Little Men: Υπέροχο δράμα ενηλικίωσης
Ο Άιρα Σακς σκηνοθετεί μία απολαυστική ταινία για την ενηλικίωση και την αξία της παιδικής φιλίας, με καταπληκτικούς μικρούς και μεγάλους πρωταγωνιστές.
του Λουκά Τσουκνίδα
Ένα υπέροχο δράμα ενηλικίωσης, το “Little Men” του Άιρα Σακς, αποτελεί την πιο ενδιαφέρουσα επιλογή της κινηματογραφικής εβδομάδας που μας έρχεται. Χαμηλών τόνων, καλογραμμένο και προσγειωμένο σε μια πραγματικότητα που όλοι καταλαβαίνουμε και νιώθουμε οικεία, το “Little Men” ξεχωρίζει για τις ερμηνείες του, των παιδιών-πρωταγωνιστών κυρίως, όσο και για την οικουμενικότητα του θέματός του.
Η υπόθεση
Οι Τζάρντινς αναγκάζονται να μετακομίσουν στο σπίτι που τους άφησε ο παππούς και ο μικρός Τζέικ ξεριζώνεται απ’ το μέρος που μεγάλωσε. Με το σπίτι, όμως, κληρονομούν και μια νοικάρισα κι ο Τζέικ έναν καινούργιο φίλο, τον γιο της, Τόνι. Το συμβόλαιο, βέβαια, έχει λήξει προ πολλού και όταν οι ενήλικοι αρχίζουν τις διαπραγματεύσεις, τα πράγματα περιπλέκονται...
Η κριτική
Η φιλία είναι πράμα ιερό, όπως λέει κι ένα παλιό τραγούδι, είναι όμως και κάτι εύθραυστο που απαιτεί φροντίδα και προσοχή και του οποίου η μακροημέρευση δεν εξαρτάται μόνο από τους ενδιαφερόμενους, αλλά κι από μια σειρά εξωτερικών παραγόντων. Ειδικά όταν πρόκειται για παιδιά, “μικρούς ανθρώπους” δηλαδή, που ζουν και εξελίσσονται εξαρτώμενα απ’ τις αποφάσεις των ενηλίκων γύρω τους, τα δεδομένα αλλάζουν διαρκώς και η υποχρεωτική προσαρμογή σ’ αυτά δεν είναι πάντα απλή ή χωρίς συνέπειες στον ψυχισμό τους. Οι πρωταγωνιστές του Άιρα Σακς είναι δύο τέτοια παιδιά κι έρχονται αντιμέτωπα με μία τέτοια ραγδαία και δυσάρεστη αλλαγή.
Άνθρωπος της συνήθειας από μικρός, θυμάμαι πόσο μαύρισε η ψυχή μου όταν, από μία “διοικητική” αλλαγή, έπρεπε να “χωριστώ” με τον φίλο που καθόταν δίπλα μου στο θρανίο και να συνεχίσω τα σχολικά μου χρόνια με κάποιον άλλο συνοδοιπόρο. Ο Τζέικ, παιδί εσωστρεφές, με φαινομενικά εύθραυστη ψυχολογία, βρίσκεται απ’ τη μια μέρα στην άλλη σε καινούργια γειτονιά, λόγω ενός δυσάρεστου κι ενός ευχάριστου περιστατικού. Ο παππούς του, που μόλις απεβίωσε, έχει αφήσει το σπίτι στον πατέρα και τη θεία του κι έτσι, λόγω και των δυσεπίλυτων οικονομικών προβλημάτων, η οικογένεια μετακομίζει εκεί. Εκτός απ’ το σπίτι, όμως, τους έχει αφήσει και το μαγαζί από κάτω, όπως και την ένοικό του, μία γλυκύτατη χιλιανή μοδίστρα που πουλά ρούχα δικά της και άλλων “ανεξάρτητων” δημιουργών της πόλης.
