γαλλοτραφή σχεδιάστρια μόδας Πελαζί, διδάσκοντας ενδυματολογικό στιλ αλλά και ερμηνευτικό μπρίο.
Ο Μαυρογιαλούρος (Υπάρχει και φιλότιμο)
Ένας υπουργός που μαθαίνει από πρώτο χέρι τι πιστεύουν οι απλοί Έλληνες για τον ίδιο και την πολιτική ηγεσία του τόπου… Το Υπάρχει και Φιλότιμο, και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στον πρωταγωνιστικό ρόλο, παραμένουν πάντα ένα θέαμα επίκαιρο, ευφυές, αστείο αλλά και αληθινό.
Ο κύριος Φλωράς (Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο)
Ο γοητευτικός καθηγητής τον οποίο ερωτεύονται όλες οι μαθήτριες αποκτά… αρχετυπική φιγούρα στο πρόσωπο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, του φτωχού πλην αυστηρού καθηγητή που δεν διστάζει να κάνει τις ατίθασες κορασίδες να δουν πεταλούδες πράσινες, κίτρινες και μπλε.
Ο Ιάκωβος (Νύχτα Γάμου)
Αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε κάποια από τις περσόνες που υποδύθηκε ο Κώστας Βουτσάς, αυτή του Γιάκωβου με την πολίτισσα μάνα, ενός φαφλατά μπούλη με έντονη προφορά και σκέρτσο κερδίζει τις εντυπώσεις, γιατί ξεφεύγει από τη μανιέρα όλων των υπόλοιπων ρόλων της καριέρας του. Αγαπημένη ατάκα, φυσικά, αυτή με τα φουντούκια που ζητά από την Πέπη του.
Ο πράκτορας Θου-Βου (Πράκτωρ Θου-Βου)
Στη σειρά ταινιών στις οποίες ο Θανάσης Βέγγος παρουσίασε την περσόνα του φαλακρού πράκτορα, το γέλιο είναι πηγαίο, τα gag ξεκαρδιστικά, το χιούμορ σουρεαλιστικό και οι γκάφες του πιο διάσημου έλληνα πράκτορα επικές. Καλύτερη στιγμή, η μυστική αποστολή στο ζαχαροπλαστείο που καταλήγει στον πιο απολαυστικό τουρτοπόλεμο που έχουμε δει ποτέ.
Ο Γύλος (Η Σοφερίνα)
Κατά κόσμον, Σπανοβαγγελοδημήτρης Νικόλας του Νικολάου, ο Βασίλης Αυλωνίτης ως Γύλος, εκτός από δύσκολο επώνυμο είχε και πρόβλημα στα μάτια, ενώ η στιχομυθία του με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο ως πρόεδρο δικαστηρίου στην περίφημη δίκη της Σοφερίνας έμεινε αξέχαστη στο κοινό και όχι μόνο: Ο ίδιος ο Αλέκος Σακελλάριος αποκάλυψε ότι η σκηνή γυρίστηκε δεκάδες φορές, γιατί το συνεργείο και οι κομπάρσοι δεν μπορούσαν να σταματήσουν να γελάνε.
Η Ξένη (Αχ αυτή η γυναίκα μου)
Μπορεί να μην θυμάστε πως η Σαπφώ Νοταρά ονομαζόταν Ξένη στην κωμωδία που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Σκαλενάκης, αλλά σίγουρα θυμάστε την δυναμική υπάλληλο που δεν δίστασε να πετάξει «Μπουρλότο!» στον μπερμπάντη διευθυντή της και να σχολιάσει πως εκεί μέσα γίνονται «Σόδομα και Γόμορα».
