Berlinale 2008: Αστυνομία και... κρατούμενοι οι νικητές

Η... επικριτική αποθέωση της αστυνομικής βίας κατά των βραζιλιάνικων φτωχογειτονιών (“Elite Squad”) , αλλά και ένα ντοκυμανταίρ για τις μεθόδους ανάκρισης των κρατουμένων στο Ιράκ ("Standard Operating Procedure") τιμήθηκαν με τα δύο πρώτα βραβεία κατά την φετινή Μπερλινάλε που ανήκει στο παρελθόν. 
Berlinale 2008: Αστυνομία και... κρατούμενοι οι νικητές
του Λουκά Τσουκνίδα

Μπερλινάλε 2008, τέλος.

Αυτή τη φορά, κανείς δε θα πει ότι το κορυφαίο βραβείο ενός κινηματογραφικού φεστιβάλ δόθηκε σε μια ταινία χάρις στην “ευαισθητοποιημένη” πολιτική της στάση. Η “Χρυσή Αρκούδα” (τι όνομα κι αυτό για βραβείο!) πήγε στον βραζιλιάνο Ζοζέ Παντίλια για το “Elite Squad”, ένα φιλμ βασισμένο στο βιβλίο που έγραψαν δυο πρώην αστυνομικοί της “επίλεκτης” μονάδας παρέα μ' έναν ανθρωπολόγο, το οποίο, σύμφωνα με τις περιγραφές, αποθεώνει την ωμή αστυνομική βία ως μοναδική λύση στο πρόβλημα που λέγεται έγκλημα στις φαβέλες και τις παραγκουπόλεις.

Υποθέτω λοιπόν (και χαίρομαι γι' αυτό) ότι με βάση κινηματογραφικά κι όχι ιδεολογικά κριτήρια, ο "Κόστα Γκαβράς" και η επιτροπή, έκαναν πέτρα την καρδιά τους κι έστειλαν στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου τον λατινοαμερικάνο πρώην ντοκιμαντερίστα και την παρέα του. Επιφυλάσσομαι για όταν τη δούμε στις αίθουσες...

Το “Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής” ή αλλιώς “Αργυρή Άρκτος”, πήγε στον πολυβραβευμένο ντοκιμαντερίστα Έρολ Μόρις για το “Standard Operating Procedures”, ένα οδοιπορικό στις διαδικασίες ανάκρισης και τις συνθήκες κράτησης των φυλακών Αμπού Γκράιμπ στο Ιράκ. Για τη σκηνοθεσία του στο πολυαναμενόμενο “There Will Be Blood”, βραβεύτηκε ο Πολ Τόμας Άντερσον, ενώ για την ίδια ταινία, ο μουσικοσυνθέτης Τζόνι Γκρίνγουντ πήρε το σχετικό αγαλματίδιο.

Ένας ιρανός και μια βρετανίδα, ο Ρεζά Νατζί κι η Σάλι Χόκινς, απέσπασαν τα βραβεία ερμηνείας για τη δουλειά τους στο “The Song of Sparrows” του Ματζίντ Ματζίντι και το “Happy-go-lucky” του Μάικ Λι αντίστοιχα. Απ' τηn κυρίως επιτροπή, βραβεύτηκαν ακόμα το σενάριο του Γουάνγκ Σιάο-σουάι για το “In Love We Trust” κι η ταινία του μεξικανού Φερνάντο Εΐμπκε, “Lake Tahoe”.

Ενδιαφέρουσα είναι η βράβευση δυο ιρανικών ντοκιμαντέρ (“Be Like Others” του Τανάζ Εσαγκιάν και “Football Under Cover” των Νταβίντ Ασμάν και Αγιάτ Νατζαφί) στο τμήμα ταινιών με θεματολογία ομοφυλοφυλικού ενδιαφέροντος, μιας και στη χώρα τους... Αυτό είναι πραγματικά εκπληκτικό. Η ομοφυλοφυλία φυσικά είναι αμαρτία, απαγορεύεται δια νόμου και τιμωρείται με θάνατο. Η αλλαγή φύλου όμως, με νόμο του αείμνηστου Χομεϊνί, είναι ανεκτή -ως θεραπεία- κι επιδοτείται μάλιστα απ' το κράτος.

Όσο για το εξαιρετικά ειδικό κι έκτακτο τμήμα “Σελέμπριτιζ με καλλιτεχνικές ανησυχίες σε τομείς που δεν το 'χουν με τίποτε”, η Μαντόνα απέσπασε κριτικές που κυμαίνονται από κακές μέχρι συγκαταβατικές για την πρώτη σκηνοθετική της απόπειρα, το νεανικό “Filth and Wisdom”. Η ίδια δήλωσε ότι θα συνεχίσει να προσπαθεί άσχετα με τα σχόλια και παρ' ότι δεν την πάω, εκτιμώ τη διάθεσή της να μάθει με το δύσκολο τρόπο.

Στις οικονομικές ειδήσεις τώρα, ο Τζορτζ Σόρος αποφάσισε να βάλει τα λεφτά του όχι στο Χόλιγουντ αλλά στο Μπόλιγουντ, όπου η πρωτοτυπία είναι ακόμα πιο αμελητέος παράγοντας έναντι της μαζικής ψυγαγωγίας απ' ότι στη μαμά Αμερική. Α, ρε Φίνο, σε λάθος εποχή έπαιξες μπάλα...

Ακόμα ένα σινεφίλ γεγονός πέρασε. Μέχρι το ντόπιο διεθνές φεστιβάλ ντοκιμαντέρ, καλή κατανάλωση νιφάδων καλαμποκιού.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v