Η τύχη χαμογελά στον Τζέικ, μιας και ο γιος της Λέονορ, ο Τόνι, είναι ένας εξωστρεφής πιτσιρικάς, ακομπλεξάριστος και με ειλικρινή διάθεση να αποκτήσει έναν καινούργιο φίλο. Τα βρίσκουν γρήγορα μεταξύ τους κι ένα ενδιαφέρον καλοκαίρι αρχίζει, από εκείνα που σου δίνουν δύναμη να επιστρέψεις στην απρόβλεπτη σχολική πραγματικότητα. Αποφασίζουν μάλιστα να δοκιμάσουν και οι δύο για ένα φημισμένο καλλιτεχνικό σχολείο, μιας και έχουν κλίση στη ζωγραφική και την υποκριτική αντίστοιχα. Ο Σακς σκιαγραφεί εδώ μία σχέση που εξελίσσεται εντελώς φυσικά, όχι μόνο βάση χημείας, αλλά και συμπληρωματικών προσωπικοτήτων, όπως έχει συμβεί σε όλους μας κατά καιρούς και κάπως έτσι έχουμε τους φίλους που κοσμούν τη μετέπειτα ζωή μας.
Κάποια στιγμή, όμως, χωρίζει την αφήγησή του σε δύο άλλες, παράλληλες, που διαδραματίζονται σε δύο παράλληλους κόμσους, εκείνον των παιδιών κι εκείνον των μεγάλων. Βλέπετε, οι νέοι ιδιοκτήτες, η θεία κυρίως, θέλουν ν’ αυξήσουν το νοίκι της μητέρας του Τόνι και ο πατέρας του Τζέικ είναι εκείνος που πρέπει να της το ανακοινώσει και να το διαπραγματευτεί. Η διαφορά είναι αγεφύρωτη και η σύγκρουση μεταξύ των γονέων των παιδιών αναπόφευκτη και πιθανώς συντριπτική για την αναπτυσσόμενη φιλία τους. ‘Οσα είναι απλά στον έναν κόσμο, μοιάζουν πολύπλοκα στον άλλον και τούμπαλιν, κάτι που φέρνει τα παιδιά (τους “μικρούς ανθρώπους”) απέναντι στους γονείς (τους “μικροπρεπείς ανθρώπους”) για πρώτη φορά στη ζωή τους.
Απ’ την οθόνη μας, τότε, περνούν καταστάσεις δυσάρεστες μα οικείες, πράγματα συνηθισμένα που ίσως να έχουμε ζήσει κι εμείς, είτε ως παρατηρητές είτε ως πρωταγωνιστές ή και τα δυο μαζί. Ο Σακς δεν μας επιφυλάσσει ιδιαίτερες εκπλήξεις, πέρα από δύο αξιαγάπητους παιδικούς χαρακτήρες και μία παρηγορητική επίγευση πραγματικής ζωής, μία απόλυτα φυσιολογική εκτόνωση για το δράμα των δύο πρωταγωνιστών του, του υπέροχου Τέο Τάπλιτζ και του γεμάτου ενέργεια Μάικλ Μπαρμπιέρι. Δίπλα τους, εξαιρετικοί στους ρόλους τους οι “μεγάλοι” Κρεγκ Κινίαρ, Τζένιφερ Ιλ και Παουλίνα Γκαρσία, αποδίδουν με ακρίβεια όλα εκείνα που μοιάζουν επιτακτικά, αλλά μόνο στον δικό τους κόσμο, τον “ενήλικο”.
Το “Little Men” είναι μία πολύ όμορφη ταινία ενηλικίωσης και παιδικής φιλίας, ένα καλοφτιαγμένο πορτραίτο του αναπόφευκτου “χάσματος” μεταξύ μικρών και μεγάλων, ώσπου, τουλάχιστον, οι πρώτοι να περάσουν το κατώφλι της εξόδου απ’ την παιδική ηλικία.
Βγαίνουν ακόμη:
Το έπος φαντασίας του Γκάι Ρίτσι “King Arthur: Legend of the Sword”, το θρίλερ μυστηρίου του Ολιβιέ Ασαγιάς “Personal Shopper”, η γαλλική κομεντί “A Bun in the Oven”, το θρίλερ του Αλεξάντερ Αζά “The 9th Life of Louis Drax”, το πολεμικό δράμα “Agnus Dei”, η ταινία κινουμένων σχεδίων “Norm of the North” και το ντοκιμαντέρ “The Act of Killing”.
