Οικογένεια Μπελιέ: Το υπέροχο ντεμπούτο της Λουάν

Μια γλυκιά, καλοπαιγμένη οικογενειακή κομεντί, απ' τον Ερικ Λαρτιγκό που ίσως ανακαλύπτει τη μούσα του στο πρόσωπο της πρωτοεμφανιζόμενης Λουάν Εμερά.
Οικογένεια Μπελιέ: Το υπέροχο ντεμπούτο της Λουάν
Μια κομεντί, από αυτές που οι γάλλοι ξέρουν να κάνουν τόσο πετυχημένα, ξεχωρίζει ανάμεσα στις ταινίες που βγαίνουν στα σινεμά την εβδομάδα που μας έρχεται. Το “La Famille Belier” του Ερίκ Λαρτιγκό, είναι πρώτα απ' όλα μια οικογενειακή ταινία, αλλά και μια ταινία για την εφηβεία, ειδωμένη από ένα πρίσμα, όχι πρωτότυπο αλλά σίγουρα ενδιαφέρον και εξαιρετικά συγκινητικό. Επιπλέον, μας συστήνει την Λουάν Εμερά, μια νέα πρωταγωνίστρια που “αγαπιέται” με την πρώτη ματιά κι αφήνει εξαιρετικές υποσχέσεις για το κινηματογραφικό της μέλλον.

Η υπόθεση

Οι Μπελιέ, ο Ροντόλφ, η Ζιζί, ο μικρός Κεντέν και η μικρή Πολά, είναι μια οικογένεια τυροκόμων που ζουν στη φάρμα τους και πουλάν το τυρί τους στις λαϊκές αγορές της περιοχής. Οι γονείς και ο γιος είναι κωφοί κι έτσι η Πολά είναι ο σύνδεσμός τους με τον ομιλούντα κόσμο. Μια μέρα, η μικρή αποφασίζει να δώσει εξετάσεις για το μουσικό λύκειο στο Παρίσι. Αν πετύχει θ' αλλάξει η ζωή της. Θ' αλλάξει όμως και η ζωή των υπόλοιπων Μπελιέ...



Η κριτική

Δε συμβαίνει συχνά να βλέπουμε στις κινηματογραφικές αίθουσες ιστορίες με πρωταγωνιστές κωφούς συνανθρώπους μας, κάτι που αντιληφθήκαμε πρόσφατα με τρόπο εμφατικό όταν είδαμε το εξαιρετικά τραχύ εφηβικό δράμα “The Tribe” του Μίροσλαβ Σλαμποσπίτσκι και μάλιστα χωρίς υπότιτλους. Μάθαμε άραγε κάτι απ' αυτή την “κινηματογραφική εμπειρία” που ν' αφορά στο τι σημαίνει να είναι κανείς κωφός; Απολύτως τίποτε νομίζω, καθώς η απώλεια ακοής των ηρώων δεν εξυπηρέτησε τελικά κάτι άλλο πέρα απ' την εδραίωση ως αληθοφανούς ενός πρωτότυπα ζοφερού τέλους. Αν ο Σλαμποσπίτσκι πάλι ήθελε να μας πει ότι κυνισμός και η αγελαία συμπεριφορά δεν είναι προνόμιο όσων ακούν, τότε κουράστηκε χωρίς ιδιαίτερο αντίκρυσμα.

