Έλληνες συγγραφείς προτείνουν αγαπημένα τους βιβλία

Τι διαβάζουν οι άνθρωποι που γράφουν τα βιβλία που διαβάζουμε εμείς; Με αυτή την απορία απευθυνθήκαμε σε έξι αγαπημένους έλληνες συγγραφείς, και τους ζητήσαμε να μας φτιάξουν από μια μικρή λίστα με πέντε από τα πιο αγαπημένα τους βιβλία, και μια φράση για το καθένα.

Θανάσης Βαλτινός

Αλλόκοτος Ελληνισμός, Νικήτας Σινιόσογλου: Δοκίμια για την εμπειρία των ιδεών από επτά έκκεντρες ιδιόρρυθμες μορφές της ελληνικής πνευματικής Ιστορίας.

Ματιές εν Όλω, Θανάσης Μαρκόπουλος: Μια σειρά δοκιμίων για νεοέλληνες ποιητές: Σαχτούρη, Λειβαδίτη, Δημουλά, Φωστιέρη κ.α.

Καταστροφές και Θρίαμβοι, Στάθης Καλύβας: Μια ιδιόρρυθμη ματιά πάνω στην Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας με αφορμή την κρίση, αλλά και πέρα από αυτή

Ανάβαση, Δημήτρης Μεσοράχης: Ένας περίπου πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας, αλλά με μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ματιά.

Και δύο κυπριακά μυθιστορήματα: Η απειλή, Μάριος Μιχαηλίδης, και Επιβάτες Φορτηγών, Κώστας Λυμπουρής: Ενδιαφέρουσες οι επιδόσεις των αδελφών Κυπρίων στον χώρο της λογοτεχνίας, παρ’ όλο που ουσιαστικά πρόκειται για την ίδια γλώσσα, την ελληνική. Δύο ενδιαφέρουσα επιτεύγματα.

(*) Το νέο βιβλίο του Θανάση Βαλτινού, Ημερολόγιο της Αλοννήσου, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις της Εστίας.

Αλέξης Σταμάτης

O άνθρωπος χωρίς ιδιότητες, Ρόμπερτ Μούζιλ: Μια εποποιία της ζωής την εποχή του συγγραφέα. Μια πρόζα που λάμπει. Η σημειολογία πριν την σημειολογία.

Αδερφοί Καραμαζόφ, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι: Ένα βιβλίο σταθμός. Βυθοσκόπηση της ανθρώπινης ύπαρξης ήταν εκείνη βρίσκεται στο πιο εκρηκτικό της σημείο. Και μπόνους η σκοτεινή προφητεία του Μεγάλου Ιεροεξεταστή.

Οδύσσεια, Όμηρος: Το απόλυτο έπος. Ένα κείμενο που κάνει χρήση αφηγηματικών τεχνικών που θα ‘’εφευρεθούν’’ αιώνες μετά. Το αιώνιο ταξίδι. Η μήτρα της αφήγησης.

Οδυσσέας, Τζέιμς Τζόις: Το υπερκείμενο του μοντερνισμού. Μια κιβωτός που φέρει τα πάντα. Το όριο μιας εποχής που εξερράγη. Ένας σύντροφος ζωής.

Άμλετ, Ουίλιαμ Σαίξπηρ: Επειδή περιέχει τον αρτιότερο χαρακτήρα που έχει πλάσει συγγραφική πένα.

(*) Το νέο μυθιστόρημα του Αλέξη Σταμάτη Μοτέλ Μορένα κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη

Δημοσθένης Παπαμάρκος

Sapiens, Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου, του Yuval Noah Harari, εκδ. Αλεξάνδρεια: Το γιατί θα σας αποκαλυφθεί ήδη από τις πρώτες σελίδες.

Σκύλος χωρίς όνομα, του Κώστα Σωτηρίου, εκδ. Εστία: Ένα προσωπικό κλασσικό.

Η Μάνα του Σκύλου, του Παύλου Μάτεσι, εκδ. Καστανιώτης: Ένα βιβλίο που ζηλεύω και θα ήθελα να έχω γράψει εγώ.

Επτά επί Θήβας, Αισχύλου, σε μετάφραση Γιώργου Μπλάνα, εκδ. Γαβριηλίδης: Για την καταπληκτική ισορροπία της γλώσσας του Μπλάνα που μεταφέρει ακέραιη την ποίηση του Αισχύλου στα νέα ελληνικά.

The face of battle, του John Keegan, εκδ. Bodley Head: Το βιβλίο που άλλαξε ριζικά τον τρόπο που προσεγγίζουμε και γράφουμε στρατιωτική ιστορία και ταυτόχρονα ένα απολαυστικό ανάγνωσμα.

(*) Το βιβλίο του Δημοσθένη Παπαμάρκου, Γκιακ, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αντίποδες.

Ισίδωρος Ζουργός

Ο Ραμπελαί και ο κόσμος του, Μιχαήλ Μπαχτίν, μτφ. Γιώργος Πινακούλας, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης: Η κλασική μελέτη επιτέλους μεταφρασμένη στα ελληνικά. Ένα ακόμη παράθυρο για τη σφαιρικότερη αντίληψης της ευρωπαϊκής ιστορίας ή πώς οι εξουσίες και η εξέλιξη επισκίασαν τον λαϊκό πολιτισμό της.

Η υπέροχη γλώσσα – 9 λόγοι για να αγαπήσεις τα αρχαία ελληνικά, Andrea Marcolongo, μτφ. Άννα Παπασταύρου, Εκδόσεις Πατάκη: Οι αρχαίοι αλλιώς, μια ευκαιρία άρσης παλαιών παρεξηγήσεων και ερωτικής ανανέωσης με την ελληνική γλώσσα.