Ένα υπέροχο δράμα ενηλικίωσης, το “Little Men” του Άιρα Σακς, αποτελεί την πιο ενδιαφέρουσα επιλογή της κινηματογραφικής εβδομάδας που μας έρχεται. Χαμηλών τόνων, καλογραμμένο και προσγειωμένο σε μια πραγματικότητα που όλοι καταλαβαίνουμε και νιώθουμε οικεία, το “Little Men” ξεχωρίζει για τις ερμηνείες του, των παιδιών-πρωταγωνιστών κυρίως, όσο και για την οικουμενικότητα του θέματός του.
Η υπόθεση
Οι Τζάρντινς αναγκάζονται να μετακομίσουν στο σπίτι που τους άφησε ο παππούς και ο μικρός Τζέικ ξεριζώνεται απ’ το μέρος που μεγάλωσε. Με το σπίτι, όμως, κληρονομούν και μια νοικάρισα κι ο Τζέικ έναν καινούργιο φίλο, τον γιο της, Τόνι. Το συμβόλαιο, βέβαια, έχει λήξει προ πολλού και όταν οι ενήλικοι αρχίζουν τις διαπραγματεύσεις, τα πράγματα περιπλέκονται...
Η κριτική
Η φιλία είναι πράμα ιερό, όπως λέει κι ένα παλιό τραγούδι, είναι όμως και κάτι εύθραυστο που απαιτεί φροντίδα και προσοχή και του οποίου η μακροημέρευση δεν εξαρτάται μόνο από τους ενδιαφερόμενους, αλλά κι από μια σειρά εξωτερικών παραγόντων. Ειδικά όταν πρόκειται για παιδιά, “μικρούς ανθρώπους” δηλαδή, που ζουν και εξελίσσονται εξαρτώμενα απ’ τις αποφάσεις των ενηλίκων γύρω τους, τα δεδομένα αλλάζουν διαρκώς και η υποχρεωτική προσαρμογή σ’ αυτά δεν είναι πάντα απλή ή χωρίς συνέπειες στον ψυχισμό τους. Οι πρωταγωνιστές του Άιρα Σακς είναι δύο τέτοια παιδιά κι έρχονται αντιμέτωπα με μία τέτοια ραγδαία και δυσάρεστη αλλαγή.
Άνθρωπος της συνήθειας από μικρός, θυμάμαι πόσο μαύρισε η ψυχή μου όταν, από μία “διοικητική” αλλαγή, έπρεπε να “χωριστώ” με τον φίλο που καθόταν δίπλα μου στο θρανίο και να συνεχίσω τα σχολικά μου χρόνια με κάποιον άλλο συνοδοιπόρο. Ο Τζέικ, παιδί εσωστρεφές, με φαινομενικά εύθραυστη ψυχολογία, βρίσκεται απ’ τη μια μέρα στην άλλη σε καινούργια γειτονιά, λόγω ενός δυσάρεστου κι ενός ευχάριστου περιστατικού. Ο παππούς του, που μόλις απεβίωσε, έχει αφήσει το σπίτι στον πατέρα και τη θεία του κι έτσι, λόγω και των δυσεπίλυτων οικονομικών προβλημάτων, η οικογένεια μετακομίζει εκεί. Εκτός απ’ το σπίτι, όμως, τους έχει αφήσει και το μαγαζί από κάτω, όπως και την ένοικό του, μία γλυκύτατη χιλιανή μοδίστρα που πουλά ρούχα δικά της και άλλων “ανεξάρτητων” δημιουργών της πόλης.
