A Million Ways to Die in the West: Εδώ (δεν) γελάμε

του Λουκά Τσουκνίδα

Μετά το πετυχημένο “Ted”, ο Σεθ Μακφάρλαν επιστρέφει στο τιμόνι του σκηνοθέτη με μια ταινία που επιχειρεί να παρωδήσει όσα ξέρουμε για το γουέστερν μέσα από την ιστορία ενός κτηνοτρόφου που έχει απηυδήσει με τη ζωή στις εσχατιές της αχαρτογράφητης Αμερικής. Το αποτέλεσμα με τον βαρύγδουπο τίτλο “A Million Ways to Die in the West” είναι μια προβλέψιμη παρωδία χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας και με την αστοχία της παρουσίας του ίδιου του δημιουργού στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Κι ας βγάζει πού και πού λίγο γέλιο, κάτι που φέτος έχει αποδειχτεί εξαιρετικά σπάνιο.

Η υπόθεση

Ο νεαρός Άλμπερτ ζει σε μια ξεχασμένη πόλη του Φαρ Ουέστ, όπου βόσκει τα πρόβατά του και περνά τις μέρες του με την αγαπημένη του Λουίζ προσπαθώντας να μη σκοτωθεί με έναν από τους “ένα εκατομμύριο τρόπους που μπορεί κανείς να πεθάνει στην Άγρια Δύση”. Μια μέρα, η φιλόδοξη κοπέλα τον παρατά για τον πετυχημένο επιχειρηματία Φόι κι ο Άλμπερτ αποφασίζει να φύγει για να βρει την τύχη του στη μεγάλη πόλη. Μια νέα άφιξη όμως θα τον καθυστερήσει για μερικές μέρες...



Η κριτική

Σε αντίθεση με το “Ted” όπου ο Μακφάρλαν ήταν η φωνή του ομώνυμου ήρωα-αρκούδου, ενός χαρακτήρα εξωπραγματικού που λειτουργεί ως κωμικός καταλύτης και απρόβλεπτος παράγοντας στην εξέλιξη της ζωής των δύο συμπρωταγωνιστών του, εδώ ο δημιουργός αναλαμβάνει ο ίδιος χρέη πρωταγωνιστή, κάτι που ίσως θα 'πρεπε να αποφύγει στο μέλλον. Στατικός και άχρωμος, η παρουσία του μοιάζει καθαρός ψυχαναγκασμός έτσι που παίζει σε κάθε σκηνή με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, είτε όρθιος είτε καθιστός, σα να διαβάζει το ίδιο του το σενάριο σε κάποιον αόρατο ηθοποιό που δεν “πιάνει” το όραμά του.

Ο Άλμπερτ δεν είναι χαρακτήρας, αλλά μια μαριονέτα που περιφέρεται μέσα σε ένα λιτό αντίγραφο μιας στερεοτυπικής πολίχνης στο βαθύ Φαρ Ουέστ και σχολιάζει όσα συμβαίνουν γύρω του με τη φωνή του Μακφάρλαν. Μια φωνή, που, προφανώς, έρχεται από τη σημερινή εποχή για να διακωμωδήσει τα κλισέ τα οποία αποτελούν την αφαιρετική εικόνα που οι σημερινοί άνθρωποι έχουν για εκείνα τα μέρη κι εκείνα τα χρόνια με βάση όσα έχουν δει στα εκατοντάδες πανομοιότυπα γουέστερν. Στο ξεκίνημα του όλο αυτό το γκαγκ είναι σχετικά αστείο και θέτει πετυχημένα τον τόνο στον οποίο θα συνεχιστεί η φάρσα που ακολουθεί. Σιγά-σιγά όμως, ο Μακφάρλαν “το κουράζει” ανεπανόρθωτα και δε διαθέτει την απαραίτητη κωμική παρουσία ώστε να σηκώσει το βάρος της “καθίζησης” στους ώμους του.

Αυτό βέβαια, είναι κάτι που θα μπορούσαν να κάνουν οι ταλαντούχοι συμπρωταγωνιστές του, ένα αναπάντεχο καστ που αποτελείται από τους Σαρλίζ Θερόν, Τζιοβάνι Ρίμπισι, Αμάντα Σάιφριντ, Σάρα Σίλβερμαν, Νιλ Πάτρικ Χάρις και Λίαμ Νίσον, ο οποίος εμφανίζεται στο ρόλο του κακού πιστολά με ιρλανδέζικη προφορά. Πέρα όμως από την πανέμορφη και ικανή σε λάιτ ή κωμικούς ρόλους, όπως μας έχει αποδείξει, Θερόν, η οποία προσπαθεί να εμφυσήσει στον Μακφάρλαν κάποιου είδους ερμηνευτική σπίθα με ό,τι πενιχρά μέσα της δίνει το σενάριο, οι υπόλοιποι παραμένουν μέχρι το τέλος απλοί συνεργοί σε χλιαρά αστεία και σεναριακές ευκολίες.

Εν τω μεταξύ, όσο η ώρα περνά και τα γέλια λιγοστεύουν, η ανυπαρξία σεναρίου γίνεται όλο και πιο εμφανής καθώς ο Μακφάρλαν παρωδεί τα παλιομοδίτικα χολιγουντιανά κλισέ με όχημα ένα εντελώς προσχηματικό στόρι εφηβικής αισθηματικής κομεντί, κάτι που πιθανότατα έγραψε στο 1/1000 του χρόνου που ξόδεψε για τα αστεία του. Ο οποίος ήταν μάλλον σύντομος κι αυτός, αφού τα περισσότερα βρωμάνε κονσέρβα. Τελικά ο Άλμπερτ βγαίνει από πάνω, απλώς και μόνο, επειδή “τολμά” να κοροϊδεύει την εποχή του την ώρα που οι υπόλοιποι έχουν αγκαλιάσει τη μοίρα τους ως γνήσια παράγωγα αυτής, ενώ παίρνει και το “διαφορετικό” κορίτσι που ονειρεύεται μιαν άλλη ζωή μακριά από πιστολάδες και σκονισμένα κλισέ.

Το “A Million Ways to Die in the West” ποζάρει ως μια ανελέητη παρώδηση του στερεοτυπικού γουέστερν, αλλά είναι απλώς μια κακή κωμωδία με έναν κακό πρωταγωνιστή.

Βγαίνουν ακόμη:

Το “κουρασμένο” σίκουελ “Chinese Puzzle”, το τρίτο στη γνωστή σειρά ταινιών που σκηνοθετεί ο Σεντρίκ Κλαπίς, το αθλητικό δράμα “Million Dollar Arm” και το σίκουελ κινουμένων σχεδίων “How to Train Your Dragon 2”.