The Huntsman-Winter's War: Ξαναζεσταμένο… παραμύθι
Οι δημιουργοί του Snow White and the Huntsman επιστρέφουν με ένα prequel και sequel μαζί, που συνεχίζει το σκοτεινό ενήλικο παραμύθι, πνιγμένο στα κλισέ.
του Λουκά Τσουκνίδα
Οι εμπνευστές του αναθεωρητικού παραμυθιού “Snow White and the Huntsman” επιστρέφουν με μία ακόμη περιπέτεια φαντασίας με ήρωα τον Έρικ τον Κυνηγό, που ξαναμπλέκει εξαιτίας εκείνου του καταραμένου καθρέφτη. Μόνο που αυτή τη φορά έχει κάτι να κερδίσει, αλλά όχι κι εμείς που καλούμαστε να υποφέρουμε μαζί του μέχρι να ξαναδούμε τη Σαρλίζ Θερόν σε μία εμφάνιση που, μια μέρα, θα τρέχει να εξαφανίσει απ' τα “ράφια”.
Η υπόθεση
Όταν βλέπει την αγαπημένη του Σάρα να πεθαίνει απ' τα χέρια κυνηγού με την εντολή της Φρέια, ο Έρικ αφήνει το στρατό των επίλεκτων “κυνηγών” της πανίσχυρης Βασίλισσας των Πάγων και εξαφανίζεται στο δάσος. Μια μέρα, ο Βασιλιάς Γουίλιαμ τον βρίσκει και του ζητά να ανακτήσει τον Μαγικό Καθρέφτη που κλάπηκε καθ' οδόν για το “ιερό” όπου θα απενεργοποιούνταν μια για πάντα. Μαζί με τους νάνους Νίον και Γκριφ, ο Έρικ ξεκινά την αναζήτηση. Στην πορεία, εμφανίζεται μπροστά τους, ολοζώντανη, η Σάρα και η περιπέτεια παίρνει νέα τροπή για τον πικραμένο κυνηγό...
Η κριτική
Η μετατροπή ενός παραμυθιού για παιδιά σε αφορμή για μια περιπέτεια φαντασίας γεμάτη από σκοτεινή μαγεία και μεσαιωνικές σφαγές έπιασε μετά βίας τον χαμηλό πήχη του “είδους” στο “Snow White and the Huntsman” και το ίδιο επιχειρείται με τη δεύτερη ανάλογη απόπειρα, το “The Huntsman: Winter's War”. Για να ξεζουμίσουν, λοιπόν, ότι έχει να δώσει αυτή η ιστορία, οι δημιουργοί μας δίνουν ένα πρίκουελ κι ένα σίκουελ μαζί, για να μάθουμε κι εμείς πώς ο Έρικ ο κυνηγός έγινε εκείνος ο μουντρούχος ήρωας με-το-στανιό, αλλά και πως η Ραβένα πρωτόχυσε αίμα αντίζηλου υπό την επήρεια του μαγικού καθρέφτη της.
Αμέσως μετά, μας εισάγουν ξανά στην περιπέτεια με δόλωμα - τι άλλο; - τον καθρέφτη, που επιστρέφει δυναμικά, αυτή τη φορά ως αντικείμενο διεκδίκησης μεταξύ του Βασιλιά Γουίλιαμ, άντρα της Χιονάτης, και της Φρέια, της “παγομάγισσας” και χαμένης αδερφής της συγχωρεμένης (ή και όχι) Ραβένα. Στην καινούργια του αναζήτηση, στην οποία ρίχνεται πάλι με το στανιό, ο Έρικ φορτώνεται δυο φιλοχρήματους νάνους, τον Νίον και τον Γκριφ και, λίγο αργότερα, δύο αντίστοιχα “χρυσοχέρες” νάνες, καθώς και την Σάρα, που επιστρέφει απ' τους νεκρούς με μια δική της εκδοχή της ιστορίας.
Τέλος πάντων, οι δημιουργοί δε φαίνεται να στοχεύουν σε κάτι άλλο παρά στο να περάσουν καλά αναμιγνύοντας κλισέ δράση με κλισέ χιούμορ, ελπίζοντας ότι θα περάσουμε κι εμείς καλά μαζί τους. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο, αφού λείπει εξ αρχής η πρωτοτυπία, οι χαρακτήρες και το διακύβευμα που, στην πρώτη ταινία, ήταν, τουλάχιστον, κοτζάμ Χιονάτη. Τώρα βλέπουμε τον Κρις Χέμσγουρθ να παίζει τον ευγενή χωριάτη διατηρώντας την αλλόκοτη σκωτσέζικη προφορά του απ' το πρώτο φιλμ και την Τζέσικα Τσαστέιν να χαραμίζει το ταλέντο της σε μια θηλυκή εκδοχή του (μαζί με την κωμική προφορά) ενώ ο Νικ Φροστ με τον Ρομπ Μπράιντον προσπαθούν μάταια να ζωντανέψουν τους μπαγιάτικους διαλόγους ως νάνοι που γαμπρίζουν.
Το “The Huntsman: Winter's War” είναι μια αδιάφορη ταινία, κατάλληλη για μια παραδοσιακά αδιάφορη κινηματογραφική περίοδο.