Η τύχη χαμογελά στον Τζέικ, μιας και ο γιος της Λέονορ, ο Τόνι, είναι ένας εξωστρεφής πιτσιρικάς, ακομπλεξάριστος και με ειλικρινή διάθεση να αποκτήσει έναν καινούργιο φίλο. Τα βρίσκουν γρήγορα μεταξύ τους κι ένα ενδιαφέρον καλοκαίρι αρχίζει, από εκείνα που σου δίνουν δύναμη να επιστρέψεις στην απρόβλεπτη σχολική πραγματικότητα. Αποφασίζουν μάλιστα να δοκιμάσουν και οι δύο για ένα φημισμένο καλλιτεχνικό σχολείο, μιας και έχουν κλίση στη ζωγραφική και την υποκριτική αντίστοιχα. Ο Σακς σκιαγραφεί εδώ μία σχέση που εξελίσσεται εντελώς φυσικά, όχι μόνο βάση χημείας, αλλά και συμπληρωματικών προσωπικοτήτων, όπως έχει συμβεί σε όλους μας κατά καιρούς και κάπως έτσι έχουμε τους φίλους που κοσμούν τη μετέπειτα ζωή μας.
Κάποια στιγμή, όμως, χωρίζει την αφήγησή του σε δύο άλλες, παράλληλες, που διαδραματίζονται σε δύο παράλληλους κόμσους, εκείνον των παιδιών κι εκείνον των μεγάλων. Βλέπετε, οι νέοι ιδιοκτήτες, η θεία κυρίως, θέλουν ν’ αυξήσουν το νοίκι της μητέρας του Τόνι και ο πατέρας του Τζέικ είναι εκείνος που πρέπει να της το ανακοινώσει και να το διαπραγματευτεί. Η διαφορά είναι αγεφύρωτη και η σύγκρουση μεταξύ των γονέων των παιδιών αναπόφευκτη και πιθανώς συντριπτική για την αναπτυσσόμενη φιλία τους. ‘Οσα είναι απλά στον έναν κόσμο, μοιάζουν πολύπλοκα στον άλλον και τούμπαλιν, κάτι που φέρνει τα παιδιά (τους “μικρούς ανθρώπους”) απέναντι στους γονείς (τους “μικροπρεπείς ανθρώπους”) για πρώτη φορά στη ζωή τους.
Απ’ την οθόνη μας, τότε, περνούν καταστάσεις δυσάρεστες μα οικείες, πράγματα συνηθισμένα που ίσως να έχουμε ζήσει κι εμείς, είτε ως παρατηρητές είτε ως πρωταγωνιστές ή και τα δυο μαζί. Ο Σακς δεν μας επιφυλάσσει ιδιαίτερες εκπλήξεις, πέρα από δύο αξιαγάπητους παιδικούς χαρακτήρες και μία παρηγορητική επίγευση πραγματικής ζωής, μία απόλυτα φυσιολογική εκτόνωση για το δράμα των δύο πρωταγωνιστών του, του υπέροχου Τέο Τάπλιτζ και του γεμάτου ενέργεια Μάικλ Μπαρμπιέρι. Δίπλα τους, εξαιρετικοί στους ρόλους τους οι “μεγάλοι” Κρεγκ Κινίαρ, Τζένιφερ Ιλ και Παουλίνα Γκαρσία, αποδίδουν με ακρίβεια όλα εκείνα που μοιάζουν επιτακτικά, αλλά μόνο στον δικό τους κόσμο, τον “ενήλικο”.
Το “Little Men” είναι μία πολύ όμορφη ταινία ενηλικίωσης και παιδικής φιλίας, ένα καλοφτιαγμένο πορτραίτο του αναπόφευκτου “χάσματος” μεταξύ μικρών και μεγάλων, ώσπου, τουλάχιστον, οι πρώτοι να περάσουν το κατώφλι της εξόδου απ’ την παιδική ηλικία.
Βγαίνουν ακόμη:
Το έπος φαντασίας του Γκάι Ρίτσι “King Arthur: Legend of the Sword”, το θρίλερ μυστηρίου του Ολιβιέ Ασαγιάς “Personal Shopper”, η γαλλική κομεντί “A Bun in the Oven”, το θρίλερ του Αλεξάντερ Αζά “The 9th Life of Louis Drax”, το πολεμικό δράμα “Agnus Dei”, η ταινία κινουμένων σχεδίων “Norm of the North” και το ντοκιμαντέρ “The Act of Killing”.