Ο πότης, Hans Fallada, μτφ. Έμυ Βαικούση, Εκδόσεις Κίχλη: Μυθιστόρημα με αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο στο μεσοπολεμικό Βερολίνο. Οδοιπορικό μιας άγριας μοναξιάς, υπαρκτικής και κοινωνικής.

Από τον Δία στον Χριστό, Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, εκδ. Gutenberg: Συνδυασμός εγκυρότητας και αναγνωστικής γοητείας για μια μεταβατική εποχή γεμάτη σημαίνουσες λεπτομέρειες.

Ιστορία χωρίς όνομα, Στέφανος Δάνδολος, εκδ. Ψυχογιός: Στιγμές της ερωτικής ιστορίας του Ίωνα Δραγούμη και της Πηνελόπης Δέλτα όπως υποθετικά καταγράφονται στο μυαλό της συγγραφέως την τελευταία μέρα της ζωής της. Ψυχογραφικές τομές και άγρια διλλήματα που αρνούνται να απαγκιστρωθούν από τη μνήμη.

Γιάννης Ξανθούλης

Η αξία του Βυζαντίου της Averil Cameron, εκδόσεις Πατάκη: Άλλο ένα ενδιαφέρον βιβλίο για το Βυζάντιο που όψιμα με απασχόλησε, αποζημιώνοντάς με για την φρικτή άποψη που μου δημιούργησαν τα σχολικά βιβλία περί Βυζαντίου.

Οστάνδη 1936 Στέφαν Τσβάιχ και Γιόσεν Ροτ - Το καλοκαίρι πριν από το σκότος του Volker Weiderman, εκδόσεις Άγρα: Οι σχέσεις δύο σπουδαίων γερμανόφωνων εβραίων συγγραφέων το ανήσυχο προπολεμικό καλοκαίρι του ’36 στην Οστάνδη, που κάτω από τη φαινομενική ραστώνη των διακοπών έβραζε η αγωνία για την άνοδο του ναζισμού.

Στο 81 της Δάφνης Οικονόμου, εκδόσεις Καλειδοσκόπιο: Η περιπέτεια μιας αστής ελληνίδας σε δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια στο Λονδίνο, που μέσα από αντίξοες συνθήκες συντηρούσε και επηύξηνε το ελληνικό της ήθος με απόλυτη συνείδηση και σωστή κρίση, σχετιζόμενη με όσους επιφανείς και μη σχετίστηκε εκείνο τον καιρό. Από τον Φλέμινγκ, μέχρι τον Χορν και τον Κακογιάννη.

Λουκίντο Βισκόντι Σελίδες για ένα μεγάλο καλλιτέχνη, εκδόσεις Οδός Πανός: Η βιογραφία και όχι μόνο του Λουκίνο Βισκόντι. Όλη του η πορεία, μαζί με την ιστορία του Μιλάνου και των αριστοκρατών που μαρκάρισαν την ιστορία της πόλης. Το χρονικό της γέννησης του ενός «μαύρου πρόβατου».

Μόνο λίγα χιλιόμετρα - Ιστορίες για την Ιστορία, Μαρία Ευθυμίου και Μάκης Προβατάς, εκδόσεις Πατάκη: Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνεργασία της ιστορικού Μαρίας Ευθυμίου με τον Μάκη Προβατά. Η διαδρομή που διανύει το βιβλίο ξεκινά από τους προϊστορικούς χρόνους και φτάνει μέχρι σήμερα σε μια κουβέντα πολύ φιλική. Δεν είναι απλά ένα επιστημονικό βιβλίο, είναι μια «ιστορική κουβέντα».

(*) Το νέο βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη, «Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες», κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.

Χρήστος Χωμενίδης

Δον Κιχώτης, Θερβάντες: Ο Δον Κιχώτης, που συχνά παρεξηγείται και παρουσιάζεται σαν γραφικός, ενσαρκώνει τη διαρκή σύγκρουση ανάμεσα στην υποκειμενική και στην αντικειμενική πραγματικότητα. Οι περιπέτειες και τα παθήματά του είναι οι περιπέτειες και τα παθήματα του καθενός μας.

Έγκλημα και Τιμωρία, Φιόντορ Ντοστογιέφκσι: Το πιο πυρέσσον κατά τη γνώμη μου μυθιστόρημα που έχει γραφτεί ποτέ.

Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα, Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ: Με το βιβλία αυτό ο Μπουλγκάκοφ έφερε τη μαγεία στα μέτρα των καιρών μας.

Γκιάκ, Δημοσθένης Παπαμάρκος: Το αναφέρω ενδεικτικά, καθώς, σε πείσμα των δυσκοίλιων, που διαδίδουν ότι η πεζογραφία μας τελείωσε με τον Παπαδιαμάντη ή έστω με τον Τσίρκα, κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια καθ' ημάς εξαιρετικά κείμενα.

Ο Εξάδελφος Πονς, Ονορέ Ντε Μπαλζάκ: Ο Μπαλζάκ δεν σε αφήνει σε ησυχία - εάν τον ξεκινήσεις, θα πηγαίνεις από το ένα έργο στο επόμενο, ώσπου να εξαντλήσεις την "Ανθρώπινη Κωμωδία" του.

(*) Το νέο βιβλίο του Χρήστου Χωμενίδη, "Όσο πιο δυνατά με έδερνε, τόσο πιο δυνατά του τραγουδούσα", κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.