”Η καλοσύνη των ξένων” και του Π. Τατσόπουλου

Με όπλα τη ”δυνατή” ιστορία, την απλή πλοκή και τις, αποδεδειγμένες, λογοτεχνικές του ικανότητες, ο Πέτρος Τατσόπουλος αφηγείται την αληθινή ιστορία μιας υιοθεσίας -της δικής του- που δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας περί της δύναμής της.

Την αληθινή ιστορία μιας υιοθεσίας αφηγείται ο Πέτρος Τατσόπουλος στο τελευταίο του βιβλίο ”Η καλοσύνη των ξένων”. Μόνο που η συγγραφική του προσπάθεια έχει μια ιδιαιτερότητα: αφηγείται την ιστορία της δικής του υιοθεσίας. Εξ ορισμού, λοιπόν, το βιβλίο έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Εξίσου ”ιντριγκάρει” και η φράση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ”Είτε νόμιμη είτε παράνομη, κάθε υιοθεσία εμπεριέχει τους δικούς της κινδύνους. Δεν ξέρεις πού θα σταθεί η μπίλια. Ποιος θα βγει τελικά κερδισμένος”. Γιατί από εκεί ξεκινά ο συγγραφέας για να δώσει την πορεία μιας ολόκληρης ζωής, αναζητώντας τον ρόλο των (πραγματικών και θετών) γονιών του, αλλά και ανθρώπων που συνάντησε και συναναστράφηκε και που τον υιοθέτησαν (μεταφορικά πια) στις δικές του αναζητήσεις.

Η ιστορία στην πλοκή της είναι απλή. Ο συγγραφέας βρίσκει ενδείξεις ότι αυτοί που θεωρεί ως πραγματικούς του γονείς, δεν είναι. Οι υποψίες του, μέσα από μια διαδικασία συλλογής στοιχείων, επιβεβαιώνονται. Σε κάποιο σημείο της ζωής του φτάνει να αναζητά και να βρει τους πραγματικούς του γονείς. Η αλήθεια που συναντά (γι’ αυτούς και τα πραγματικά του αδέλφια) τον κάνει να συνειδητοποιήσει πόσο τυχερός (και σε ποια σημεία) υπήρξε. Παράλληλα, ξετυλίγεται η δική του προσωπική ιστορία, μέσα από τις επιλογές του, τη διαμόρφωση των πεποιθήσεών του, τις εμπειρίες του, για να αποδεχτεί στο τέλος ότι ”η καλοσύνη των ξένων” υπήρξε καταλυτική γι’ αυτόν…

Η ίδια η υπόθεση του βιβλίου δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για να αμφιβάλλει κανείς για τη δύναμη της ιστορίας, πολύ περισσότερο που ο Πέτρος Τατσόπουλος έχει αποδείξει τις λογοτεχνικές του ικανότητες. Τώρα, σε ένα θέμα που κατέχει βιωματικά, με ένα στυλ γραφής (που παραμένει) άμεσο και ”σπιρτόζικο”, με ισορροπημένες δόσεις χιούμορ και πνεύματος, καταφέρνει να δώσει ένα βιβλίο που δικαίως αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη.

Τελική αίσθηση; Η εικόνα του φτερού που πέφτει από ψηλά στην έναρξη του (παρεξηγημένου) ”Φόρεστ Γκαμπ”, μόνο που τον ρόλο του ανέμου εδώ έχουν οι πνοές των άλλων ανθρώπων. Ηθικό δίδαγμα; Δεν έχει σημασία αν υπάρχει. Κι αν υπάρχει, ίσως χάνεται κάπου στις κουβέντες περί μοίρας, ανθρώπινου αυτεξούσιου και λοιπών συναφών…

Χρήστος Ζαρίφης

(Πέτρος Τατσόπουλος, ”Η καλοσύνη των ξένων”, εκδόσεις ”Μεταίχμιο”, σελίδες 312, τιμή 16 ευρώ)

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v