Στο “La Famille Belier” ο Ερίκ Λαρτιγκό μας συστήνει σε μια οικογένεια κωφών τυροκόμων που ζει και ευημερεί σε μια γωνιά της γαλλικής επαρχίας. Αντίθετα με τους πιτσιρικάδες του Σλαμποσπίτσκι, οι Μπελιέ είναι μέρος του κόσμου και όχι κάποιου μικρόκοσμου. Ίσως ο λόγος να είναι ότι η κόρη τους ακούει κι έχει γίνει η γέφυρά τους με την καθημερινότητα του χωριού, ίσως πάλι να είναι το δικό τους πείσμα κι η απόφασή τους να μην απομονωθούν εξαιτίας του διαφορετικού τρόπου με τον οποίο επικοινωνούν κι αντιλαμβάνονται όσα συμβαίνουν γύρω τους. Όπως και να 'χει, είναι μια δεμένη οικογένεια κι ο πατέρας είναι ένα ενεργό μέλος της κοινότητας, τόσο που αποφασίζει να κατέβει και για δήμαρχος. Οι εύθραυστες ισορροπίες ανατρέπονται όταν ο δάσκαλος της μουσικής ανακαλύπτει το ταλέντο της Πολά και την πείθει να δώσει εξετάσεις για το μουσικό λύκειο του Παρισιού. Εκτός από καλή τραγουδίστρια, η μικρή είναι τ' αυτιά και το στόμα της οικογένειάς της και δε μοιάζει έτοιμη να τους αφήσει ξεκρέμαστους για να κυνηγήσει ένα φευγαλέο όνειρο.

Χωρίς να πρωτοτυπούν, αλλά και χωρίς να προσπαθούν να κρύψουν τ' αφηγηματικά κλισέ που εφαρμόζουν στο σενάριό τους, ο Λαρτιγκό και οι συνεργάτες του εστιάζουν με τρυφερότητα στον χαρακτήρα της μικρής Πολά, μιας έφηβης που, εκτός των όσων έρχονται με την ηλικία, έχει να διαχειριστεί και το γεγονός ότι βρίσκεται μεταξύ δύο κόσμων που συμπίπτουν, αλλά πολλές φορές είναι και διαφορετικοί. Κι ενώ μοιάζει να τα καταφέρνει μια χαρά, όλα έρχονται κι αναστατώνονται μπροστά σε δύο ευτυχείς αλλά πρωτόγνωρες προοπτικές, εκείνη της πρώτης ερωτικής περιπέτειας κι εκείνη μιας μελλοντικής πορείας μακριά απ' την οικογενειακή θαλπωρή και τις σταθερές της. Μοιραία, η κωμωδία συναντά το δράμα κι οι εφηβικές αγωνίες σκιαγραφούνται παράλληλα με τις αγωνίες των γονιών που δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν πλήρως τη κόρη τους, τώρα που σύντομα, δε θ' ανήκει πια στον κόσμο των κωφών.

Προβλέψιμη, αλλά και συναισθηματικά “αβανταδόρικη”, η ταινία του Λαρτιγκό ίσως να μην άγγιζε επιτυχώς τις ευαίσθητες χορδές μας χωρίς την παρουσία της υπέροχης πιτσιρίκας Λουάν Εμερά, η οποία δείχνει να έχει λαμπρό μέλλον ως ηθοποιός, όσο και ως τραγουδίστρια. Η μικρή πρωταγωνίστρια ερμηνεύει το ρόλο της Πολά με μια αυθεντικότητα που θυμίζει έναν “αεράτο” ερασιτέχνη, ίσως όμως να οφείλεται και στην προσωπική της εμπειρία ως επίδοξη τραγουδίστρια και μία απ' τις επιλαχούσες σε πρόσφατη σεζόν του γαλλικού “The Voice”. Στη πρώτη της κινηματογραφική παρουσία πάντως, μας κρατά καθηλωμένους μέχρι και τη στιγμή που τραγουδά το πιο σημαντικό τραγούδι της ζωής της, όταν απογειώνει την ταινία και μας κερδίζει για τα καλά. Το υπόλοιπο καστ, βρίσκεται σε κωμικό μουντ περισσότερο, πλαισιώνοντας πετυχημένα την Εμερά που δείχνει να έχει μεγαλύτερη κλίση στο δράμα.

Το “La Famille Belier” είναι μια γλυκιά, καλοπαιγμένη οικογενειακή ταινία, ότι πρέπει για μια δροσερή νύχτα σε κάποιο θερινό σινεμά.

Βγαίνουν ακόμη:
Η εντυπωσιακή περιπέτεια φαντασίας “Jurassic World”, η κομεντί του Τόμας Μακάρθι “The Cobbler” και το κατασκοπικό θρίλερ “Survivor”.


Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v