Βγαίνουν ακόμη:
Το κακό βιβλικό δράμα “Risen”, οι κωμωδίες “Mother's Day” και “The Visitors: Bastille Day”, το δράμα “The Sea of Trees”, η ταινία κινουμένων σχεδίων “Ratchet & Clank” και το ντοκιμαντέρ “Our Last Tango”.
Οι εμπνευστές του αναθεωρητικού παραμυθιού “Snow White and the Huntsman” επιστρέφουν με μία ακόμη περιπέτεια φαντασίας με ήρωα τον Έρικ τον Κυνηγό, που ξαναμπλέκει εξαιτίας εκείνου του καταραμένου καθρέφτη. Μόνο που αυτή τη φορά έχει κάτι να κερδίσει, αλλά όχι κι εμείς που καλούμαστε να υποφέρουμε μαζί του μέχρι να ξαναδούμε τη Σαρλίζ Θερόν σε μία εμφάνιση που, μια μέρα, θα τρέχει να εξαφανίσει απ' τα “ράφια”.
Η υπόθεση
Όταν βλέπει την αγαπημένη του Σάρα να πεθαίνει απ' τα χέρια κυνηγού με την εντολή της Φρέια, ο Έρικ αφήνει το στρατό των επίλεκτων “κυνηγών” της πανίσχυρης Βασίλισσας των Πάγων και εξαφανίζεται στο δάσος. Μια μέρα, ο Βασιλιάς Γουίλιαμ τον βρίσκει και του ζητά να ανακτήσει τον Μαγικό Καθρέφτη που κλάπηκε καθ' οδόν για το “ιερό” όπου θα απενεργοποιούνταν μια για πάντα. Μαζί με τους νάνους Νίον και Γκριφ, ο Έρικ ξεκινά την αναζήτηση. Στην πορεία, εμφανίζεται μπροστά τους, ολοζώντανη, η Σάρα και η περιπέτεια παίρνει νέα τροπή για τον πικραμένο κυνηγό...
Η κριτική
Η μετατροπή ενός παραμυθιού για παιδιά σε αφορμή για μια περιπέτεια φαντασίας γεμάτη από σκοτεινή μαγεία και μεσαιωνικές σφαγές έπιασε μετά βίας τον χαμηλό πήχη του “είδους” στο “Snow White and the Huntsman” και το ίδιο επιχειρείται με τη δεύτερη ανάλογη απόπειρα, το “The Huntsman: Winter's War”. Για να ξεζουμίσουν, λοιπόν, ότι έχει να δώσει αυτή η ιστορία, οι δημιουργοί μας δίνουν ένα πρίκουελ κι ένα σίκουελ μαζί, για να μάθουμε κι εμείς πώς ο Έρικ ο κυνηγός έγινε εκείνος ο μουντρούχος ήρωας με-το-στανιό, αλλά και πως η Ραβένα πρωτόχυσε αίμα αντίζηλου υπό την επήρεια του μαγικού καθρέφτη της.
Αμέσως μετά, μας εισάγουν ξανά στην περιπέτεια με δόλωμα - τι άλλο; - τον καθρέφτη, που επιστρέφει δυναμικά, αυτή τη φορά ως αντικείμενο διεκδίκησης μεταξύ του Βασιλιά Γουίλιαμ, άντρα της Χιονάτης, και της Φρέια, της “παγομάγισσας” και χαμένης αδερφής της συγχωρεμένης (ή και όχι) Ραβένα. Στην καινούργια του αναζήτηση, στην οποία ρίχνεται πάλι με το στανιό, ο Έρικ φορτώνεται δυο φιλοχρήματους νάνους, τον Νίον και τον Γκριφ και, λίγο αργότερα, δύο αντίστοιχα “χρυσοχέρες” νάνες, καθώς και την Σάρα, που επιστρέφει απ' τους νεκρούς με μια δική της εκδοχή της ιστορίας.
Τέλος πάντων, οι δημιουργοί δε φαίνεται να στοχεύουν σε κάτι άλλο παρά στο να περάσουν καλά αναμιγνύοντας κλισέ δράση με κλισέ χιούμορ, ελπίζοντας ότι θα περάσουμε κι εμείς καλά μαζί τους. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο, αφού λείπει εξ αρχής η πρωτοτυπία, οι χαρακτήρες και το διακύβευμα που, στην πρώτη ταινία, ήταν, τουλάχιστον, κοτζάμ Χιονάτη. Τώρα βλέπουμε τον Κρις Χέμσγουρθ να παίζει τον ευγενή χωριάτη διατηρώντας την αλλόκοτη σκωτσέζικη προφορά του απ' το πρώτο φιλμ και την Τζέσικα Τσαστέιν να χαραμίζει το ταλέντο της σε μια θηλυκή εκδοχή του (μαζί με την κωμική προφορά) ενώ ο Νικ Φροστ με τον Ρομπ Μπράιντον προσπαθούν μάταια να ζωντανέψουν τους μπαγιάτικους διαλόγους ως νάνοι που γαμπρίζουν.
Το “The Huntsman: Winter's War” είναι μια αδιάφορη ταινία, κατάλληλη για μια παραδοσιακά αδιάφορη κινηματογραφική περίοδο.
Βγαίνουν ακόμη:
Το κακό βιβλικό δράμα “Risen”, οι κωμωδίες “Mother's Day” και “The Visitors: Bastille Day”, το δράμα “The Sea of Trees”, η ταινία κινουμένων σχεδίων “Ratchet & Clank” και το ντοκιμαντέρ “Our Last Tango”.
